Vikan - 13.06.1963, Blaðsíða 46

TVÆR NÝJUNGAR FRÁ JOMI
Ný stór hárþurrka óskadraumur allra
kvenna.

r/OM/

JOMI
professionel 500
til heimanotkunnar
3 HRAÐA.
NÝJA HÁRÞURRKAN er af nýrri gerð
úr óbrjótandi plasti. Neðri hlutinn er
gagnsær. Neðri kantur er beygður inn,
þannig að heitur loftstraumurinn snýr
við upp i hjálminum.
RAUFAR innan á hjálminum tryggja
jafnan hita um allt hárið. Á minna en
% tíma er hár yðar alveg þurrt alveg
niður á háls.
3 HITASTILLINGAR eru á þurrkunni og
þér getið skift um hita með einu hand-
taki.
ÞURRKAN getur bæði staðið á gólfi eða
hangið á vegg.
NÝ STÓRKOSTLEG
NÝJUNG!
NUDDPÚÐINN DÁSAM-
LEGl ER NÚ EINNIG
MEÐ HITA AUK VIBRA-
TIONAR Á ANNARRI
HLIÐINNI.
Aulc nuddpúðans eigum
vér ávallt fyrirliggjandi
hin eftirsóttu JOMI nudd-
tæki.
Sendum í póstkröfu um
land allt.
Borgarfell h.f.
LAUGAVEGI 18 - SÍMI 11372.
„Það var allt raunverulegt,"
kjökraði Judith. „Ég bíð þín hér,
þegar þú kemur aftur ... Það er
ekki svo langt þangað til í kvöld.“
Hún ýtti honum út um gluggann
og horfði á eftir honum, meðan
hann gekk hægt og með tregðu yfir
grasflötina. Það var illa gert að
senda hann burt! En hún varð .. .
Og ekki mátti hún fara með hon-
um, því að hún varð að vera hér,
ef Englendingarnir kæmu. Þá yrði
hún að taka á öllu sínu hyggjuviti.
„Ó, góði Guð, láttu mig ekki gera
neitt glappaskot," bað hún upphátt.
„Gefðu mér ofurlitla skynsemi."
„Eigi mun af veita,“ skaut Angus
inn í.
Allt í einu þaut hún upp eins og
barn, himinglöð og sigrihrósandi,
hoppaði og dansaði um gólfið og
faðmaði Angus. „Angus, lávarður-
inn er kominn aftur! Ég sagði þér,
að hann myndi koma aftur! Ég
sagði þér það! Við erum búin að
endurheimta hann! Ó, Angus!“
Angus hnussaði. „Konan er vit-
firrt! Slepptu mér, húsfreyja! Ég
kæri mig ekki um að láta kyrkja
mig. Svei attan!“ Hann sleit sig
lausan.
„Angus, segðu mér, að orðróm-
urinn um Englendingana sé ósann-
ur.“
„Ég hef ekki gert annað seinasta
hálftímann.“
„Guði sé lof! ... Ó, Angus, ég er
svo hamingjusöm!“
„Þú þarft ekki að æpa svona þess
vegna eða kreista líftóruna úr
manni.“
„Ert þú ekki hamingjusamur,
Angus?"
„Umm-humm! Jú.“
„Angus, kvöldverðurinn á að vera
fullkominn. Farðu og sjáðu um, að
allt það bezta, sem til er, verði á
borðum.' Notaðu brúðkaupsstellið,
silfrið og kristalsglösin . . . Allt það
fallegasta og bezta, sem til er.“
Hún ýtti honum út. Síðan grét
hún svolítið, þegar hún var orðin
ein, hló svolítið, dansaði svolítið og
kom loks auga á mynd sína í spegl-
inum ... Hamingjan góða! Hún var
í versta kjólnum sínum, hárið allt
á tætingi, andlitið útgrátið ... Hví-
lík ósköp! Nei, betur myndi hún
líta út, þegar Ranald kæmi aftur
í kvöld.
Hún hljóp út í horn, þar sem
eikarkistan stóð. Þar var fallegasti
kjóllinn hennar geymdur, en í hann
hafði hún ekki farið síðan á brúð-
kaupskvöldið fyrir ári. Hún reif af
sér fötin og kastaði þeim á gólfið.
Svo fór hún varlega í hvíta silki-
kjólinn. Litlu, gulu rósirnar virtust
