Vikan - 06.05.1971, Blaðsíða 12

EINN.TVEIR,
ÞRÍR,
EJÓ
SMÁSAGA EFTIR
LESILE CLYDE
Allir hrifust af fegurð
hennar. Karlmenn féllu
unnvörpum fyrir henni.
En nú var hún leidd fyrir
rétt sökuð um að hafa
svipt eig-inmenn sína lífi
hvern á fætur öðrum . . .
Stefnuvottarnir ráku upp
stór augu, þegar frú Nathalie
Howard gekk upp í vitnastúk-
una. Karlmennirnir i kvið-
dómnum gláptu á konuna, en
kvenmennirnir létu sér fátt um
finnast og létu fyrirlitningu
sína óspart í ljós.
Frú Howard var svartklædd,
en sorgarklæbin sýndu bara
enn betur fagrar útlínur lík-
ama hennar, og þótt sorgar-
glampa brygði fyrir í augum
hennar, var öllum í réttarsaln-
um ljóst, að allar gerðir og
hreyfingar hinnar ungu ekkju
voru fyrirfram ákveðnar og
lærðar utan bókar.
— É’g get, svaraði hún lög-
fræðingnum, — því miður svo
lítið sagt um þetta . . . um
þetta hræðilega atvik, og. . . .
Nú brá frú Howard litlum
vasaklút að augum sér og bætti
við í lágum hljóðum:
— Ég fór í heimsókn eina
helgina til vinafólks í Accring-
ton, þegar veslings Terence,
þegar þetta gerðist. . ..
Ákærandinn kinkaði kolli
skilningsríkur og ræskti sig.
— Ég held, sagði hann, að
við getum hlíft yður við spurn-
ingum varðandi þessa ferð, frú
Howard. Herra og frú Donald
Henderson hafa þegar skýrt
frá þessu. En mig langaði til
þess að spyrja yður: Átti mað-
ur yðar nokkra óvini? Getið
þér ímyndað yður nokkra
ástæðu til þessa?
Hún hristi höfuðið og þerr-
aði augun.
— Ekki minnstu, sagði hún.
Ég skil þetta alls ekki . . . ves-
lings Terence. Eg held, að
hann hafi aðeins átt vini, og ...
— Maður yðar minntist al-
12 VIKAN 18. TBL.