Vikan - 19.12.1968, Side 6

BUSAHOLD
1 ^ 1 \ \
11111
1| i-
n f ) il 1
LAUGAVEGI 59 SÍMI 23349
r r\ /i/öi •\ = 1_
ISKARTGRIPIR1
uwTr Modelskart^ - SIG Hverfi Lai jripur er gj MAB ( sgötu 16a. jgaveg 70. öf sem ekki gleymist. IG PÁLMI - Sími 21355 og Sími 24910. /

ríi
DAGLEGT* HEILSUFAR
*T
I
LYFJAEITRUN
SMÁBARNA
Það kemur oft fyrir að
börn fá allskonar eitrun
vegna þess að þau ná í og
gleypa lyf, sem ekki eru
geymd á nógu öruggum
stað. Börn geta ekki greint
á milli hvort um lyfjatöfl-
ur, óskaðlegar töflur eða
sælgæti er að ræða, og það
er árátta hjá þeim að troða
öllu upp í sig, jafnvel þótt
það sé síður en svo gott á
bragðið. Það er því ástæða
að leggja stöðugt áherzlu
á það, sérstaklega á heimil-
um þar sem óvita börn eru,
að geyma öll lyf, töflur,
dropa og lyfjablöndur, á
það öruggum stað að úti-
lokað sé að þörn nái til
þeirra.
Sama er að segja um
önnur efni, sem notuð eru
til heimilisins, eins og alls
konar lútarefni, salmiak,
sóda, óleskjað kalk, ediks-
sýru, saltsýru, blettavatn,
skordýraeitur o.fl., o.fl.
Það er heldur ekki úr
vegi að minna á það að
margar tegundir af skraut-
jurtum eru stórhættulegar
og geta orsakað alvarlegar
eitranir, svo ekki sé talað
um exem og útbrot.
Það er, því miður, svo
algengt að börn nái í lyf og
önnur efni, sem geta orðið
þeim skaðleg, jafnvel lífs-
hættuleg, svo það er ekki
úr vegi að telja hér upp
nokkur slík efni, og hvern-
ig brugðið skuli við, ef ó-
happ ber að.
Acetyl-salicylsýra er að-
alefnið í margskonar töfl-
um, t.d. aspirin og magnyl,
sem daglega eru notaðar
við höfuðverk, gikt og alls-
konar verkjum. Slíkar töfl-
ur á yfirleitt ekki að nota
handa börnum undir
þriggja ára, en í sérstökum
tilfellum má gefa börnum
3 6 ára hálfa töflu við og
við, ef þörf krefur. Stærri
skammtar geta orsakað
eitranir, sem lýsa sér m.a.
þannig að þörnin verða
slöpp, líkamshiti lækkar,
þau verða óróleg og geta
jafnvel misst meðvitund og
eiga örðugt um andadrátt.
Ef hægt er nógu snemma
að koma einni teskeið af
matarsóda í vatni í barn,
sem hefur fengið salicyl-
eitrun, þá hjálpar það
venjulega. Það er líka ráð
að fá barnið til að kasta
upp, með því að stinga
fingrum niður í kok þess,
en það má alls ekki gera ef
oarnið er meðvitundarlaust
þá er í öllum tilfellum ör-
uggast að koma barninu á
sjúkrahús, eða undir lækn-
ishendur.
Járntöflur: Ung börn
þola tiltölulega lítið magn
af járni. Ef ástæða er til
að halda að barn hafi
gleypt járntöflur (sem oft
eru sykurhúðaðar), verður
tafarlaust að ná í lækni,
jafnvel þótt tekizt hafi að
láta barnið kasta upp.
Svefnlyf: Allskonar
svefntöflur og róandi lyf
eru orðin mjög algeng og
mikið notuð, því miður oft
í óhófi og að ástæðulausu.
Ef slík lyf eru á glámbekk
og börn komast í þau, koma
áhrifin mjög fljótt í ljós, og
þarf ekki mikið magn til.
Barnið verður mjög fljótt
syfjað og sofnar, svefninn
getur orðið að meðvitund-
leysi. Ef skjótt er brugðið
við, þ.e.a.s. áður en þarnið
nær því að sofna, er von
um að hægt sé að minnka
hættuna með því að láta
þarnið kasta upp.
Ef barnið er meðvitund-
arlaust, og það verður það
á skammri stund, verður
tafarlaust að koma því á
sjúkrahús til magaskolun-
ar og súrefnisgjafar, það
verður að fá lyf sem örva
hjartslátt og andardrátt og
oft er nauðsynlegt að gefa
blóð og saltvatn. Á leið til
sjúkrahússins er mjög
nauðsynlegt að barnið fái
öndunaræfingar.
Hóstalyfjablanda, sem
ætluð er fullorðnum, getur
valdið slysum, ef börn
drekka hana. Slík lyf inni-
halda oftast „sterk“ efni,
sem eru hættuleg börnum.
Jafnvel hóstalyf, sem eru
ætluð börnum, verður að
taka með gát, og passa að
barnið fái ekki stærri
skammt en læknir hefir
ákveðið. Ef barnið tekur of
mikið, þá er ráðið það sama
og áður hefir verið nefnt,
nefnilega að láta barnið
Framhald á bls. 28.
G VIKAN
50. tbl.