Vikan - 03.02.1966, Blaðsíða 14

Alfan var svört og glióbónuð.
Það var Breti, sem bjó í París, sem
leigði Craig hana. Hann fór með
Craig í reynsluför og horfði á hann
leika sér í umferð Parísar, and-
varpaði svo lágt og bað um að
sér yrði hleypt út, strauk gljáandi
bílinn og hvarf. Craig fór til Port
de-Picpus, yfirgaf París á N5, ók
til Sens, sjötíu mílur á klukkustund
og stundarfjórðungi, og hafði varla
komið við bílinn. Grierson fylgdi
honum eftir, og formælti þegar
hann steig á bensíngjöfina. Hann
fékk sér að borða í Sens, tók N6
í gegnum Auxerre og Macon til
Lyons, tvöhundruð og fimmtíu míl-
ur. Grierson átti fullt í fangi með
að missa ekki af honum. I Lyons
dvaldi hann um nóttina. Nú þekkti
hann bílinn; hann hafði ekið hon-
um yfir hundrað, gert tilraunir með
ferð á veginum, og meðan hann
var undir níutíu, átti Alfan auðvelt
með að fylgja honum eftir. Fyrir
utan Valence voru tvær stúlkur,
sem veifuðu. Grierson hélt áfram,
en Craig hægði á sér og nam stað-
ar. Hann gat vel hugsað sér að
hafa einhvern til að tala við, og
þar að auki sá hann ekki betur en
sú dökkhærða styngi við. Stúlkurn-
ar tvær komu hlaupandi á eftir
honum, og hann sá að sú dökk-
hærða, sem bar gítar, haltraði ekki
lengur. Hann hló með sjálfum sér.
Það voru líka til aðferðir til að
verða sér úti um far eins og allt
annað. Hann gaf sjálfum sér á-
minningu um að hann væri Eng-
lendingur. Það var ekki lengur van-
virða að tala frönsku, en hann
varð að gæta þess að tala hana
ekki of vel.
Framhaldssagan - 12. riluti
efftlp James Munro
hvernig hann hagaði sér á krók-
óttum hliðargötum, reynt bremsurn-
ar. Bíllinn, eins og byssurnar, var
það bezta, sem Loomis hafði getað
komizt yfir.
Hann borðaði í veitingahúsi,
skammt frá Fouriére Basilica, þögl-
um og rólegum stað, þar sem al-
varlegir menn átu alvörugefnir.
Gras-double á la Lyonnaise, cerve-
las en brioche, poulet en chemise,
og drakk með hæfilegri virðingu,
Beaujolais, Macon, Cotes du Thone.
Grlerson sat skammt frá honum og
dáðist að matarlystinni. Næsta
morgun eftir kaffi og brioches, fóru
þeir frá Lyons á N7, Riviera hrað-
brautinni. Sólin skein, svo þeir urðu
að nota sólgleraugu, og loftið var
heitt.
Eftir stundarkorn gaf Grierson í
og geystist fram úr honum. Craig
jók við og fylgdi honum eftir. Gri-
erson gat ekki hleypt Mercedesn-
um að ráði — það var mikil um-
Báðar stúlkurnar voru í köflótt-
um skyrtum og bláum gallabuxum
og báðar voru laglegar. Meira áttu
þær ekki sameiginlegt, því önnur
var Ijóshærð, þrýstin, afslöppuð og
frönsk, hin dökk, áköf, óútreiknan-
leg og amerísk. Þær voru að fara
til St. Tropez, sagði sú franska, en
endilega um Avignon, sagði sú am-
eríska. Þær urðu að sjá páfahöllina.
— Eins og þið viljið, sagði Craig.
— Við getum alveg eins borðað í
Avignon eins og hvar annarsstað-
ar.
Hann kom lítið eitt við bensín-
gjöfina og Alfan þeyttist áfram með
glaðlegum hvin.
— Hey, sagði sú ameríska. —
Hverskonar bíll er þetta?
— Alfa Romeo, svaraði Craig.
— Hann hreyfist, sagði sú am-
eríska. — Maður, hann hreyfist!
— Hann á að gera það, svaraði
Craig.
— Ég sé það. En þetta lítur ekki
svo sem út fyrir að vera mikið.
— Lítur ekki út. . . sagði Craig
og greip andann á lofti.
