Vikan - 10.04.1969, Blaðsíða 44

Armúla 3-Sími 38900
Fólksbíladekk Vörubíladekk Þungavinnuvéladekk Dróttarvéladekk
hennar megin, eí' hún væri allt
í einn um garð gengin og
hennar ríkið, mátturinn og
dvrðin.
Lú'pus.
Daglegt heilsufar
Þar sem nágrannarnir
Framhald af bls. 16
• I Montreux býr Vladimir Nabo-
kov, sem sumir telja beztan höfund
á ensku, þrátt fyrir það að rúss-
neska er móðurmál hans. Hann
safnar fiðrildum, — þegar hann var
í St. Petersborg, sjö ára gamall,
hafði hann lært nöfnin á öllum
fiðrildum sem kunnugt er um.
• Og ennþá hærra uppi í hlíðun-
um, í Gstaad, býr David Niven og
hin sænska kona hans Hjördís Gen-
borg. Hallarkríli þeirra heitir Chat-
eau d'eex...
☆
Mig dreymdi
Framhald af bls. 8
en þegar ég ætla að svara kossi
hans, þá víkur hann sér undan,
svo að kossinn lendir á hökunni!
Loks kveður hann þá, sem eft-
ir eru og fer. En strax á eftir er
ég komin á ball með tveimur
vinkonum mínum.
Lengri var þessi draumur ekki.
Ég vona að þú svarir honum, ef
þú telur hann þess verðan.
Virðingarfyllst,
Sveitastelpa.
Lamb að dreyma er fyrir góðri
giftingu og barnaláni og kýr á
beit er fyrir velgengni og heim-
ilishamingju. Ætli þurfi þá frek-
ar vitnanna við? Þú giftist áður
en langt um líður manni úr þinni
sveit. En ýmislegt gerist, áður
en þið náið saman. Giftinga-
hringurinn, sem var allt í einu
kominn á hönd hans, og kossinn,
sem hann vildi ekki þiggja og
vék sér undan og götin á eyr-
unum á kúnni; allt táknar þetta
einhverjar hindranir eða tregðu.
En ekki er ástæða til að mikla
slíka smámuni fyrir sér. Ástar-
sambönd, sem eiga sér langan
aðdraganda, standa oft lengur
en hin, sem ráðin eru í skjótri
svipan.
☆
Benedikt Gröndal
Framhald af bls. 7
hann er gæílyndur og hé-
gómagjarn og hneigður lil s<ol-
lífis. Hann á drjúgan þátt i
hæglæti Alþýðuflokksins, en
veit eigi að siður hugsjónir
jafnaðarstefnnnnar. Benedikt
vill, að þær verði smárn sam-
an að veruleika í hægri og
stilltri þróun eins og viðhorf
hafa þokazt honum í vil í
Vesturlandskjördæmi. Mað-
uiinn er frjálslyndur en ekki
róttækur, hygginn en ekki
djarfur. Samt munar um
hann á málþingi og kjörfnndi,
en einkum við samningaborð
að tjaldabaki. Hann er ódeig-
ur, starfshæfur o.g gervilegur,
en stofnar sér aldrei í hættu,
ef honum ér sjálfrátt. Þó geta
atburðir orðið slíkir, að hann
skipti skapi og færist í ham.
Honum verða ekki eignaðir
vitsmunir Njáls eða burðir
Skarphéðins, en hann lætur
naumast brenna sig inni.
Benedikt Gröndal hhdast
aldrei iil um þá byltingu, sein
Alþýðuflokkinn dreymdi forð-
um, en hanri yrði auðvitað
Framhald af bls. 9
þessar og aðrar orsakir fyrir
þessum leiða kvilla sýna að full
ástæða er til að ganga úr skugga
um orsakir, og það er sjálfsagt að
láta lækni rannsaka sjúklinginn,
ef einhver brögð eru að þessu.
Lækningin er oftast í því fólg-
in að víkka blöðruna, og er það
gert á ýmsan hátt, — með því
að láta barnið drekka eins mik-
ið og hægt er og halda því í sér
eins lengi og það framast getur.
Til þess að geta framkvæmt það
þarf oft að taka til sálfræðilegra
ráða. Það eru líka til lyf, sem
hafa verið notuð með góðum ár-
angri. Það er bæði sjálfsagt og
nauðsynlegt að vitja læknis, ef
einhver brögð eru að því að barn
væti sig, þegar það er orðið 6—
10 ára.
Ótímabær þvaglát hjá full-
orðum eru annars eðlis. . . .
☆
f^felique
Wesfeup'heimi
Framhald af bls. 19
J ;ar einhver hafði veitt því athygli að Outakke, höfðingi Móhaukanna,
var ekki meðal hinna dauðu hafði hún ákveðið að segja ekkert strax.
Áður en hún tilkynnti eiginmanni sínum að þau heíðu gisl, ætlaði hún
að vera viss um að hann væri lífs.
Hún renndi höndum undir pokana og fingur hennar rákust á stífan
iikama. Hann var ennþá þarna, hann hafði ekki ihreyft sig, heldur lá
nákvæmlega eins og hún hafði skilið við hann, á grúfu á troðnu mold-
argólfinu. E'n Angelique fann að hörund hans var hlýtt.
Með feginsandvarpi hófst hún handa.
Hún hafði tekið með sér lampa, sem hún setti nú upp á kassa og
kveikti á. Hún var einnig með áfengisfleyg, nokkrar gerðir af áburöi
og ræmur af iini, sem hún hafði fundið i hinum ófullkomna lyfjaskáp
varðstöðvarinnar og skál með hreinu og nýju vatni úr brunninum.
Hún fjarlægði óhreina pokana, sem hún hafði kastað yfir særða
manninn, til að fela hann fyrir mögulegum eftirleitarmönnum og í
gulri birtunni frá oliulampanum virti hún fyrir sér líkama hans, hreyf-
ingarlausan og líkastan marmara. Hún velti honum yfir á bakið og
lyfti lampanum.
Hún virti hann fyrir sér — hvernig hann hélt höndunum, hvernig
munnsvipurinn var, lokuð augun og herkjurnar kringum nasirnar.
Það tók hana aðeins andartak að kveða upp þann dóm að hann myndi
lifa, þvi hún hafði hjúkrað mörgum særðum manninum á ævinni bæði
í Marokkó og meðan á uppreisninni í Poitou stóð. Hún greip lampann
og tók að skoða sárið, sem oili honum þessum dvala.
Þegar hún lagði höndina á sjúkan eða særðan mann var eins og
likami hans yrði gagnsær. Ilún skynjaði þegar í stað ýmislegt, sem
ekki var hægt að finna við snertingu eina saman. Fimlega strauk hún
fingrunum yfir tattóverað hörundið. Hún strauk svo létt að Indiáninn
var meðvitundarlaus framan af og vissi ekki af návist hennar. Svo
opnaði Móhaukurinn augun og sá vangasvip hvítu konunnar með hárið
44 VIKAN 15 tbl