Vikan - 10.09.1970, Síða 3

37. tölublað - 10. september 1970 - 32. árgangur
VIKAN
í ÞESSARI VIKU
Rúmt ár er nú liSið síðan Manson og
hyski hans myrtu leikkonuna Sharon Tate
og fleira fólk vestur í Kaliforníu,
og réttarhöldin yfir morðingjunum hafa orðið
til að rifja upp þann atburð á ný.
I grein í þessari Viku er fjallað um ýmis
áður óþekkt atriði, sem fram hafa
komið i sambandi við rannsókn málsins.
Amsterdam var á sínum tíma heimsins
mesta útgerðarborg og eitt sinn bauð
Danakonungur borgarbúum ísland
til kaups, en þeir vildu ekki þiggja.
Enn í dag er Amsterdam merkur staður
fyrir margra hluta sakir, og í
þessu blaði segir blaðamaður Vikunnar frá því
sem fyrir hann bar í heimsókn þangað.
í síðustu Viku hófst greinaflokkur um
Tancred Ibsen, barnabarn tveggja
mestu skálda Norðmanna, flugkappa,
striðshetju og kvikmyndahöfund. I þessu
blaði segir frá tilraunum Tancreds
til að fá gerða kvikmynd um Leif heppna í
Hollywood og brautryðjendastarfi hans í
kvikmyndagerð í Noregi á árunum milli stríða.
í NÆSTU VIKU
Palladómar Lúpusar um þingmennina
okkar blessaða njóta greinilega mikilla vinsælda
hjá lesendum, og í næstu viku kemur
röðin að Jóhanni Hafstein, núverandi
forsætisráðherra og einum helsta forustu-
manni Sjálfstæðisflokksins.
Ofblæði hefur löngum verið erfitt
viðfangs, og sérstaklega skætt hefur
það reynst ættum konunga og keisara. í næstu
Viku verður sagt frá tilraunum og lyfjum
sem gefa von um að loksins geti
þeir, sem þjást af þessum sjúkdómi,
fengið bót meina sinna.
„Flóttaleiðirnar eru óendanlega margar.
Svefntöflur eru ein þeirra, áfengið
önnur. Sjórinn eða bílaumferðin." Þessar setn-
ingar eru úr upphafi smásögu eftir hinn
kunna rithöfund Ingibjörgu Jónsdóttur.
Sagan birtist í næsta blaði og ber heitið
Lögtaksmenn koma á laugardagsmorgnum.
FORSfÐAN Á henni eru að þessu sinni þau frægu hjón Sharon Tate og Roman
Polanski, en frá þeim er sagt í þessu blaði og því næsta.
| í FULLRI ALVORU
VEGAVILLT MANNÚÐ
Nú fyrir fáeinum vikum gerðist sá atburður
niðri í Hljómskálagarði að maður á fertugsaldri
sýndi stúlkubarni kynferðislega áleitni, og réð
heppni ein að honum tókst ekki að fá vilja sínum
framgengt. Maðurinn var handtekinn fáum dög-
um siðar, einnig fyrir heppni, og kom þá í Ijós
að hann hafði hvað eftir annað gerst sekur um
afbrot áður, þar á meðal „ónáttúru", eins og það
var orðað i sjónvarpinu. En eftir því sem helst
varð skilið á fréttum hafði mannskepna þessi
aldrei hlotið refsingu að ráði fyrir tiltæki sín.
Kynferðisglæpir gegn börnum eru enn viður-
styggilegri en morð, og börn sem fyrir slíkum
hryllingi verða biða þess sjaldnast fullar bætur.
En samkvæmt skoðun islenzkra yfirvalda er ekki
ástæða til að taka harðar á þesskonar glæpum en
hnupli úr búð. Ef íslenskir kynglæpamenn fá yfir-
leitt nokkra refsingu er þar aðeins um að ræða
fangelsis- eða hælisvist i fáeina mánuði; að þvi
búnu eru þeir fleygir og færir á ný til að þjóna
ónáttúru sinni, hvað þeir virðast að jafnaði ekki
láta dragast úr hömlu.
Undanfarna áratugi hefur viðast hvar i vest-
rænum löndum gætt hneigðar í þá átt að sýna
glæpamönnum aukna vægð, leggja niður dauða-
refsingu og svo framvegis. Þetta kvað gert í
mannúðarskyni. Mannúð er oftast nær góðra
gjalda verð, en í þessu sambandi virðist gæta hjá
mörgum verulegs misskilnings á þvi hugtaki. Ef
til vill má segja að viss harðneskja sé í því fólgin
að taka af lífi til dæmis kynglæparrann eða loka
hann inni ævilangt ,en hverskonar mannúð er það
þá gagnvart hinum almenna borgara og börnum
hans að sleppa sliku skrimsli á þau æ ofan i æ?
Drjúgur hluti þess fjár, sem islenskir borgarar
greiða í skatta, fer i kostnað við löggæzlu. Svo
lengi sem yfirvöldin láta ekki af slappleika sín-
um í viðskiptum við afbrotalýðinn er ekki hægt
að segja að borgararnir fái það sem þeim ber
fyrir peningana sina, það er að segja lágmarks-
vernd gegn afbrotalýðnum og jafnvel ekki ógeðs-
legustu fyrirbrigðunum úr þeim hópi. Við slikt
verður ekki unað. Geri yfirvöldin skki skyldu
sina í þessu efni, er full ástæða til að borgararnir
sjálfir myndi samtök er geri nauðsynlegar ráð-
stafanir til að tryggja þeim og börnum þeirra lág-
marksvernd. Hér er ekki verið að mæla með ó-
nauðsynlegri hörku gagnvart afbrotamönnum. En
gagnvart þeim verstu úr þeirra hópi verður skil-
yrðislaust að gera þær ráðstafanir, að þeir geri
ekki fleira illt af sér en orðið er. dþ.
VIKAN Útgeíandl; Hllmir hf. Ritstjóri: Gylíi
Gröndal. Blaöamenn: Dagur Þorleiísson, Matthildur
Edwald og Ömar Valdimarsson. Útlitsteikning: Hall-
dóra Halldórsdóttir. Auglýsingastjóri: Sigriöur Ól-
afsdóttir. — Ritstjórn, auglýsingar, afgreiösla og
dreifing: Skipholti 33. Simar 35320 — 35323. Pósthólf
533. Verö i lausasölu kr. 50,00. Áskriftarverð er 475
kr. fyrir 13 tölublöð ársfjóröungslega, 900 kr. fyrir
26 tölublöö misserislega. — Áskriftargjaldiö greiðlst
fyrirfram. Gjaldd. eru: Nóv., febrúar, mai og ágúst.
37. tbi. VIK'AN 3