Vikan

Eksemplar

Vikan - 16.09.1965, Side 2

Vikan - 16.09.1965, Side 2
í FULLRI HLVÖRU Haustfatnaður í miklu úrvali Stolið úr eigin vasa „Ef þig vantar aura, væni minn, skal ég bara kvitta fyrir 1000 litrum af mjólk, og þá færðu niðurgreiðsluna fyrir ekki neitt,“ sagði verzlunarmaður einn úr Reykjavik við bónda nokkurn i sumar. „Svoleiðis för- um við að þvi að græða. Tök- uin til dæmis mig. Ég er fisksali, og ég kaupi og borga eitt tonn af fiski af framleiðandanum, en á reikningnum stendur fimm tonn. Svo fáum við okkar niður- greiðslu fyrir fimm tonn ■— jiar af fjögur, sem við þurftum aldrei , að hafa neitt fyrir. Enda er ekki einleikið, hvað íslendingar éta mikinn saltfisk, ef marka má töflurnar, en maður sér aldrei saltfisk á nokkurs manns diski! Já, lagsmaður, niðurgreiðslurnar eru til mikilla bóta fyrir þá, sem kunna að nota sér þær!“ Svona sagði maðurinn. Hér skal ekki lagður dómur á sann- leiksgildi orða hans, en hitt eru gömul vísindi, að fátt fram- kallar reyk annað en eldur. Og víst yrði enginn hissa, þótt á dag- inn kæmi, að þessi góði og hrein- skilni fisksali hefði haft rétt fyrir sér. Og það jaðrar við, að fólki þyki þetta sjálfsagt. Niður- greiðslurnar koma úr kassa hins opinbera, og sú tizka rikir hér, að hið opinbera sé ekki of gott til að punga út. Bak við liggur e.t.v. sú falska hugsun, að það sem prettað er út úr ríki eða bæ — eða hreinlega stolið — skaði hvorki einn né neinn. En ef gerð væri tilraun í eitt ár, og allir tækju saman höndum um að hafa ekkert af hinu opin- bera, hvorki með prettum, svik- semi eða stuldi, en sýna þess i stað heiðarleik, ráðvendni og samvizkusemi, má lieita öruggt mál, að tekjuafgangur yrði svo mikill, að allar opinberar álög- ur stórlækkuðu. Sá sem i ár stynur undan 40 þúsund króna opinberum gjöldum yrði ef til vill ekki með þriðjung þeirrar upphæðar á sama íramtal eftir slíkt ráðvendnisár. Þess vegna liggur sú spurning ósvöruð, hvers vegna liið opin- bera, hvort heldur er riki eða bær, leggur ekki meira upp úr að fylgjast með því, livernig ' farið er með fé og vinnu á þess vegum. Eitt af hlutverkum ríkis og sveitarfélaga er að vernda þegnana fyrir sjálfum sér, og þess er eklci síður þörf á þessum vettvangi en öðrum. Og til dæm- is væri hægt að byrja á þessu: Hvert fara niðurgreiðslurnar? Eru þær misnotaðar? Og við viljum fá rökstutt svar, ekki aðeins já eða nei. S.H. 2 VIKAN 37. tbl.

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.