— Ég meina hann er svo Ktill.
— Hjartað er stórt, svaraði Craig.
Sú ameríska bauð sígarettur,
kveikti í einni fyrir Craig og stakk
henni upp í hann.
— Ertu í fríi? spurði hún.
Craig kinkaði kolli.
— Við Kka, svona einskonar. Ég
heiti Sikorski — Maria Sikorski. Og
þetta er Sophie Gourdun.
Craig sagði: — Ég er John Reyn-
olds.
— Hæ, sagði María.
— Hæ, sagði Sophie.
Eftir þetta þurfti hann ekki ann-
að en hlusta og aka. Stúlkurnar
voru söngkonur og vonuðust til að
geta unnið fyrir sér á Rivierunni.
Oll þeirra auðæfi voru þrjú hundr-
uð nýfrankar, innihald bakpokanna
og atvinnuleyfi fyrir Mariu, og þær
áttu ekki áhyggjur til. Þær voru
tuttugu og eins árs.
— Eg syng amerísk lög, sagði
Maria. — Ég er frá Detroit, en ég
vann í Las Vegas og ég lærði
nokkra söngva af kúrekunum þar.
Hefurðu nokkurn tíma komið til
Vegas? Hún beið ekki eftir svari.
— Brjálaður staður! Tíu þúsund míl-
ur af engu og borg í miðjunni.
Veiztu hvað Las Vegas þýðir? Það
þýðir opna landið. Spánverjarnir
höfðu aldrei séð neitt opnara en
Vegas. Það er ennþá hægt að finna
þar nokkra kúreka. Og lögin þeirra
eru góð. Sophie er brjáluð í kúreka.
-- Syngur þú líka kúrekalög,
spurði Craig.
— Nei, svaraði Sophie. — Ég
syng gamaldags söngva. Dansvís-
ur, sögukvæði. Þú veizt — dapur-
lega söngva til að syngja seint um
nótt.
— Hey, hún er líka góð, sagði
Maria. — Hún kemur mér til að
gráta í hvert skipti. Veiztu hvað?
Hún var einu sinni dansmær. Var
meira að segja í strípisýningum
einu sinni. Hún leit stolt á Sophie
og Sophie reyndi, en tókst ekki, að
vera feimin. Craig vissi ekki, hvern-
ig hann átti að taka þessu.
— Fannst þér gaman að því?
spurði hann.
— Góðir peningar, svaraði Sop-
hie. — En þreytandi vinna, heimsku-
leg líka. I, úr, í, úr. Annaðhvort
fer maður í rúmið eða ekki.
— Hefur þú líka verið nektar-
dansmær? spurði Craig Mariu.
— Nei, svaraði Maria. — Ég hef
ekki skaplyndi til þess. Þær lötu
eru beztar. Þær hafa meiri kyn-
þokka. Ég get ekki orðið löt, þótt
ég fengi til þess milljón ár.
Hún malaði áfram, alla leiðina
til Avignon, og Craig trúði henni.
Hún var hrifin af Avignon. Hún
staðreyndi, að brúin, sem talað er
um í kvæðinu, er á sínum stað, og
sú staðreynd, að hún var hrunin,
breytti engu fyrir henni. Hún hafði
verið þarna einu sinni og það hafði
verið ort Ijóð, og það var nóg.
Dómkirkjan og útsýnið frá Promen-
ade du Rocher, var alveg eins og
hún hafði átt von á, og höllin, þung-
lamalegur, grár klettur, virðulegur
en þó heillandi, og ilmandi fegurð
hengigarðanna, fékk um stund
þaggað niður í henni.
— Þarna sérðu, hvað þú ert hepp-
inn að taka okkur upp í, sagði hún.
— Ef þú hefðir ekki gert það, hefð-
irðu misst af þessu öllu.
— Ég er ykkur mjög skuldbund-
inn, sagði Craig. — Ef til vill vilj-
ið þið leyfa mér að bjóða ykkur í
mat?
— Svo sannarlega, sagði Maria
alvarlega. — Ég vona bara, að hann
verði góður.
Þau fundu sér veitingahús og átu
vel og lengi og þegar þau voru bú-
in, sagði Maria: — Ég gleymdi að
spyrja þig: Hvað ferðu nærri St.
Tropez?
— Ég verð þar í nótt, svaraði
Craig.
VXKAN 5. tbl.