Vikan - 28.11.1968, Blaðsíða 37

inni ert að spyrja mig um, Ali-
son? sagði Ruth blátt áfram.
— Ég er að spurja þig- um
Barböru. Hún er þarna. Mér er
sama, en . . . Hún þagnaði. Ruth
var of jarðbundin til að hún
gæti skilið þetta.
En Ruth sagði hljóðlega. —
Já, hún var hrifin af þessari
klukku. Afi ól okkur upp, hann
var oftast á sjónum. Foreldrar
okkar voru bæði látin. O, nei
. . þetta var ekki svo slæmt,
en Barbara hafði alltaf einhverja
öryggisleysistilfinningu. Henni
fannst alltaf eitthvert öryggi i
því þegar afi var heima og vatt
upp klukkuna.
Alison sagði ekkert og Ruth
hélt áfram. — Ég veit hvað þú
ert að hugsa, — þetta með rós-
irnar til dæmis. Þú veizt sjálf
að þetta er ósköp eðlilegt. Val
er barn ennþá og hún man vel
eftir móður sinni.
— Ég fer ekki fram á að þau
gleymi Barböru, sagði Alison. —
En þau leggja sig svo fram um að
láta alla hluti minna á hana,
rétt eins og hún væri ennþá lif-
andi, og mér finnst að .
Henni létti mikið, þegar hún
var búin að segja þetta, en hún
gat varla búizt við að systir
Barböru gæti skilið þetta, en
Ruth sagði: — Barbara hélt því
svo fast fram að þau myndu
gleyma henni, að það var orðin
þráhyggja. Hún var ekkert lík
þér eða mér, og ekki heldur
Luke og Val; við erum öll fólk
sem veit hvert það er að fara
og hvernig við ætlum að komast
þangað. Val og Luke skyggðu
á hana. Þau eru bæði greind og
dugleg. Barbara var feimin og
hljóðlát. elskuleg og blíðlynd,
en hún var ekkert sérstaklega
glæsileg eða fær til verka. Hún
átti erfitt með að halda lífi i
blómum og hún var ekkert
myndarleg húsmóðir. Hún var
ein af þeim manneskjum, sem
lítið bar á í lífinu, og hún vissi
það. Hún óskaði einskis nema
að hafa Luke og Val hjá sér
innan fjögra veggja. Þau Luke
voru hamingjusöm, og síðustu
vikurnar gerði hún allt til að
Luke og Val gleymdu henni ekki,
en hún óskaði þess innilega að
hann yrði hamingjusamur á ný.
Það getur verið að ég hefði skil-
ið hve mikið Barbara lagði upp
úr þessu, ef ég væri svolítið lík-
ari henni. Er þetta nokkuð svar
við spurningum þínum?
__ Flestum, sagði Alison.
__ Komdu aftur við tækifæri,
sagði Ruth hressileg, — hvenær
sem þú vilt
Þegar Alison kom heim til
sín var enginn andvari. Eins
og ósjálfrátt snerti hún bjöllu-
strenginn. Þetta verður föst
venja okkar allra innan skamms,
hugsaði hún með sér. Það var
einkennilegt að Barbara skyldi
vera svona óörugg, hún
sem hafði Luke og Val
Þessi hendi
heldur á pakka sérstaklega gerðum til þess að vernda
og halda hinum sérstæða keim gæða tóbaksins sem notað er
í Philip Morris Multifilter sígaretturnar ,

<&%***•

IIIAE H DBIIH UBH8 Hðfl?
Það er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fullur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
SÍSast er dregið var hlaut verðlaunin:
Trausti Ólafsson, Urðargötu 7, Patreksfirði.
Vinninganna má vitja í skrifstofu Vikunnar.
Nafn
Heimili
Örkin er á bls.
47. tw. VIKAN 87