Vikan - 06.05.1971, Blaðsíða 49

Persía liff. Suðurlandsbraut 6.
Rýja - teppi
og
Rýja - mottur
prýða heimilið og
lifga upp.
Hlífa teppum sem
lögð eru yfir allt
gólfið.
- sfml 85822
stjóranum. Það vissu auðvitað
allir að Lucifer skipstjóri hafSi
horfið, því að Blair og menn
Kits höfðu sett allt á annan
endann til að leita að honum,
en eftir beiðni Kits, var ákveð-
ið að halda hlutdéild jarlsins
í ferðinni leyndri. Kit sagði
hörkulega að það væri einka-
mál, sem hann ætlaði sjálfur
að jafna, og það fór ekki milli
mála hvað hann átti við.
Chelsham átti að fá að standa
fyrir máli sínu, þegar eða ef
hann léti sjá sig í Port Royal.
Fyrst í stað átti að leggja
alla sökina á Renard. Enginn
sem þekkti hann og vissi hve
innilega hann hataði Kit, myndi
efast um að hann hefði gert
þetta til að hefna sín á Kit
fyrir svipuhöggin forðum. Það
var erfiðara að skýra fjarveru
jarlsins. En landstjórinn lét
þau orð falla, sem gerðu það
að verkum að almenningur
hélt að jarlinn væri einfald-
lega fangi Renards og sjóræn-
ingja hans.
Kit og Alex fóru strax til
Fallowmead, en Martin, In-
gram og Damaris voru um
kyrrt sem gestir landstjórans.
„Good Hope“ átti að leggja af
stað til Englands eftir nokkra
daga og þau ætluðu með skip-
inu .Ef einhver hefði gagn-
rýnt Martin fyrir að fara frá
Jamaica, meðan örlög bróður
hans voru í þessari óvissu, þá
vissi hann það ekki og kærði
sig alls ekki um að vita það.
Vegna fjölskyldunafnsins hafði
hann fengið Kit til að lofa því
að sannleikurinn um dauða
Johns Tremayne yrði trúnað-
armál milli þeirra. Það yrði
líka bezt að láta Ralph sjálfan
krafsa sig út úr þeim vand-
ræðum, sem illvirki hans hafa
komið honum í.
Damaris var um kyrrt í húsi
landstjórans og hún fékkst
ekki til að fara út, nema rétt
út í garðinn. Blair læknir, sem
ekki hafði látið Kit í friði fyrr
en hann hafði sagt honum
ástæðuna fyrir þessu kalda
stríði sem var á milli þeirra,
kom til hennar til að ræða það
við hana. En hún hélt sér
þrjózkulega við það sem hún
hafði látið í ljós um borð í
„Good Hope“, og Alex fór frá
henni án þess að fá nokkurn
botn í þau mál. Regina Charn-
wood og Sir Jocelyn fóru líka
til hennar og ætluðu að fá
hana ofan af því að fara strax
til Englands, að minnsta kosti
til að bíða eftir þeim, en ár-
angurslaust. Hún vildi komast
af stað sem fyrst. Hún viður-
kenndi þó að það væri
skemmtilegra að hafa þau fyr-
ir ferðafélaga á hinni löngu
sjóferð, en hún neitaði alger-
lega að fresta ferðinni.
Framhald í næsta blaði.
ÆVINTÝRI...
Framhald af bls. 31.
gefið fyrir tvö sl. ár. Sögðust
þeir hafa gert þetta eftir að
þeir hefðu farið að gera sér
grein fyrir þörfinni og þar að
auki væri þetta ekki svo mik-
ill peningur, að engan munaði
um það.
Valdimar Sæmundsson, fram-
kvæmdastjóri Hjálparstofnun-
arinnar sagði þetta hafa kom-
ið sér mjög á óvart og að hann
vonaði að fleiri slík dæmi
fylgdu á eftir.
Og við viljum hvetja til hins
sama. Miðað við að maður hafi
200.000 króna árstekjur, þá eru
það 2000 krónur á ári sem
maður gæfi til hungraðra í
Pakistan, Nigeríu og víðar.
Það fer víst annað eins í
lakkrís.
☆
18. TBL. VIKAN 49