Vikan - 28.05.1970, Qupperneq 31

inu. — Þetta er rosi, segir
hann. svo. — Það er Hka
til annar góður maður á
svipaðri línu, Keith Emer-
son í Nice. Mér finnst
hann stórkostlegur.
Já, allir eiga að fá að
njóta sín. Með þessum
hljómleikum sem ég er að
tala um, getum við flutt
fólkinu það sem við höf-
um að segja. Mér finnst
ég vera fæddur til að bæta
heiminn . . . er það ekki,
kona? segir hann og
faðmar Rósu að sér og
kyssir.
— Mér finnst ég hafa
tekið sinnaskiptum undan-
farið, bætir hann við. —
Nú á ég orðið góða konu
sem hefur hjálpað mér og
haft mikil áhrif á mig. Við
ætlum að gifta okkur.
— Nú, hvenær á það
að verða?
— Bara einhverntíma
fljótlega.
— Ef við snúum okkur
frá rómantíkinni, hver var
ástæðan fyrir því að þú
sagðir upp í hljómsveit-
inni?
— Eg hef áhuga á því
að mennta mig í tónlist,
bara það sem mig langar
til að spila. Ég vil spila
fyrir fólk sem vill hlusta
á mig og taka þátt í því
sem ég er að gera.
Það er orðið langt síð-
an ég kynntist Karli Sig-
hvatssyni og aldrei hef ég
heyrt hann tala á þennan
hát — eða tala af eldmóði
yfirleitt, fyrr en ( kvöld.
Það sama segir Rósa:
— Mér finst hann hafa
breytzt, segir hún og horf-
ir beint á mig. — Fyrst
þegar ég kyntist honum
fannst mér hann stefnu-
laus, rótlaus, hann þvæld-
ist um og vissi ekkert hvað
hann var að gera eða að
hverju hann stefndi.
— Þetta er alveg satt,
grípur Karl fram í. — Ég
hrærðist í umhverfinu af
því að ég vissi ekki bet-
ur. Svo var það góður
vinur minn, Þröstur Ólafs-
son (formaður SÍNE), sem
sagði við mig nokkuð sem
vakti mig til umhugsunar:
—Það er enginn munur á
því sem þú ert og því sem
þú gerir. Þetta vakti mig,
því ég vil láta vera mun á
vil gera mitt bezta til að
kenna fólki eithvað um
lífið og reyna að bæta
það. Af hverju þarf alltaf
að vera að berjast? Stríð
er það ómanneskjulegasta
sem til er, og hefur aldrei
orðið neinum til góðs.
— Ja, nú hefur brezkur
þjóðfélagsfræðingur Stani-
slav Andreski, sagt eitt-
hvað á þá leið að án
stríðs væri menningin tví-
mælalaust enn á steinald-
arstigi. Hvað viltu segja
um það?
— Ekkert. Ég pípa á
þennan Andreski þinn.
Allt líf á að lifa. Popp-
menningin getur gert, og
er á góðri leið með að
gera byltingu í heiminum.
Ég er alveg sammála þeirri
skoðun sem hefur komið
fram, að ,,poppið" hafi
haft víðtækari áhrif en
nokkuð annað sem kom-
ið hefur fram í margar ald-
ir.
— Er það eitthvað fleira
sem hefur orðið til þess
að þú tókst sinnaskiptum
og ákvaðst að breyta
heiminum?
— Það eru fyrst og
en ekki hjá mér.
— Að lokum: Fær nokk-
uð breytt ákvörðun þinni
um að hæta í Trúbrot?
— Ekkert. Ég er ham-
ingjusamur eins og þetta
er í dag, og held að ég
komi til með að verða
mun hamingjusamari með
því að gera þá hluti sem
hugur minn stefnir að.
Það var og. Forvitnilegt
verður að fylgjast með
Karli Sighvatssyni í fram-
tíðinni. í spjallinu hér á
undan hefur hann lofað
stórum hlutum og við skul-
um vona að hann geti
staðið við þá.
