Vikan - 02.04.1970, Page 5
Gaf bróður sínum nýra
- var vikið úr starfi
Rúmlega þrítugur danskur
verkstjóri, Erik Kestenholz, lá
fyrir dauðanum. Læknarnir
höfðu gefið hann upp á bátinn;
hið eina sem gæti bjargað lífi
hans var að hann fengi nýtt
nýra. En þá kom til skjalanna
systir Eriks, Inge Kestenholz,
fráskilin kona tuttugu og sex
ára og tveggja barna móðir. Hún
hikaði ekki við að gefa bróður
sínum annað nýra sitt.
Aðgerð af þessu tagi er mjög
vandasöm, og varð Inge að
dvelja fimm vikur á sjúkrahús-
inu í Árósum, þar sem nýrað
var tekið úr henni og flutt í
bróður hennar. Læknarnir lýstu
Inge sem sannri hetju, en ekki
litu allir svo á málið. Þannig
gramdist vinnuveitanda Inge að
missa hana úr vinnunni og sagði
henni upp fyrirvaralaust. Og
ekki nóg með það: húseigandi sá
er leigði Inge íbúð hótaði að
reka hana út og viðhafði í því
sambandi gróf orð, af því að
konan, sem enn var veikburða
eftir uppskurðinn, gat ekki
borgað leiguna á tilskilinni
stund.
Inge sótti um vinnu hjá yfir
tuttugu fyrirtækjum, en fékk
alls staðar afsvar. Jafnvel al-
mannatryggingarnar neituðu
henni um hjálp, þar eð í reglu-
gerð þeirra var ekki ráð fyrir
því gert að fólk sé að gefa úr
sér nýrun.
En þar kom að blöðin fréttu
af málinu og tóku það upp á
sína arma. Vöktu þau slíka sam-
úðaröldu með Inge að áður en
varði hafði hún fengið ótal at-
vinnutilboð, og þar að auki af-
sökunarbeiðnir frá þeim, sem
verst .höfðu komið fram við hana
áður.
Inga Kestenholz og Karina dóttir
hennar. Hún tórnaði nýranu fyrir
bróður sinn, en fékk í fyrstu litla
sæmd fyrir.
Ár hinna svörtu
í Los Angeles hafa framfara-
samtök blökkumanna ákveðið að
á yfirstandandi ári verði gerðar
víðtækar ráðstafanir til að kynna
afrek svartra manna í Banda-
ríkjunum og heiminum yfirleitt.
Verða í því sambandi kynntir
framámenn bandarískra blökku-
manna, þar á meðal hinir heldur
ólíku písiarvottar Martin Luther
King og Malcolm X, svo og
djassleikarar og aðrir listamenn.
Sumt af því, sem fram hefur
komið í sambandi við þessa
kynningarherferð orkar meira
tvímælis, eins og til dæmis það
að svertingi sem kallaður hafði
verið „E1 Negro“ hafi verið stýri-
maður h’á Kólumbusi heitnum,
þegar hann sigldi til Ameríku.
En í heild má fullyrða að kynn-
ingarherferð þessi verði jákvæð
í þeim skilningi að sýna Banda-
ríkjamönnum fram á, hvað þeir
eiga negrum að þakka í menn-
ingarefnum og öðru.
☆
• vísur vikunnar
Ennþá reikna hér ýmsir skakkt
árangur sinna dáða
og fátt er þeim víst til lista lagt
sem lýði og byggðum ráða.
Á valdabrölti er varla hlé
og viðreisnin laus í böndum
en einkum er talið að alltaf sé
æskunni vandi á höndum.
Af allskonar dekri er öldin spillt
og eitrar vort gróandi þjóðlíf
og æskan er dálítið áttavill
í ástum og temur sér stóðlíf.
Áður nunna - nú model
Flótti kaþólskra presta, munka
og nunna undan skírlífisoki
klaustra sinna og embætta er
löngu orðið mikið vandamál fyr-
ir páfann og kirkju hans. Hér
er eitt dæmið um slíkan flótta:
austurísk blómarós að nafni
Brigitte Viel, sem til skamms
tíma var kennslukona í klaustri
en gerðist um síðir svo leið á
því starfi að hún hætti því og
fékk sér atvinnu sem nektar-
módel í Vínarborg. í hjáverkum
eignaðist hún son, sem er hér
með henni á myndinni. Það fylg-
ir með sögunni að Brigitte þessi
sé ákaflega hamingjusöm, bæði
með nýja starfið og soninn.
☆
SjálfsmorSshvalir
Nýlega bar svo til á Flórída-
strönd, örskammt frá Kennedy-
höfða, að vaða af grindhvölum,
tvö hundruð talsins, æddi á land
upp og sprakk þar í sandfjör-
unni. Ekki er vitað hvaða geggj-
un olli þessu fjöldasjálfsmorði,
og er ýmsum getum að leitt. —
Bátum og mönnum var safnað
til að draga hvalina aftur á sjó
út og bjarga þeim þannig, en
jafnskjótt og þeim hafði verið
sleppt, stímuðu þeir aftur á
fullri ferð upp í fjöruna.
Aðeins tveimur hvölum tókst
að bjarga. Það bar til með þeim
hætti að einn björgunarbátanna
hafði af mistökum fengið tvo
hvali í trossuna, og þegar kom-
ið var á flot, tóku bátverjar
eftir því að þessar tvær skepnur
ræddust við með hljóðmerkjum,
líkum þeim sem menn áður hafa
tekið eftir hjá höfrungum. Og
þegar dráttartaugarnar voru
leystar af þessum tveimur hvöl-
um, syntu þeir í mesta bróðerni
á- sjó út.
Talið er að skýringin á þessu
sé sú að hvalirnir hafi með sér
félög, er lúti í einu og öllu vilja
„formanns" þess, er velst til for-
ustu í þeim. Hér hafi því svo
borið við að „formaður“ vöð-
unnar hafi geggjazt af einhverj-
um ókunnum orsökum og ætt
með allan sinn lýð í opinn dauð-
ann. En svo algert er vald hans
á félagshvölunum að enginn
þeirra hafði nógu sterkan kar-
akter til að slíta sig frá fordæmi
hans, svo lengi sem þeir voru
einir. En jafnskjótt og tveir
komu saman, skapaðist mögu-
leiki á myndun nýs félags. Ann-
ar hvalanna varð þar strax
„formaður", og sú vegsemd kom
fyrir hann vitinu.
Því miður uppgötvaðist þetta
of seint, því að þegar bjarga
átti fleiri hvölum á þennan hátt
reyndust þeir allir þegar
sprungnir.
Hvalavaðan í fjörunni. Þeir voru allir
grafnir í einni fjöldagröf, enda þykj-
ast Ameríkanar víst of ffnir til að
éta hval, ailavega • rekinn.
i4. tw. yiKAN .)