Vikan - 24.04.1968, Blaðsíða 47
Spönsku fötin koma aðallega fró St. Laurent, stutt-
ir bolerojakkar og breið satinbelti eða önnur belti,
sjöl, barðabreiðir hattar, ásamt hnakkahnútnum. —
Oll tízkublöð í Evrópu virðast taka þessari spönsku
tízku tveim höndum og sýna margar myndir af
henni. Litirnir eru aðallega svart, hvítt og sterk-
rautt í þessum spönsku fötum.
Alexandre, hárgreiSslumeistarinn frægi,
segir að nú þurfi hárgreiöslufólk held-
ur betur aö fara aö cefa sig í að leggja
liði. Ritii Hayworth hárgreiðslan, sem
sýnd er á myndinni lengst t.v., telur
hann að eigi eftir að ná mikilli út-
breiðslu. Annars eru krullurnar um allt
höfuð enn í tizku og er oft notað við
þær hárband niður við enni, eða chiffon-
lclútur, líka haföur niður við enni og
bundinn við annað eyraö og endarnir
látnir lafa. Krullur í hnakka og hárið
greitt beint aftur sást lílca mikið, og
svo ekki sízt spánski hárhnúturinn frá
St. Laurent. Hann er borinn niður við
liáis og fæst orðið úr fölsku hári víðast
erlendis — holur að innan, til að spara
hárið. 1 Englandi kostar hann ca. 6 pund
og er um 12Vz cm, aðummáli. 4 teikn-
uðu myndunum hér t.h. sjáið þið hvern-
ig hnúturinn er festur með spönskum
kambi og hvítri kameliu, sem borin er
við flest núna, í
hári og á barmi.
IÁka má hylja
samskeytin með
slaufu. Hálfsítt
Bonnie-hár er líka
mikið í tízku, en
toppurinn er svo
til liorfinn.
Rautt, blátt og hvítt, það eru aðallitir vortízkunnar, allir saman eða tveir
af þeim saman. Beltin eru orðin breið og áberandi aftur eftir langan
tíma og eru spennt fast að mitti. Barmurinn er jafnflatur og hann hefur
verið, þótt telpulega Twiggylínan sé ekki iengur allsráðandi. Pilsin eru
oftast felld eða útsniðin, pilsfaldurinn sjaldan síðari en 5 sm ofan við
hné, stundum miklu styttri, eins og hjá Courréges. Lítið bar á kálfasiðu
pilsunum, nema á stöku kápu hjá St. Laurent, en álitið er að sú tízka
muni aftur ná fótfestu með haustinu. Skórnir eru oft tvílitir, með breiðri
tá og hælum, en þeir hafa hækkað dálitið, eru oft 2,75 sm háir. Nokkuð
breiðar bryddingar eru á börnium margra dragtarjakka og á kápum, oft
21/2 sm breiðar. Jakkarnir eru síðir, langur háisklútur hnýttur í annarri
hliðinni, alpahúfa, síð vesti og golftreyjur, efnin eru jersy, crepe, chiffon,
organdi, grátt flannel, skozk-köflótt tweed, og auðvitað fleiri tegundir.
Sjáið nánar við myndirnar og svo í næsta blaði.
16. tw. VIKAN 47