Vikan - 10.04.1969, Qupperneq 7

Pétur Ottesen var raunar
kjörinn þingmaður Borgfirð-
inga eins og ávallt síðan 1910,
en hilið með honum og Bene-
dikt reyndist aðeins 73 at-
kvæði, og varð Benedikt
Gröndal landskjörinn. Hafði
garpurinn á Ytra-Hólmi aldr-
ei hallazt svo í viðureign fyrri
á glímupalli stjórnmálanna,
og duldist víst engum, að
senn drægi til kynslóðaskipta
uin áhrif og völd í Borgar-
firði.
Alþingiskosningarnar sum-
arið 1959 urðu Benedikt
Gröndal mótdrægar eins og
fleiri Alþýðuf 1 okksmön n um.
Ilann varð að láta sér nægja
434 atkvæði og mun hafa
þótt súrt í broti. Eigi að sið-
ur hreppti hann fyrirhafnar-
lítið efsta sæti á framboðs-
lista Alþýðuflokksins í Vest-
urlandskjördæmi um haust-
ið, en mátti vera við öllu bú-
inn, þar eð Alþýðuflokkurinn
fékk aðeins 700 atkvæði á
þeim slóðum um sumarið, og
það hrökk skammt til kosn-
ingar. Lagði Benedikt hart að
sér í haustkosningunum
ásamt Pétri Péturssyni, er
skipaði annað sæti framboðs-
listans og átti drjúgt fylgi
vestur á Snæfellsnesi. Þeim
félögum vegnaði líka prýði-
lega í bardaganum. Alþýðu-
flokkurinn fékk 920 atkvæði
í kjördæminu, og' Benedikt
Gröndal varð fimmti þing-
maður Vestlendinga. Urðu
úrslitin mjög á sömu lund
1963 og 1967. Þó stafar Al-
þýðuflokknum nokkur hætta
af því, ef Jónas Árnason held-
ur áfram að reynast eins fisk-
inn og síðast á atkvæðaveið-
unum, en Framsóknarflokk-
urinn getur varla búizt við, að
Daníel Ágústínusson felli
Benedikt eftir þrjár bvltur.
Benedikt Gröndal er ekki
ritfærari en gengur og gerist
um vel menntaðan og áhuga-
saman blaðamann, en hann
nýtur sín miklu betur í ræðu-
stóli. Hann er dável máli far-
inn og kemur ágætlega fvrir,
stillir orðum sínum í hóf en
er þó þungur á bárunni, und-
irbýr málflutning sinn sam-
vizkusamlega hverju sinni,
kann góð skil á staðreyndum
og dregur af þeim ályktanir
við hæfi. Bezt lætur honum
raunar að koma fram í út-
varpi og sjónvarpi, en hann
er og svo duglegur funda-
maður, að keppinautarnir í
LUPUS
HELDUR ÁFRAM
AÐ SKRIFA PALLADÖMA
SÍNA OG TEKUR ALÞINGIS-
MENNINA FYRIR HVERN A
FÆTUR ÖÐRUM. - ÞETTA ER
FIMMTI ÞÁTTURINN. SÁ FYRSTI
FJALLAÐI UM FORSETA SAMEINAÐS
ÞINGS, BIRGI FINNSSON. EN SÍÐAN
KOMA ÞINGMENN í RÉTTRI STAFRÖFS-
RÖÐ. ANNAR ÞÁTTURINN FJALLAÐI UM
AUÐ! AUÐUNS, EINU KONUNA SEM SITUR
Á ÞINGI, SÁ ÞRIÐJI UM ÁGÚST ÞOR-
VALDSSON OG SÁ FJÖRÐI UM ÁSGEIR
BJARNASON. - LÚPUS VARÐ FRÆG-
UR FYRIR PALLADÖMA SÍNA, SEM
BIRTUST í SUÐURLANDI OG SÍÐ-
AN í SÉRSTAKRI BÖK FYRIR
ALLMÖRGUM ÁRUM. ÞESSIR
NYJU PALLADÖMAR HANS
MUNU EKKI ÞYKJA
SÍÐRI
Vesturla n dsk j örd æm i st anda
í skugga lians í kappræðum.
Benedikt leggur mikla rækt
við þingstörfin og gengst upp
við þá tilhugsun að verða
kannski landsfaðir áður en
langt um líður. Mun hann
álitlegasta ráðherraefni 41-
þýðuflókksins, þegar Emil
Jónsson dregur sig i lilé, en
hitt er vafasamt, að hann
verði utanríkisráðherra að
sinni eins og hugur hans
stefnir til. Hins vegar getur
Benedikt veitt einhverju öðru
ráðuneyti forstöðu á borð við
hvern annan eins og mannval
er á Álþingi Islendinga. Virð-
ist ástæða að ætla, að hann
komi mjög til greina sem
menntamálaráðherra, ef Gylfi
Þ. Gíslason kýs að verða eftir-
maður Emils í utanríkisráðu-
neytinu. Mvndu þau verka-
skipti sennilega farsæl þeim
báðuin og Alþýðuflokknum.
Benedikt Gröndal er í eðli
sínu einfari og á því ekki hægt
með að ávinna sér í fljótu
liragði yiersónulegar vinsæld-
ir nema nánustu kunningja
og samherja. Hins vegar vinn-
ur hann á við kynningu, enda
hefur sú orðið raunin í Vest-
urlandskjördæmi. Hann er
feiminn og sérlundaður, en
mannglöggur, tillitssamur og
greiðvikinn og harla laginn að
reka erindi annarra. Sumum
finnast skoðanir hans í lands-
málum daufar af því að hann
temur sér ekki eins einbeittar
og harðskeyttar kenningar og
fullhugarnir ástunduðu í
gamla daga. Samt fer því
fjarri, að Benedikt sé veifi-
skati. Hann er hugkvæmari
en flestir þingmcnn Alþýðu-
flokksins og ýtinn að koma
tillögum sínum og hugðar-
efnum á framfæri. Benedikt
Gröndal unir því gjarnan,
að flokkur hans sé í stjórnar-
aðstöðu, enda vill hann verða
ráðherra. en er þó svo næmur
á pólitísk veðrabrigði, að
honum gæli blöskrað and-
varalaust sinnuleysi og
heimskulegar s j álf sbl ekking-
ar svefnugra valdsherra, sem
verða þó að leita eftir umboði
vakandi fólks til að halda sæt-
um sínum á alþingi og í
stjórnarráðinu. Hins vegar
hefur Benedikt naumast for-
ustu um að rísa gegn væru-
kærri en nautnasjúkri borg-
arastétt, sem auðsýnir hon-
um nærgætna kurteisi, því að
Framhald á bls. 44.
15. tbi. VIKAN 7