Vikan - 12.12.1963, Blaðsíða 36

— Já, já, mér fyndist ekki
skaða þó ofurlítið væri slakað á
klónni svona á stórhátíðum.
— Nei, það er satt, þú ættir
bara að segja Ebbu það.
— Nei góði, ég hét því með
sjálfri mér, þegar Árni kvæntist,
að ég skildi ekki blanda mér i
þeirra málefni, og það heit vil
ég helzt halda. Ég vil ekki held-
ur hæna börnin að mér nema að
litlu lcyti, þau eiga fyrst og fremst
að vera börn foreklra sinna ekki
okkar. Ég sakna þeirra auðvitað,
þegar þau fara, og ég tek á'kaflega
nærri mér að kveðja þau, en
verra yrði það, ef ég héldi, að
þau væru mér háð á einhvern
hátt eða leiddist mikið að fara
frá mér.
— Já, ég skil, segir hann lágt
og eins og annars hugar. — Þú
ræður þessu auðvitað, góða.
— Árni, mamma þín hringdi til
mín á skrifstofuna i morgun.
— Jæja, var ekki allt gott að
frétta?
— 0 jú, en mér fannst mamma
þín daiif og hálf þreytuleg.
— Nú.
— Heyrðu, já við förum til
þeirra á jólunum eins og venju-
lega.
— Jæja elskan, en ég hélt, að
við hefðum ákveðið að vera
heima.
-— Já, en sjáðu til, þegar ég fór
að tala við hana, fannst mér hún
svo eftirvæntingarfull og spennt,
eins og hún væri að leita fyrir
sér, hvort ekki væri allt i lagi
með okkur varðandi jólin, og þá
gat ég ekki fengið af mér að
segja að við myndum ekki koma.
Ég sá allt í einu hvað ég var
sjálifselsk og vanþakklát við
mömmu þina, sem er alltaf svo
góð og elskuleg við mig. Hún á
sannarlega skilið, að ég komi
og hjálpi henni, ef ég get. Hún
heifur alltof mikið að gera, held-
urðu það ekki?
— Mamma hefur alltaf þurft
að vinna mikið, sérstaklega síðan
þau tóku við skólanum.
— Já, og nú er það líka þessi
bók.
— Já, þau mega herða sig, hún
á að koma út í tilefni aif aldar-
afmæli skólans.
— Aumingja mamma þín, hún
hefur í mörgu að snúast, það er
svei mér gott að við förum og
reynum að hjálpa henni eitthvað.
Þú ættir strax á morgun að
panta flugfar fyrir okkur.
— Já elskan, ég skal gera það.
— Oddgeir, ég hringdi til Ebbu
i morgun, ég náði í hana á skrif-
stoifunni.
— Jæja, þú varst heppin, hvað
er að frétta?
— Allt gott held ég,.
— Nú, ertu viss?
— Já, já, þau eru öll frisk, en
mér heyrðist Ebba hafa ósköp
mikið að gera og vera hálf þreytt.
— Já auðvitað, jjað er skiljan-
It'gt.
— Veistu, óg gat ekki fengið
mig til þess að segja henni, að
við gætum ekki tekið á móti þeim
á jólunum, ég hafði ekki brjóst
í mér til þess. Mér fannst liún
svo eftirvæntingarfull, eins og
hún vonaði, að ég s'egði þetta
venjulega, og ég sagði það, og
varð um leið svo glöð, að ég
skil ek'ki, hvernig ég gat látið
mér detta i hug að halda jól án
barnanna. ☆
JÓLASVEINAR
EINN QG ÁTTA
FRAMHALD AF BLS. 26.
til, var hann óvenju smávaxinn
af jólasveini að vera.
Þvörusleikir var ekki síður
þurftasmár. Honum var nóg, ef
hann gat laumast í að sleikja
þvörurnar upp úr pottunum. Og
svipuð var iðja Pottasleikis.
Hann sóttist einkum í að skafa
skófir úr pottunum og éta þær.
Hann hagaði sér gjarnan þannig,
að hann lá á glugga og hafði
auga með því, hvenær börnin
fengu pottana, en það var víða
siður, að lofa þeim að hirða skóf-
irnar. Þegar þau voru svo setzt
með potta sína, knúði Pottasleik-
ir dyra. Börn hafa alltaf verið
börnum lík, og þustu þegar fram,
til að gá hver gestur væri nú
á ferð. A meðan sá Pottasleikir
sér færi á að komast í pottana
og varð oft vel til fanga.
Askasleikir hafði hliðstætt
hlutverk, en fór þó öðru vísi að.
Hann leyndist undir rúmum í
baðstofum, en þá tíðkaðist, að
hver hafði sinn ask í skoti við
sitt rúm, og var oft dágott í
öskunum. En Askasleikir var
nógu mikil ótugt til þess að
stelast í askana og éta matinn
frá mönnum. — Ég ímynda mér,
að Syrjusleikir hafi stundum
skift hlutverkum við tvo síðast-
talda bræður.
Faldafeykir hugsaði ekki um
munn né maga, enda mun hann
hafa verið kvensamastur bræðr-
anna. Ekki var hann þó djarf-
tækur til kvenna, heldur lét sér
nægja að hrekkja konur og
feykja tfl földum þeirra, svo
hann mætti betur njóta þeirra
kvenlegu fegurðar. Sumir segja
þó, að hann hafi ekki verið svo
fagurfræðilega sinnaður, heldur
hafi næring hans og ánægja ver-
ið fólgin í því, að sjá felmturs
og skelfingarsvip á kvenfólkinu.
gg — VIKAN 50. tbl.