Vikan


Vikan - 16.04.1970, Blaðsíða 12

Vikan - 16.04.1970, Blaðsíða 12
Tek „Ef ég væri ríkur. ..“ Líklega hefur Róbert skemmt fleiri fslend- ingum sem Tevje mjólkursali en í nokkru öðru þeirra óteljandi leik- hlutverka, sem hann hefur túlkaö. skáld en klassíkerana gömlu. Ég er til dæmis miklu hrifnari af Arthur Miller en af Shakespeare. Það er gaman að lesa Shake- speare, auðvitað, en mér finnst ekkert gaman að leika hann. Ég hef miklu meiri ánægju af að leika í verkum eftir Arthur Mill- er eða O'Neill, Ionesco, Albee og aðra seinni tíma höfunda. — Ráðið þið leikararnir ein- hverju um hlutverkavalið? — Nei. Það er algerlega stjórn hússins eða leikhússstjóri sem ákveður það. Að vísu gerist það að einhverju leyti í samráði við leikstjóra. Mér skilst hann leggi fram óskir um hverja hann vilji hafa í hlutverkum. En við leik- ararnir komum þar hvergi nærri. Sjálfur held ég að það sé ekki rétt að leikarar hafi mikil ítök í hlutverkaskipun. Af því gæti alltaf spunnizt óánægja og ríg- ur. — Hvaða mótleikari hefur orðið þér eftirminnilegastur? — Það er ekki hægt að binda það ákveðnu nafni, segja að mér Miller fram yfir Shakespeare „Ertu votur í fótinn?“ Róbert í hlutverki Jóns Hreggviðssonar í síð- ustu uppfærslu íslandsklukkunnar ásamt Rúrik Ilaraldssyni, sem lék þá Arnas Arneus. Sem Jón í Nashyrningum Ionescos. Margra álit er að þar hafi Róbert unnið einn sinn allra stærsta leiksigur. hafi fallið bezt að leika á móti Jóni eða Pétri eða Páli. Heldur er það sá, sem maður finnur í gegnum leikinn að er virkilega harmonerandi; að verkið hafi gengið inn í hann og hann skilji það, að hann komi fram i anda þess. í þeim tilfellum sem mér hefur tekizt það sjálfum og einnig að mæta slíkum mót- leik frá kollega mínum, þá hef ég auðvitað fengið langmesta ánægjuna út úr því. T.d. í Hver er hræddur við Virginíu Woolf, þá var það ákaflega oft að þetta samræmi myndaðist á milli okk- ar Helgu Valtýsdóttur. Við vor- um þar greinilega í sömu tón- tegund. En það er sama hver í hlut á, þegar þessi samhljómur verður til, þá er ánægjan mest. Það er eitthvað sem gerist, það er ekki hægt að lýsa því með orðum, það er einhver kennd innra, það skapast eitthvað sam- band, sem veitir manni einstæða ánægju. Hliðstæða reynslu þekkja tónlistarmenn auðvitað. — Þú hefur leikið mikið í út- varp. Er það ekki heldur leiðin- legt, engir áhorfendur, ekkert svið og leikhljóð framkölluð með ýmsum simplum tilfæringum? — f það heila tekið er það nú frekar leiðinlegt, ekki kannski beinlínis vegna þess að leikið er í útvarp, það er ekki það. En að- staðan til að leika hjá útvarp- inu er hreint ekki nógu góð, þótt allir vilji gera sitt bezta, bæði við leikararnir og tækni- fólkið þar. En aðstaðan, húsrými og allt svoleiðis, er slæm, og oft verður maður að gera þetta á hlaupum. Maður er bundinn hér fram á síðustu mínútu og þarf svo að þjóta þangað og kemur þá kannski of seint, og þaðan í einu snarkasti hingað og er allt- af á síðustu stundu. Þetta er af- skaplega ergilegt og þreytandi. En hvað snertir verkefnavalið þar, það er auðvitað eins og ger- ist og gengur annars staðar; það er skiljanlegt að það geti ekki alltaf verið fyrsta flokks verk, sem eru flutt í útvarp, af öllum þeim aragrúa sem þar eru flutt, eitt eða tvö í viku. En það sem mér þykir verst við útvarpið eru hreint og beint vinnuskilyrðin þar. — Svo hefur þú leikið í kvik- myndum. — Ég get nú varla talið mig hafa leikið nema í einni kvik- mynd í þess orðs fyllstu merk- ingu, og mér fannst það ákaf- lega skemmtileg reynsla. En ef ég ætti að hafa slíkt sem aðal- starf, þá er ég hræddur um að ég gugnaði anzi fljótt á því. Þetta er svo gerólíkt leikhús- vinnu, allt önnur tekník sem þarf að beita við þetta. Vinnu- brögðin eru gerólík, maður leik- ur þetta ekki í samhengi. Atrið- unum er skipt niður á númer; maður leikur kannski atriði númer átta í dag og þarf svo að búa sig undir að leika atriði númer áttatíu og átta næsta dag. Maður þarf þá að vera búinn að setja sig inn í það, sem skeði þar á milli, þótt það hafi ekki verið leikið enn. Ég gæti aldrei fellt mig vel við þetta. En það er gaman að fást við þetta, taka þátt í því. Ég gæti þannig vel hugsað mér að leika í einni 12 VIKAN 16-tbl-

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.