Vikan - 11.06.1970, Side 43
FRÁ RAFHA
56 LÍTRA OFN MEÐ LJÓSI, yfir og undirhita stýrt með hitastilli. Sérstakt glóðarsteikar elemsnt (grill).
Klukka með Timer. Heimkeyrsla og Rafha ábyrgð
VIÐ OÐINSTORG - SÍMI 10322
Meðan þessu fór fram
mátti sjá Mihailo í dyragætt-
inni með fallega teppið um
axlirnar. Með miklum erfið-
ismunum reyndi hann að
knýja áfram sín gigtveiku
hein og liraða sér út. Ilann
dró á eftir sér endann á tepp-
inu og hann fægði gólfið.
Þegar hann var sloppinn út
um útidyrnar og út úr gax-ð-
inurn, andaði hann loks létt-
ar. Og það sem mest var um
vert: Þetta var eklci draum-
ur. Teppið var hans. Með
viðkvæmnislegri umhyggju
lagði hann skeggjaðan vang-
ann við þykka og mjúka ull-
ina:
Guð vei’i lofaður, elsk-
an mín. Komdu nú tneð hon-
um Mihailo garnla í lilöðu-
ræksnið hans.
Yfir honum hvelfdist sól-
bjartur himinninn. Hægur
andvari Ixlés. tA-llt var svo
ljjart og óskiljanlega fallegt
í heiminum. Endinn á tepp-
inu dróst við jörðu og.mynd-
aði litið rykský á eflir sér.. .
☆
Hennar
keisaralega tign
Framhald af bls. 25.
deild í St. Petersburg. Húsbóndi
hennar...
Hún stóð upp. — Vísið herran-
um inn. Hún gekk inn í dagstof-
una og lokaði svalardyrunum.
Svo vafði hún grænum morgun-
kjólnum betur að sér, strauk ljós-
an lokk frá enninu og kveikti í
sígarettu. Hendur hennar voru
óstyrkar.
Gplowin gekk inn.
Hann var ósköp venjulegur
maður í gráum jakkafötum. Hann
var þybbinn, með kúlulaga höf-
uð og grátt, snöggklippt hár. Var-
ir hans voru þunnar, augun út-
stæð og vatnsblá. Venjulegt and-
lit, sem ekki var gott að festa í
minni.
En þetta venjulega útlit hans
var villandi. Um leið og hann
opnaði munninn, var hann sá
sem valdið hafði, röddin var lág-
vær en ákveðin.
— Góðan dag, barónsfrú, sagði
hann án þess að brosa. — Ég hefi
ekki heyrt frá yður í þrjár vikur
og vona að það sé ekki slæmur
fyrirboði.
— Nei, alls ekki, svaraði bar-
ónsfrúin. — Það er allt eins og
það á að vera. Ég skal strax gefa
yður skýrslu. Gjörið svo vel að
fá yður sæti, ofursti.
Golowin leit rannsakandi aug-
um á barónsfrúna. Hún sat þarna
á móti honum grönn og sinaber,
með sígarettu í munninum.
Hendurnar í kjöltu hennar voru
styrkar, annað var ekki að sjá.
— í fyrsta lagi, sagði hann,
hefir rússneska stjórninn mikinn
áhuga á gangi málanna í Búlgar-
íu. Ég kom persónulega til Vín
til að tala við yður. Ég verð að
hafa tryggingu fyrir því að þér
séuð alveg ábyggileg í starfi yð-
ar. Annars er þetta aðeins tíma-
sóun.
— Útlitið getur ekki verið
betra, svaraði barónsfrúin. — Frá
því í byrjun febrúar hefir erki-
hertoginn staðið í sambandi við
Sofiu. Eins og þér vitið, þá er það
ég sem kom á þessu sambandi.
Atambuloff forsætisráðherra var
vinur annars eiginmanns míns.
Hann hefir sent trúnaðarmann til
Vínar, til að semja við erkiher-
togann.,
— Og þessi maður heitir?
— Yermoloff lögfræðingur.
Hann er formaður ...
— Ég veit það, formaður
frjálslynda flokksins. Golowin
veifaði hendinni. — Mjög vest-
ræns sinnis og aðdáandi Austur-
ríkis, mjög andrússneskur. Við
getum ekki óskað okkur nokkurs,
sem er betrá. Og hvernig standa
svo málin nú?
— Málin standa þannig í
augnablikinu, sagði barónsfrúin,
og það mátti heyra gremju í
rómnum, — að erkihertoginn fer
í næstu viku í fyrstu heimsókn
sína, auðvitað ekki opinbera
heimsókn, til Sofiu til ab kynn-
ast framámönnum í búlgarska
þinginu. Auðvifað leynilega og
gegnum Ítalíu!
— Ágætt. Það móaði aðeins
fyrir brosi í öðru munnviki Golo-
wins. — Þér eruð mjög dugleg,
barónsfrú.
— Dugleg, já,' sagði hún. —
Það neyðist ég til að vera. En
hversvegna fáið þér mér aldrei
verkefni, sem þjóna einhverjum
tilgangi? Ég hefi það á tilfinning-
unni að það sem ég er látin gera,
sé bara til að láta mig gera eitt-
hvað.
— Ég skil yður ekki.
— Fyrst voru það upplýsing-
arnar um þessar eldgömlu og úr-
eltu varnir milli Póllands og
Rússlands. Rússneska herfor-
ingjaráðið hefir haft þær undir
höndum í þrjátíu ár! Til hvers
þurfti ég að ná í þær? Það er
óskiljanlegt. Það eina sem það
hafði í för með sér, var að Milly
Stubel var tekin til fanga, og
það var alls ekki eftir áætluninni.
— Við hjálpuðum yður líka til
að ná henni úr haldi.
24. tbi. VIKAN 43