Vikan - 21.05.1970, Side 41

sig á fæti, í lendingunni eða
á göngu sinni um frumskóg-
ana, þá blésu upp kýli, á
stærð við tveggjakróna pen-
ing, um allan kroppinn. Á
Salomons-eyjunum veilctist
skipshöfnin af malaríu; um
tíma lágu fimm, svo að sjá
sjötti varð að stýra „Snark-
en“ einn. 1 marga mánuði
var Jack eins mikið i rúm-
inu eins og á fótum, en hann
hélt sér við með kíninpillum.
Á leiðinni til Fidji-eyja varð
honum á að ldóra sér undan
mýbiti, og varð þá samstund-
'is útsteyptur af kýlum um
allan kroppinn. En jafnvel
þessara óþæginda naut hann,
af því að honum fannst það
heyra til hinum rómantísku
erfiðleikum, sem allir land-
könnuðir verða að þola, og
hann vildi gjarnan vera hinn
hugdjarfi, hvíti maður, sem
fer sigurför um heiminn.
Hann hélt áfram að skrifa
1000 orð á hverjum morgni,
nema þegar hann lá veikur
af malariu. Charmian vélrit-
aði handritin og hraðritaði
svörin við öllum ])eim fjölda
hréfa, sem honum bárust
stöðugt.
Eina skáldsagan hans, sem
á rót sína að rekja til þessar-
ar ferðar, er „Ævintýraferð“,
sem hann var marga mán-
uði að skrifa. Hún gerist á
kopribúgarði á Salomons-
eyjum, þar sem Jack hafði
sjálfur dvalið. Þegar ritdóm-
ararnir fundu að hinni
„taumláusu dýrkun hans á
frumstæðu Iífi“, varði hann
sig með því að segja, að hann
befði aðeins lýst þvi, sem
hann hefði séð með eigin
augum. En jafnvel liinar
sannsögulegustu frásagnir
þurfa ekki að vera bók-
menntir, og „Ævintýraferð“
stóð ekki framar en það, að
hún hefði eins vel getað ver-
ið verk tíu til fimmtán sam-
tíðahöfunda hans.
Greinar hans um ferða-
lagið, sem seinna voru gefn-
ar út undir nafninu „t lang-
ferð með Snarken“, eru
skrifaðar í þessum Ijúfa,
heillandi frásagnarstil, sem
endurspeglar svo greinilega
skapgerð hans sjálfs, en
sjálfur mundi hann manna
siðast hafa trúað því, að þær
befðu nokkurt bókmennta-
legt gildi. Hann skrifaði alls
þrjátíu smásögur, sem ger-
ast á Suðurhafseyjum. Þó að
sumar sögurnar séu spenn-
andi, ná þær þó aldrei veru-
lega tökum á lesandanum.
Hann getur ekki sett sig i
spor aðalpersónunnar, lifað
og barizt og dáið með henni.
Jack London tókst ekki að
veita öðrum hlutdeild í þess-
um ævinlýrum sínum. Hinir
pólitísku félagar hans höfðu
áfellzt liann fyrir, að liann
skyldi fara burtu, þegar svo
mörg óleyst verkefni biðu
heima fyrir. I dýpri skilningi
Á meðan liann var á siglingu
á milli Salomons-eyjanna,
mörg liundruð mílur frá
heimili sínu, lagði liann nið-
ur fyrir sér í hvaða átt hver
einasta liurð í húsinu ætti að
opnast, og hvar þvottaher-
bergið og snyrtiherbergið
ætli að vera. Bréf hans voru
dásamlega skýr og greinileg
jafnvel í minnstu smáatrið-
um, en því fleiri skipanir sem
hann gaf, því flóknari urðu
ástæður lians. Ennþá var
honum ekki orðið Ijóst, að
maður, sem hefur tuttugu til
þrjátíu þúsund dollara í árs-
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
Konica
AUTOREFLEX T - Urval 18 skiplilinsa - Frábær TTL
Ijósmælir — Ný húðun á HEXANON linsunum, sem
gefur skarpari og litréttari myndir. — Focal Plane
lokari sem þolir allt að -r 28 stig.
