Vikan


Vikan - 19.10.1967, Blaðsíða 11

Vikan - 19.10.1967, Blaðsíða 11
Úr revýunni ,.Allt í lagi, lagsi“. Frá vinstri: Aurora Halldórsdóttir, Alfred og Inga Þórðardóttir. NOKKRIR ÞÆTTIR UM LÍF OG LEIK ALFREDS ANDRÍSSONAR GYLFI GRÖNDAL TÖK SAMAN - FYRRI HLUTI „í hvert sinn sem ég heyri gam- ankvæði flutt eða sé góðan skop- þátt, minnist ég Alfreds, sem var óvið|'afnanlegur maður og gleymist aldrei þeim, sem sáu hann og heyrðu." Þessi klausa er tekin úr rabb- dálki Velvakanda í Morgunblaðinu 28. desember 1965. Þá voru rétt tíu ár liðin síðan Alfred Andrésson lézt langt um aldur fram. Alfred var um árabil vinsælasti gamanleikari á leiksviði hér á landi, og enn er hann þorra manna í fersku minni eins og ofangreind klausa sýnir bezt. Allir þeir, sem höfðu aldur til að sækja leikhús og skemmtanir á fjórða og fimmta tug þessarar aldar, minnast Alfreds ( einhverju hinna mörgu skoplegu hlutverka hans. Hann lék Hallvarð Hallsson ( „Manni og konu", Krist- ján búðarmann ( „Pilti og stúlku", ókunna manninn ( „Tengdapabba", Madsen klæðskerameistara í „Leyni- mel 13" og Billy Bartlett í „Grænu lyftunni", svo að aðeins örfá dæmi séu nefnd af handahófi. En ef til vill minnast flestir hans úr revyun- um í Fjalakettinum og Bláu stjörn- unni. Mörgum verður eflaust hlát- ur í huga, þegar nefnd eru nokkur hlutverk Alfreds frá þessu blóma- skeiði revýanna: Bjargráður Ráð- þrots, Jón Span, Sveisteinn Kolan, Smart, Spectator Blaðran, Kvíðbogi Kvalar. Og síðast en ekki sízt söng hann gamanvísur ( útvarp og á skemmtunum um land allt. Ef svipazt er um ( gömlum blöð- um og tímaritum í leit að viðtölum við Alfred Andrésson, verður eftir- tekjan harla rýr. „Mér er illa við viðtöl", er haft eftir honum ( grein ( Útvarpstíðindum í október 1946. „Eg er svo feiminn. Þú getur ekki trúað því, hvað ég er feiminn." 21. maí 1942 birtist mynd af Al- fred á forsíðu Vikunnar. í upphafi greinarstúfs sem henni fylgir verð- ur hið sama upp á teningnum: „Nú er það svart maður, sagði Alfred Andrésson, þegar við báðum um mynd af honum til að setja á for- síðu Vikunnar. Annað fengum við ekki upp úr honum, þv( að hann vill ekki tala um sjálfan sig. Er þá ekki um annað að ræða en að við lölum um hann." Hér á eftir verður reynt að tala örlítið um Alfred Andrésson, l(f hans og leik. Að mestu leyti er byggt á frásögn eiginkonu hans, Ingu Þórðardóttur, leikkonu, en einn- ig er seilzt til heimilda ( bækur, blöð og tímarit. Sérstaklega ber að nefna grein eftir Lárus Sigurbjörns- son í Eimreiðinni 1948, „Skopleik- ari of saltan sjá". ÁFALL í ÆSKU. Hann var Reykvíkingur í húð og hár, fæddist 21. ágúst 1908 uppi á lofti í litlu timburhúsi. Það var húsið númer 37B við Laugaveg, og þar ólst hann einnig upp. Foreldrar hans voru Andrés Folmer Nielsen frá Leiðarhöfn við Vopnafjörð og Guðný Jósefsdóttir Hún var fædd ( Uppsölum ( Flóa, Foreldrar henn- ar bjuggu þar ( tuttugu ár, en flosnuðu þá upp sökum fátæktar. Þá fluttist Guðný til Reykjavíkur og var hér í vist, en fór síðan aust- ur til Vopnafjarðar og var þar sum- artíma. Þar kynntist hún föður Al- freds. Leiðarhöfn var mikið útgerðar- pláss á þessum tíma, og þar stóð félagslff með talsverðum blóma. Andrés var barnakennari á vetrum, en formaður á sumrum. Hann þótti vel menntaður á þeirrar tíðar mæli- kvarða, gat bjargað sér ( dönsku, ensku, þýzku og jafnvel frönsku. Þegar eriend skip komu til Vopna- fjarðar, var hann oft túlkur. Guðný gat ekki hugsað sér að vera búsett fyrir austan, svo að þau fluttust til Reykjavtkur. Hér gat Andrés ekki stundað sömu störf og þar. Hann var verkamaður alla tfð. Andrés var meðalmaður á hæð, grannvaxinn og sérlega hógvær og hæglátur. Ef honum mislíkaði eitt- hvað, fór hann hjá sér og roðnaði og hummaði svolítið. Guðný var hins vegar miklu þrekvaxnari og skapmeiri. Hún var einkar hand- lagin, saumaði út og prjónaði fyrir fólk. Hún átti það til að grípa í hvers konar handverk, málaði til dæmis (búðina að innan og jafn- vel húsið að utan, ef henni þótti þörf á þv(. Hún var sem sagt harð- gerð og sterk, en hann fíngerður og veiklundaður. Bæði voru þau grandvör og sóma- kær, gestrisin og gjöful, veittu öðr- um óspart af þv( litla, sem þau áttu af veraldlegum auði. Alfred átti yngri bróður, Ingólf, sem fæddist 1912. Þeir voru gjör- ólíkir. Ingólfur var dugmikill og kjarkaður og líktist móður sinni. Alfred var hins vegar líkur föður sínum: prúður, hógvær og blíðlynd- ur. Sem barn sat hann þar sem hann var kominn og dundaði sér, og hann varð snemma bókhneigður. Ingólfur var hins vegar veraldlegri, þurfti alltaf að skoða hlutina að innan og setja þá saman aftur. Hann erfði handlagnina frá móður sinni, enda varð hann bifvélavirki. Alfred gat hins vegar aldrei rekið réttan nagla. Einu sinni varð Ingólfi á í mess- unni ( sambandi við uppfinninga- 42. tM. VIKAN 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.