Það er Magnús Kjartans-
son, organisti Júdasar sem
kemur í stað Karl i hljóm-
sveitinni, og enn sem kom-
ið er virðist framtíð þeirr-
ar hljómsveitar (Júdasar) á
huldu. Þó hefur heyrst að
þeir félagar hafi hug á að
halda eitthvað áfram —
og fá jafnvel Karl með
sér! Sú hljómsveit yrði þá
væntanlega skipuð þeim
Vigni, Ingva (söngvara
Júdasar), Karli og þeim
félögum úr Pops, Pétri
Ég vil gera mitt bezta
til að kenna fólki
eitthvað um lífið og
reyna að bæta það.
Poppmenningin er á
góðri leið með
að gera byltingu í
heiminum...
M BJET* KEIMINN
VIÐTAL VIÐ
KARL SIGHVATSSON
UM
„KALLA f TROBROT14
og samhliða því er ekki
hægt að vera í hljómsveit
eins og Trúbrot. Mig lang-
ar til að læra meira á mitt
hljóðfæri, mig langar til
að geta skrifað tónlist og
samið af viti. I rauninni
hef ég enga undirstöðu-
þekkingu í tónlist og úr
því vil ég bæta, og ætla
að reyna að byggja nám-
ið upp á sjálfum mér mun
meira en ég hef gert hing-
að til.
— Og ætlarðu þá í
skóla, til dæmis Tónlistar-
skólann ! Reykjavík?
— Auðvitað fer ég í
skóla — og það sem ég
get ekki lært þar læri ég
i aukatímum hjá einhverj-
um góðum mönnum útí
bæ. Og vissulega mun ég
spila eitthvað áfram, en
því sem ég er og því sem
ég geri.
— En ef þú ert annað
en það sem þú gerir —
hvernig geturðu þá verið
einlægur í því sem þú
gerir? Hvernig geturðu
verið einlægur í þ(nu
skapandi starfi?
Jú, ég er ekki að meina
það ....
— Hann er að meina,
segir Rósa Björg, — að
hann vill ekki láta benda
á sig og segja: — Þarna
er hann Kalli í Trúbrot,
heldur: — Þetta er Karl
Sighvatsson. Hann vill
vera maður en ekki ein-
hvgr almenningseign.
— Rétt, segir Karl og
þau kyssast. — Ég vil tala
nýtt tungumál í mús(k,
heldur hann áfram. — Ég
fremst tveir hlutir: Konan
mín og cannabis. Eftir að
ég kynntist þessu hvoru-
tveggja fór ég að sjá sjálf-
an mig, lífið og tilveruna
í nýju Ijósi. Það var canna-
bis sem opnaði mig og
konan mín sem leiddi mér
fyrir sjónir hvað ég var á
rangri braut, sífellt að leita
að sjálfum mér þó að ég
vissi það ekki. Maður var
eins og stjórnlaust rekald
sem barst með straumn-
um.
En ég vil að það komi
skýrt fram að ég mæli alls
ekki með cannabis við
einn eða neinn. Það hjálp-
aði mér, en svo getur
meira en verið að það
hjálpi engum öðrum. Þeir
verða þá alla vega að
finna það hjá sjálfum sér
og Ólafi. Horfur fyrir slíka
hljómsveit eru frábærar.
Magnús sagðist hafa átt
í miklum erfiðleikum með
að taka þá ákvörðun að
hætta í Júdas, því þeir
félagar væru ekki einung-
is góðir hljóðfæraleikarar,
heldur og afbragðs piltar.
— Það verður í byrjun júlí,
á ársafmæli Trúbrots, sem
Magnús fer að leika með
hljómsveitinni.
í næsta blaði verða m.a.
nokkrar myndir frá Dan-
merkurferð Trúbrots.
óvald.
Ég hef tekið
sinnaskiptum...
Ég á góða konu sem
hefur hjálpað mér
og haft mikil áhrif á
mig. Við ætlum að gifta
okkur bráðlega ...
22 tbl- VIKAN 31