Kaupið Konica
AUSTURSTRÆTI
LÆKJARTORGI
böfðu þeir rétt fyrir sér, þvi
að lýsingar Jacks á samtíðar-
mönnum sínum og umhverfi
eru miklu auðugri af sannri
list og orka dýpra á tilfinn-
ingar okkar en sögur lians
frá Suðurhafseyjum.
Þó að Jaclc London væri
enn á ferð sinni um Suður-
höf, reyndi liann eftir beztu
getu að lralda fjármálum sín-
um i liorfinu heima fyrir.
Hann vildi gjarnan láta
byggja nokkur gestabús í
nánd við „Wake Robin“, til
])ess að geta tekið vel á móti
vinum sínum, þegar bann
væri kominn heim, og skrif-
aði þvi Ninettu Eames bréf
upp á niu siður með fyrir-
skipun og lýsingu á því
hvernig húsin ættu að vera.
tekjur, er raunverulega
stjórnandi öflugs fyiúrtækis,
sem krefst þess, að hann sé
heima og hafi umsjón með
því, ef það á að gefa arð.
Stundum kom það fyrir að
umboðsmenn hans seldu
ensku tímariti sögu eftir
liann, samtímis því, að Ni-
netta Eames var að semja
við ameriskt tímarit um
sömu söguna. Svo þegar
Jeck hafði eytt peningunum
frá ameriska tímaritinu,
krafðist það endurgreiðslu
vegna þess, að enskt blað
væri búið að birta söguna.
Enskir og amerískir útgef-
endur börðust um hver hefði
söluréttindin í nýlendunum,
sem oft leiddi til þess, að út-
gáfunni var haldið eftir. Rit-
stjórar, sem gjarnan hefðu
viljað kaupa smásögur og
greinar, ef þeir hefðu getað
fengið leiðrétt ýmislegt smá-
vegis, sendu handritin aftur,
af því að það tók of langan
tíma að semja við hann alla
leið suður á Salomons-eyj-
um. Hann hafði hækkað i
verði á bókamarkaðinum og
var farinn að fá 500 til 600
dollara fyrir smásöguna, en
þegar ritstjórarnir hættu nú
að kaupa, fór Ninetta Eames
að bjóða sögur hans og grein-
ar eins og þær væru fiskur,
og spurði: „Hve mikið viljið
þér gefa fyrir þessa sögu eft-
ir Jack London?“
Þær mörg hundruð vélrit-
uðu síður, sem Ninetta Ea-
mes skrifaði Jack um þess-
ar mundir, eru næsta eftir-
tektarverð plögg. Bæði að
stíl og efni minna þau mikið
á þau bréf, sem frænka henn-
ar, Charmian, hafði skrifað
.Tack fimm árum áður. Þau
eru tilgerðarleg og orðskrúð-
ug, með hátíðlegum fullyrð-
ingum um ást liennar og
fórnfýsi. Ninetta Eames lét
bvggja við „Wake Robin“ og
þegar .Tack kom aftur til
Glen Ellen, krafði hún hann
um leigu fyrir herbergin,
sem hún hafði látið byggja
fyrir hans peninga. í annað
sinn hækkaði hún kaup sitt,
í þetta skipti upp í þrjátíu
dollara á mánuði, og jafn-
framt spurði liún Jack, hvort
liann gæti ekki hugsað sér að
borga henni föst laun, sem
hún gæti lifað af.
í gremju sinni yfir þessari
ósvifni, svaraði .Tack: „Eitt
af þvi, sem ég hef verið
hreykinn af, allt frá því að
ég vann mér inn fyrsta doll-
arann, er, að ég hef alltaf
borgað þeim mönnum sóma-
samlega, sem hafa gert eitt-
hvað fyrir inig.“ Seinna
skrifaði hann. „Peningarnir,
sem ég hef lagt í Oaklands-
banka, gefa engar rentur af
HEIMILIÐ
„'Veröld innan veggja ”
SÝNING
22. MAÍ-7. JÚIMÍ 1970
SÝIMINGARHÖLLINNI
LAUGARDAL
LT KAUPSTEFNAN
REYKJAVÍK
21. tbi. VIKAN 41