Vikan


Vikan - 14.08.1969, Blaðsíða 4

Vikan - 14.08.1969, Blaðsíða 4
Við dærnum sjálf okkur eftir því, sem við álítum að við get- um gert. Aðrir dœma okkur hins vegar eingöngu eftir því, sem við höfum þegar gert. Seneca. # fólk í fréttunum ENGINN efaðist um, að Charles de Gaulle hefði verið húsbóndinn í frönsku forseta- höllinni, á meðan hann réði þar ríkjum til skamms tíma. Hins vegar vissu menn ekki fyrr en nú nýlega, að hann hefur aldrei verið húsbóndi á sínu eigin heim- ili. Konan hans, Yvonne, ræður þar lög- um og lofum. Hún vandi mann sinn af of mikilli víndrykkju með því að hella kaffi út í whiskýið hans. Hún kaupir öll föt á hann, skyrtur, sokka, skó og bindi, án þess svo mikið sem að hafa hann með í ráðum. Starfsmaður í forsetahöllinni heyrði hana eitt sinn segja: „Þú getur stjórnað Frakklandi, en heim- ilinu stjórna ég.“ DÆTUR NIXONS forseta eru mjög í kast- ljósinu um þessar mundir. Tricia var full- trúi Bandaríkjanna í Lundúnum, þegar prinsinn af Wales var krýndur, og Daily Sketch kallaði hana „litlu, amerísku prin- sessuna". A meðan var systir hennar, Julie Nixon Eisenhower, heima í Hvíta húsinu og tók á móti ferðahópum og sýndi þeim staðinn. Sumum þótti hún ívið hreinskilinn leiðsögumaður. Þegar kom að svefnherbergi Lincolns, lét hún þess get- ið, að Lincoln hefði aldrei sofið í því. Og í hinu fræga herbergi, þar sem Franklin D. Roosevelt á að hafa setið við arineld og rætt við ráðgjafa sína um heimsmálin, sagði hún: „Þetta er versti arinninn í öllu húsinu. Ég get ekki ímyndað mér, að nokkurn tíma hafi verið hægt að kveikja upp í honum!“ PARAMOUNT-kvikmyndafélagið hélt boð í tilefni af frumsýningu á nýrri mynd fyrir skemmstu, og var boðsgestum sagt að klæða sig eins og sá, sem þeir dáðust mest að. Úr þessu varð hið skemmtileg- asta grímuball. Raquel Welch klæddi sig eins og Katerine Hepburn, Barbra Streis- and líkti eftir Colette, Edward G. Robin- son var eins og Jack London. Groucho Marx var hins vegar í sínum venjulegu fötum og útskýrði það með þessum orð- um: „Maður átti að koma í gervi þess, sem maður dáist mest að, svo að auð- vitað klæddi ég mig eins og sjálfan mig “ STÚDENTAÓEIRÐIRNAR hafa haft áhrif allt niður í neðstu bekki barnaskólanna. Edward Kennedy, öldungadeildarþing- maður, komst að raun um það, þegar hann gerðist svo djarfur að skipta sér af heimavinnu sjö ára sonar síns fyrir nokkru. Daginn eftir lá miði frá synin- um við svefnherbergisdyrnar og á hon- um stóð eftirfarandi: „Þá átt ekkert með að vera að yfirheyra mig út af heima- vinnunni. Það er ég, sem á að sjá um hana. Við lifum í frjálsum heimi!" Nýlega var sýnd hér í Reykja- vík kvikmyndin „The Dirty Dozen“, eða „12 ruddar“ eins og hún hét á íslenzku. Meðal leik- ara í þeirri mynd var Jim Brown, stór, þrekvaxinn og myndarlegur blökkumaður. Jim hefur verið kallaður mesti íþróttamaður Bandaríkjanna og ekki að ástæðulausu: Enginn á fleiri met í hinum ýmsu liðum amerísks fótbolta en einmitt hann. En árið 1966 hætti hann að leika með liði sínu og sneri sér að kvikmyndaleik. Hann / N STUTT OG LAG- GOTT Spenna beltið, hváði Þingeyingurinn, sem flaug suður í fyrsta sinn. — É'g er nú bara með axlabönd! Y_____________________________) þykir svo efnilegur á því sviði, að hann hefur verið kallaður „Hinn nýi konungur Holly- wood“. Þó er hann enn samur við sig og getur ekki stillt sig um að beita kröftunum öðru hverju. í júlí í fyrra var hann fangelsað- ur fyrir að leggja hendur á sýn- ingarstúlku, sem hann hafði átt vingott við. Með Jim Brown á myndinni hér að ofan er Raquel Welch, en þau leika nú saman í nýrri kvikmynd, þar sem meðal ann- ars munu vera alldjarfar rúm- senur. Raquel er sögð hugsa um það eitt, að verða mesta stjarna kvikmyndanna í Bandaríkjun- um, bæði fyrr og síðar, og er nú af sumum kölluð „Hin nýja drottning Hollywood“. Raquel vakti fyrst á sér at- hygli, er hún lék í kvikmynd að nafni „Milljón árum fyrír Krists burð“, en síðan hefur vegur hennar farið vaxandi jafnt og þétt. Þess má geta að lokum, að sagt er, að eitthvað meira en venjulegur kunningsskapur sé á milli Raquel og Jim. 4 VIKAN 33. tbl.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.