Vikan - 06.05.1971, Blaðsíða 27

fyrir listmálara næstu kyn-
slóðir. í þessum hóp var al-
gengt að dæma allt það úrelt,
sem áður hafði verið gert, og
gert ráð fyrir að nútímamenn
væru komnir með miklu full-
komnara heilabú en meistar-
arnir hér áður fyrr, á dögum
Rembrandts og svo framvegis.
En það munar nú varla miklu.
Þessu fylgdi einstrengingslegur
hugsunarháttur, sem ég varð
um síðir leiður á.
— Sumar þessara nýjustu
mynda þinna minna, að því er
mér virðist, dálítið á ljós-
myndir. En á gömlu lands-
lagsmyndunum hefði fjallið í
bakgrunninum verið aðalatrið-
ið, ekki pældrurnar fremst.
— Þetta eru nafnlausir
steinar og þúfur. Eg er alltaf
í dálitlum vandræðum þegar
spurt er hvaðan þetta sé, jafn-
vel þótt gert sé á ákveðnum
stað.
— En þú gerir ekki eins og
eldri landslagsmálarar, að mála
þekkta og sögufræga staði.
— Nei, það hef ég ekki gert,
þótt það sé sjálfsagt hægt líka.
En ég kemst sjaldan mjög
langt, þegar ég fer út að leita
mér að mótífum. Ég er dott-
inn um þetta næstum áður en
ég er lagður af stað, enda eru
mótífin alls staðar.
Kópíerarðu mótifin?
— Nei, alls ekki. Þetta eru
mjög óstabíl landabréf. Eg
Hér að ofan er Sverrir Haraldsson
við vinnu sína. Þar fyrir neðan
og eins hér á síðunni á móti eru
nokkrar myndir, sem Sverrir
hefur verið að vinna við að
undanförnu.
myndi ekki ráðleggja neinum
að rata eftir þeim; það myndi
enda í slysi. Þetta er meira
eða minna brenglað frá mótíf-
unum. Eitthvað verður maður
víst að gera til að geta kallast
listamaður; ef maður breytti
ekki neinu, væri víst alveg
eins hægt að nota apparatið
þarna, — og Sverrir bendir á
vél ljósmyndarans. — Með
allri virðingu fyrir Ijósmynda-
vélinni, bætir hann við með
áherzlu. — Ég hef meira að
segja prufað að nota hana
sjálfur, til þess að festa atriði
í minni mér. Veðráttan hér er
þannig, að það er ekki svo
gott að hanga tímunum saman
úti, eins og þyrfti að gera þeg-
ar farið er út í smáatriðin.
—- Þú málar fyrst og fremst
landslag eins og sakir standa?
—• Já, núna eins og er, að
minnsta kosti. Landslag á
ákaflega rik ítök í okkur Is-
lendingum; við höfum þetta
svo mikið fyrir augunum. Og
ef maður vill koma einhverj-
um ákveðnum hugmyndum til
Framhald á bls. 41.
18. TBL. VIKAN 27