Vikan - 14.08.1969, Blaðsíða 43

RAFHA-HAKA 500 er sérstak-
lega hlJóSeinangruS. — Getur
staSlS hvar sem er án þess a0
valda hávaSa.
Öruggari en nokkur önnur
gagnvart forvitnum bömum og
ungllngum.
HurSina er ekkl hœgt aS opna
fyrr en þeytlvindan er STÖÐV-
UÐ og dælan búln aS tæma
vélina.
RAFHA-HAKA 500 þvottavélin ySar mun ávallt sklla ySur full-
komnum þvotti ef þér aSeins gætiS þess aS nota rétt þvottakerfi,
þ. e. þaS sem viS á fyrir þau efnl er þér ætliö aS þvo.
MeS hinum 12 fullkomnu þvottakerfum og aS auki sjálfstæSu
þeytivindu- og dælukerfi, leysir hún allar þvottakröfur ySar.
Þvottakerfln eru:
1. Ullarþvottur 30°
2. ViSkvæmur þvottur 40°
3. Nylon, Non-Iron 90°
4. Non-Iron 90°
5. SuSuþvottur 100°
6. Heitþvottur 60°
7. ViSbótarbyrjunarþvottur 90°
8. Heitþvottur 90°
9. LitaSur hör 60°
10. Stifþvottur 40°
11. Bleiuþvottur 100°
12. GerviefnaþvottULr 40°
Og aS auki sérstakt kerfi fyrir þeytivindu og tæmingu.
.
VIO ÓOINSTORG....
njóta lífsins í ríkari mæli, þang-
að til samband Henrys við
Cristinu varð svo alvarlegt, að
ekki var hægt að horfa burt frá
því.
Anne Ford flutti með dætrum
sínum frá Michigan í stóra íbúð
við Fifth Avenue í New York, og
þær fóru að búa sig undir breytt-
ar aðstæður.
Einn kunningi þeirra sagði um
þetta leyti: — Þær voru eigin-
lega úr öllu sambandi við um-
heiminn, rétt eins og Bourbon-
arnir fyrir byltinguna. Þegar þær
fluttu til New York, fór fjöl-
skyldan að dreifast.
Það var nýja konan í lífi Fords
sem allir vildu sjá og vita eitt-
hvað um. Fólk ætlaði að snúa sig
úr hálsliðnum, ef hún, eða þau
sáust opinberlega, og stórblöðin
birtu myndir af henni. Charlotte
og Anne yngri vissu ekki hvað
þær áttu að gera, ástin á hin-
um duglega föður þeirra og
ljúfu móður, togaðist á í þeim,
og í fyrstu voru þær algerlega
á móti Cristinu. En það breytt-
ist fljótlega, og stundum var hægt
að sjá þær i fylgd með föður sín-
um og unnustu hans. Þegar að
því kom að Ford kvæntist, 19.
febrúar 1965, þá sáust dæturn-
ar oft í fylgd með föðurnum og
nýju konunni; þær fóru, meira
að segja, með þeim í brúðkaups-
ferðina til Saint Moritz.
Cristina hefur getið sér góðan
orðstír, sem eiginkona Henrys
Ford. Hún er trygglynd og ljúf í
framkomu, og er nú farin að
hugsa meira um útlit sitt og fatn-
að. Hún vinnur líka mikið fyrir
góðgerðarstarfsemi, gefur sjálf og
hefur fengið mann sinn til að
gefa meira en áður, til dæmis
gaf hún 70.000 dollara, til að gera
við listaverk og byggingar, eftir
flóðin í Florenz og Feneyjum.
Þegar Anne eldri flutti með
dætur sínar til New York, var
sú eldri orðin tuttugu og eins
árs, og var ákaflega taugaveikl-
uð út af skilnaði foreldra sinna.
