Vikan - 08.05.1969, Qupperneq 6

BROSHYRI BÖSKMAOURINN
Kennararnir vita ekki einu sinni,
hvað þeldökki strákurinn í fyrsta
bekk St. Jósephs-skólans í Khale
í Suður-Afríku heitir. En hann
er alltaf í góðu skapi og síbros-
andi. Hann átti heima í Kala-
hari-eyðimörkinni, en var fyrir
nokkru klæddur í föt og skó í
fyrsta sinn á ævinni og settur í
skóla. Hann horfir enn fullur að-
dáunar á fötin sín og finnst
hreinasta ævintýri að sofa í rúmi.
Til skamms tíma svaf hann nak-
inn í eyðimerkursandinum.
„Það er erfitt að trúa því, að
hann hafi verið villtur Búsk-
maður fyrir örskömmum tíma,“
segir faðir Leonard, sem veitir
St. Josephs-skólanum í Khale
forstöðu. „Satt að segja vitum
við ekki í rauninni enn hvað
hann heitir. Nafn hans er sam-
ansett úr svo torkennilegum
hljóðum, að okkur hefur enn
ekki tekizt að túlka þau með
bókstöfum.“
Dr. H. J. Heinz, kunnur mann-
fræðingur i Jóhannesarborg,
hefur rannsakað lifnaðarhætti
Búskmanna í Botswana að und-
anförnu. Gáfur þessa litla drengs
vöktu athygli hans, og honum
tókst að fá því framgengt, að
hann yrði settur í skóla. Strák-
ur vildi það ólmur og faðir hans,
sem lifir eins og steinaldarmað-
ur, svaraði málaleitan dr. Heinz
brosandi: „Það er ekkert nema
hálmur í höfðinu á mér. Það
mundi gleðja mig mjög að eiga
gáfaðan son.“
Það var von dr. Heinz, að litli
nafnlausi drengurinn verði síðar
meir skeleggum málsvari þjóð-
flokks síns, Búskmannanna, sem
hafa með öllu farið á mis við
siðmenningu og framfarir tutt-
ugustu aldarinnar.
Skólabræður hans verða enn
sem komið er að tala við hann á
merkjamáli. Hann er stærri en
þeir og bersýnilega eldri, en
ekki er vitað nákvæmlega um
aldur hans.
„Hann býr yfir mikilli þekk-
ingu á jurtum og dýrum og yfir-
leitt flestum fyrirbærum náttúr-
unnar,“ segir faðir Leonard.
„Tvisvar sinnum héldum við, að
hann hefði strokið og farið aft-
ur heim í eyðimörkina sína. I
bæði skiptin fundum við hann,
þar sem hann sat á grassléttu
og horfði dreymandi augnaráði
út í bláinn. Hvað hann var að
hugsa, fáum við ekki að vita,
fyrren hann hefur lært annað
hvort tswana-mál eða ensku.“
STÆBSTA PÍPA í HEIMI
Þessi pípa er frá 18. öld og skip- stærstu pípu í heimi að sögn.
ar heiðurssess í frægu pípusafni Hún tekur hvorki meira né
í borginni Ibafa í Ungverjalandi. minna en hálft kíló af tóbaki og
Ungverjar eru stoltir af þessum það er hægt að sitja og reykja
grip, enda er hér um að ræða hana allan liðlangan daginn.
C VIKAN
19. tbl.