Vikan - 14.08.1969, Blaðsíða 15

Lágvaxin og þybbin
Þær lágvöxnu, en þreknu,
ættu ekki að nota snið sem
afmarka mittið. Engar rykk-
ingar eða stór munstur.
Hinar liálsstuttu ættu að
nota kragalausar flíkur eða
hafa V-hálsmál og útáliggj-
andi kraga. Tvápur, sniðnar í
mörgum dúkum, svo saum-
ar gefi aukna lengd. Dragtir
með lokufellingu í pilsi og
síðum jakka, helzt niðurfyrir
mestu breiddina eða þá rétt
um eða niður fyrir mittið, eru
lie]i]iilegastar.
Kjólarnir með „sloppa-
sniðinu“, sem liggja á mis-
víxl að framan og gefa ská-
línu frá öxl niður að mitti eru
prýðilegir fyrir þennan vöxt.
Kjólar með hnappalista að
framan og létt aðskórnir í
mörgum dúkum draga líka úr
breidd og löngu saumarnir
gefa aukna hæð. Ermar ættu
að vera ísettar og þröngar.
Blússur og pils geta verið
varasöm, síð vesti í sama
lit og pilsið gera heildarlín-
una lengri. Beinn kjóll og
laus óhneppt kápa í sama lit
úr léttu efni bæði hylur
óæskilega breidd og skapar
um leið lengri línur.
Há og mögur
Fæstir álíta þannig vöxt
valda vanda, nema sjálfar
konurnar sem hann hafa.
Þeim er hæðin oft til ama
og hafa oft vanið sig á slæma
líkamsreisn í misskilinni leit
að því að sýnast lægri. En
þetta er vöxturinn, sem þolir
breið belti, stóra hatta og stór
munstur.
Tvíhnepptar kápur með
stórum vösum og stungnum
krögum gefa fyllingu í vöxt-
inn.
Dragtir með síðum jökkum
og belti, pils með fellingum.
Kragalausir dragtarjakkar
með peysusniði eru mikið í
tízku, en hin háa og magra
ætti að nota rúllukraga með
slíkum jakka.
Kjólar ættu að vera úr
mjúkum efnum, sem mynda
fallegar lausar fellingar.
Skyrtukjólasniðið er einnig
lieppilegt og gjarnan stór
munstur og víðar ermar með
breiðum líningum. Séu axlir
mjög mjóar má reyna ofur-
litla rykkingu efst. á erminni
eins konar „púffermi“. Og
jiessi vöxtur ber buxnadragt-
ir mjög vel.
Breið að ofan —
grönn um mjaðmir
Hér eiga stórir vasar á
mjöðmum rétt á sér, eigi
kápan að vera með belti er
rétt að hafa það í sama lit og
kápan, helzt úr sama efni.
Séu axlir breiðar og upphand-
leggir kraftalegir eru laska-
ermar grennandi. Notið gjarn-
an jakka, sem eru dekkri en
pils eða síðbuxur, það skap-
ar mótvægi. Síðbuxur og bein
pils eru fyrir þennan vöxt, og'
engin kona ætti að nota víðar
kyrtilermar nema hin
mjaðmagranna. Dökkar
skyrtublússur og ljós útsnið-
in eða felld pils, eru mjög
falleg á háa konu með þennan
líkamsvöxt.
Lítil og grönn
Þær sem eru smávaxnar og
grannar ættu ekki að velja
klæðnað, sem lætur þær sýn-
ast enn minni. Mýkt og kven-
leiki ætti að vera þeirra mark-
mið, kjólar með fellingum,
rykkingum og afmörkuðu
mitti er við þeirra hæfi.
Draktir með felldu pilsi,
lítið eitt aðskornum jökkum
eru fyrir þær.
Rykfrakkar með belti og
fellingu í baki. Kápur með
dálítilli vídd í pilsi, ennfrem-
ur aðskornar í mitti, gefa fyll-
ing'u í heildarsvipinn.
Einlit pils með fellingum,
blússan gjarnan rósótt eða
doppótt í sama litaflokki.
Séu sokkar og skór hafðir í
sama litblæ virðist það gefa
hugmynd um aukna hæð. Hin
netta, smávaxna ber vel
„barnakjólinn“, þ.e. kjól,
rvkktan undir berustykki rétt
um eða ofan við brjóst, efnið
verður að vera létt og falla
mjúklega. Ermar gjarnan
langar, rykktar að framan
með líningu.
Víðir, rykktir kjólar úr
þunnum efnum fara vfirleitt
vel á hinum grönnu og smá-
vöxnu, en þeir verða að vera
stuttir svo fótleggirnir sýnist
langir.
Þetta ætti að vera vð hæfi
hinna grönnu og smávöxnu.
☆
33 tbl VIKAN 15