Hún reyndi að fá sér vinnu, til
að drepa tímann, en gafst fljót-
lega upp við það. — Ég verð
aldrei til gagns í viðskiptaheim-
inum, sagði hún.
Charlotte er vel menntuð og
lagleg, og ungir menn hópuðust
í kringum hana, en það hafði
engin áhrif á hana. Það sama
var að segja um Anne yngri, hún
var líka vel menntuð. Hún er
fíngerðari, líkari móður sinni,
nokkuð hlédræg, en hefur mikið
yndi af fallegum fötum.
Allar þrjár voru þær kærkom-
inn blaðamatur (síðan bættist
Cristina við). Þær voru, og eru
ennþá tíðir gestir í tízkuhúsum
og listaverkauppboðum. Einn
kunningi þeirra sagði: — Tízku-
iðnaðurinn þarfnast kvenna eins
og þeirra, ef Fordkonurnar halda
áfram að styrkja framleiðendur,
þá geta þeir keypt bílana þeirra
í Detroit.
Charlotte og Anne þroskuðust
og vöndust því að vera stöðugt
á forsíðum blaðanna, þær kom-
ust í hóp bezt klæddu kvenna
heims. Þær fóru að dæmi föð-
ur síns og í lok ársins 1965, voru
þær líka giftar.
í október 1965 hafði Charlotte
verið skipuð siðameistari í mót-
töku hjá New York borg. Blaða-
maður sem ætlaði að taka við-
tal við hana, varð hissa á því
hve hún var utan við sig.
— Ég vil ekki að það sé skrif-
að um mig, sagði hún, og blaða-
maðurinn tók eftir því að hún
var stöðugt að tala í símann,
langlínusamtöl.
Charlotte hafði hitt hinn gullna
Grikkja, Niarchos, þegar
skemmtisnekkja hans, Black
C-reole. lá við hlið Santa Maria,
snekkju Fords í Villefranche.
í febrúar 1965, var það staðreynd
að hinn auðugi skipaeigandi og
Ford erfinginn voru ástfangin
hvort af öðru. Hann hafði verið
kvæntur tvisvar áður, búið í
hjónabandi með Eugenie Livar-
nos í átján ár. Ford fjölskyldan
var hneyksluð og það var Mc
Donnell fjölskyldan líka. Fjöl-
skylduráðstefna var haldin, þar
sem amma Charlotte, ekkja
Edsel Ford, var í forsæti. Char-
lotte gaf sig ekki, hún var ákveð-
in i að giftast þessum útlendingi,
sem var svo miklu eldri og alls
ekki viðurkenndur af kaþólsku
kirkjunni.
En í september gafzt fjölskyld-
an upp. Einn fjölskylduvinurinn
segir að hann hafi grun um að
það hafi verið ein aðalástæðan
fyrir andúð á þessu hjónabandi,
að ekki var hægt að halda brúð-
kaup á hefðbundinn hátt.
Blöðin höfðu nóg að skrifa um.
Brúðguminn leigði Boeing 707
þotu, flaug frá Zurich til Juarez,
og það kostaði 40.000 dollara;
svo fóru brúðhjónin til Saint-
Moritz, þar sem brúðguminn
renndi sér á skíðum með fyrri
konunni og börnunum, en Char-
lotte sat heima á hótelinu. Þau
sögðu frá því hvað fyrri konan
var hjálpfús og gerði honum auð-
velt að fá skilnaðinn. Snemma
í febrúar viðurkenndi Charlotte
að hún væri með barni.
Eftir að dóttirin Elena fæddist
í maí, fengu blöðin aftur feitan
gölt að flá. Þau skildu, og
Niarchos mátti aftur punga út
með geysilegt fé. Einn slúður-
dálkahöfundur hagði:: — Hjóna-
band þeirra var ómögulegt, en
skilnaðurinn vel heppnaður, —
ef þau fara þá ekki að eyðileggja
allt með því að gifta sig aftur ...
33. tbi. VIICAN 43