skríkja af gleði. Mjallhvítt silkið
þyrlaðist um hana líkt og glitrandi
ský.
Þegar Angus kom inn aftur, stóð
hún á miðju gólfi, ung, fögur og
tíguleg, húsfreyjan í Kinmohr, sem
átti lifandi eiginmann alveg á næstu
grösum . ..
„Sjá þetta!“ fussaði Angus, en
augnaráð hans var þrungið ást og
hollustu. „Ertu gengin af vitinu,
kona?“
„Já, vitfirrt af gleði ... Ó, Angus,
hefur þetta langa ár gert mig gamla
og ljóta.“
»Já.“
„Angus, ég hata þig! ... Er ég
mjög ellileg?“
„Já, en lávarðurinn er ekki svo
athugull.“
„Angus, þú ert hreint og beint ó-
þolandi!“
Hún þagnaði allt í einu og hélt
niðri í sér andanum. „Angus, hvað
er þetta? Hlustaðu!"
Hann lagði undir flatt. Það var
ekki um að villast. Hófadynurinn
nálgaðist gegnum skóginn.
„Englendingarnir!" sagði Judith.
„Já,“ svaraði Angus og hvarf út
um gluggann.
Judith stóð grafkyrr. Hún bar sig
reisnarlega, en rauðir dílar brunnu
á vöngum hennar ... Nú var orrusta
hennar í þann mund að hefjast ...
Framhald 1 næsta hlaðl.
Bílaprófun Vikunnar.
Framhald af bls. 31.
en aftursætið til skammar. Þetta
tvennt er það, sem ég hef mest út
á þennan bíl að setja. Ef þessir
gallar væru úr veginum horfnir,
myndi ég setja þennan bíl á bekk
með þeim þrem skemmtilegustu,
sem ég hef prófað hingað til: Ren-
ault R-8, Simca 1000 og Opel Kadett.
Að ytra útliti er Cortina bráðsnot-
ur bíll, og virðast verksmiðjurnar
hafa fullan hug á að endurbæta
hann eftir þörfum. En æskilegra
hefði verið að gera það, áður en
bíllinn var settur á markaðinn.
Þetta var tveggja dyra bíll, sem
ég prófaði. Framsætin eru aðskildir
stólar, ágætir, sem fyrr segir, og er
lyft upp í heilu lagi, þegar einhver
umferð er úr eða í aftursætisræfil-
inn. Bílstjóramegin verður að halda
sætinu þannig, sami galli og á Kad-
ett. Það er auðvelt að fara út og
inn í bílinn, hvort sem er úr fram-
sæti eða aftursæti. Hár stokkur er
aftur eftir miðju gólfi; það er einna
helzt, að það sé hægt að sitja í
aftursætinu, ef maður passar að vera
yfir honum. Annars situr maður
flötum beinum. — Það er gólfskipt-
ing í þessum bíl; hún vann vel og
skemmtilega.
Miðstöðin hitar vel, en hefur hátt.
Allir bílar hafa sína galla, og
það þýðir ekkert annað en gera ráð
fyrir þeim. Ef stýrisgallinn á þessum
bíl hefur verið „einstaklingsbund-
inn,“ þ. e. átt aðeins við þennan
eina, held ég ekki, að gallar þessa
bíls séu verri né meira fráhrind-
andi en ýmissa keppinauta hans.
Enda virðast íslenzkir kaupendur
síður en svo hafa ótrú á Cortina, og
einhvers staðar minnir mig, að ég
hafi lesið, að þessi bíll eigi metsölu
í Noregi það sem af er þessu ári.
Auk þess er hægt að velja um
margar mismunandi gerðir af þess-
um bíl. Tveggja dyra, fjögurra dyra,
og station de Luxe (1198 cc) og
de Luxe Super 1498 cc). Ford um-
boðið Sveinn Egilsson h. f. situr eitt
að innflutningi á Consul Cortina,
því Kr. Kristjánsson hefur einbeitt
sér að innflutningi á hinum þýzka
hálfbróður hans: Taunus 12 M
Cardinal.
46
VIKAN 24. tbl.