Vikan - 16.06.1965, Blaðsíða 2

í FULLRI HLVÖRU
CORTINA
CORTINA er nú enn ffull-
komnari en áður vegna
ýmissa tæknilegra breyt-
inga ásamt útlitsbreyt-
ingum.
Nýtt stýri, nýtt mæJaborð,
nýtt loftræstikerfi, ný
kælihlíff, þægilegri sæti,
breyttir aðailjósa- og
steffnul|ósarofar, díska-
hemlar að fframan, sem
auka enn þægindi og allt
öryggi.
CORTBNA var valínn bíll
ársins ’64 aff svíssneska
tímaritínu Auto-Univers-
um ffyrír „framúrskar-
andí eiginleíka og öryggi
í aksturskeppnum um
heím allan** enda sigur-
vegarí f á þriöja hundrað
slíkum keppnum.
Val um girskiptíngu í gölfi eða
stýri, sidlfskiptingu, heilt
framsæti eða stóla, tveggfa eða
fjögurra dyra ásamt station.
Loftræstikerfið „fleroflow"
heldur ætiö hreinu lofti í biln-
um þðtt giuggar séu lokaðir.
Þér ákveðið loftræstinguna
með einfaldrí stillingu.
c y MBOfllfl Hfl. KHISTJÁNS SUDURLANDSBRAUT 2 - Sfl • SÍA N H.F. Al 3 53 00
Á HVERJU BYGGIST
VELMEGUNIN?
Það getur liverjmn manni
Ijóst verið, að íslendingar búa
við efnahagslega velsæld, sem
ekki hefur áður þekkzt enda þótt
smjör drypi liér af stráum í
árdaga. Það er hér álitlegur hóp-
ur af nýrikum borgurum, sem
kannske hefur ekki mikið til
brunns að hera annað en skiln-
ing á því að nota sér verðbólg-
una. Sumt af því eru hreinir
braskarar, sem endalaust er leyft k
að féfletta fólk fyrir opnum
tjöldum, en sumt heiðvirðir
dugnaðarmenn likt og bræður
tveir fyrir norðan, sem sagt er
að hafi tekið inn 900 þúsund
fyrir grásleppuhrogn í vor. En
svona er þetta þjóðfélag; þeir
sem krækja sér i lóðir eftir
pólitískum undirgöngum og
selja foklieldan steinkassa á
000—800 þúsund, eða leggja net
fyrir grásleppu, þeir hera marg-
falt úr býtum á við liina máttar-
stólpana: Mennina sem leggja
stund á æðri menntun.
Samt virðast allir standa sig
furðanlega i kapphlaupinu uni
ýmis veraldarinnar gæði, svo
sem ibúðir, liúsgögn, heimilis-
tæki og bíla. Og það þrátt fyrir
þá staðreynd, að fæstir launa-
menn geta lifað af kaupinu sinu,
hvað þá framið verulega fjárfest-
ingu, keypt sér sjónvarp, radíó-
grammofón og farið i páska-
ferð til Kanaríeyja eða Mallorka.
Þessi óarðbæra fjárfesting,
kaup, eyðsla eða hvað á að
kalla jiað, hyggist á aukatekjum
hverrar fjölskyldu. Það byggist
á því, að fyrirvinnan fer beint
i einhverja aukavinnu eftir sinn
vinudag og vinnur þar ef til
vill fram undir miðnætti. Fjöldi
húsmæðra vinnur úti part úr
deginum eða allan daginn og
það er á þessum aukatekjum og
vilja að vinna myrkranna á
milli, sem þessi svokallaða vel-
megun byggist hjá flestum. Það
er vegna þess að menn geta
ekki lifað af kaupinu sinu, að
upp spretta alls konar bilskúra-
fyrirtæki þar sem menn keppa
ef til vill við það fyrirtæki, sem
þeir eru starfsmenn hjá megnið *
af deginum. Allir eru sammála
um, að þetta er hvimleið þróun.
Óhæfilega langur vinnutími
flestra vinnandi íslendinga leið-
ir svo það af sér, að fólk er hér-
um bil hætt að lifa menningar-
lífi; fara í leikhús, á myndlistar-
sýningar eða lesa góðar bækur.
Það hefur varla tima til að horfa
á sjónvarpið, þennan voðalega
lilut, sem settur er til höfuðs
menningunni. G.S.
2 VIKAN 24. tbl.