Vikan - 19.08.1971, Blaðsíða 17

Alcatraz-fangelsið. Þar sat Al Capone í nokk-
ur ár og þóttist iðrast synda sinna í von um
náðun.
bonny, sonur Al Capones,
kvæntist 1941 stúlku að
nafni Diana Casey. Hann
vildi ekki feta í fótspor
föður síns og opnaði
blómaverzlun.
í baðfötum í villunni í
Miami, þar sem hann hélt
áhrifamesta fólki Banda-
rikjanna stórveizlur.
A
/ 1 Capone var þrítugur að aldri, er dómnefnd
bandarískra blaðmanna kaus liann einn markverð-
astu manna þriðja áratugsins — ásamt Albert Ein-
stein, höfundi afstæðiskenningarinnar, og Mahatma
Gandlii, hinum indverska boðbera ofbeldislausrar
bvltingar.
Þetta var þá liin opinbera skoðun Bandaríkjamanna
á ferli Capones á þeim tíu árum, er hann lirelldi
Chicago með sprengjutilræðum og þrjú hundruð
morðum og hafði svimháar fjárfúlgur af borgarbú-
um árlega með hverskvns svívirðilegu móti.
Eitt sinn 1929, þegar A1 Capone lét sjá sig á íþrótta-
leikvangi einum, tóku þúsundir manna honum með
fagnaðarlátum. Þegar hann kom í leikhús með sína
akfeitu blondínuna á hvora hönd, risu allir viðstaddir
á fælui' í virðingarskyni. 1929 voru sjö bækur skrif-
aðar um dólginn og þrjár kvikmvndir gerðar um
æfi lians.
Ljúfmannlegur og yfirlætislegur i senn eins og
voldugur pasja veifaði hann til ferðamanna, sem
kom.li langt að til að skoða — þó ekki væri nema að
utan — aðsetursstað lians Hawthorne Inn. Kunningj-
um sinum gaf hann demantsskreyttar beltissylgjur
sem minjagripi. Hann jós matgjöfum i fátæklinga.
Hann lifði eins og kóngur í fjórtán herbergja höll-
inni i Flórida. Hann lét gera af sér olíumálverk í
fullri líkamsstærð. Mae eiginkona hans sást aldrei
við lilið hans í Chicago, en í Flórída var hún hin
glæsilega húsmóðir, sem veitti stjórnmálamönnum,
iðnjöfrum, filmstjörnum, óperusöngvurum og íþrótta-
görpum limonaði og sódavatn. A1 Capone, grófasti
sprúltsali allra aldá, hafði lúmskt gaman af að sjá
gestina sötra þessa meinlausu dr}rkki af takmark-
aðri lvst.
En auðvitað lét Capone ekki af svalli sínu meðan
hann dvaldi í Flórída. Til þess liafði liann hótelið
Ponce de Leon i Miami. Þar safnaði hann að sér létt-
lætiskonum og fjárhættuspilurum.
En lífshræðslu sína losnaði A1 Capone aldrei við.
Einn sá sem hann óttaðist mest var Dug Moran, bófi
sá er gengið liafði honum úr greipum á Valentínsdag.
Þessi slungni og úthaldsgóði keppinautur Capones
var óþreytandi við að brugga honum banaráð. Að
lokum varð A1 svo taugaveiklaður út af þessu, að
liann ákvað að láta setja sig í fangelsi, þar sem hann
taldi sig verða öruggan fyrir morðtilræðum.
Sumarið 1928 lét hann handtaka sig á Market Street
í Fíladelfíu fyrir „ólöglegan vopnaburð“. Fyrir það
var hann dæmdur í tólf mánaða fangelsi.
Þetta var harðasti dómur, sem nokkur Banda-
ríkjamaður hafði til þessa fengið fyrir afbrot þess-
arar tegundar. En A1 Capone tók dómaranum það
ekki illa upp. Fyrir menn sem hann voru fangelsi
þá nánast hressingarhæli. Hann sat fyrst í Holmes-
bury Prison og síðan i Eastern Penitentiary, og með
myndarlegum mútum varð hann sér þar úti um einka-
klefa með baði, útvarpi og sima. Hann fékk leyfi til
að senda eftir eigin liúsgögnum í klefann og klæð-
ast eigin skartbúningum. Hann gat líka haldið áfram
að stjórna glæpahring sínum og útrýmingarherferð-
inni gegn flokki Dugs Morans úr fangaklefanum.
Þegar liann var látinn laus i maí 1930 gaf liann eftir-
farandi yfirlýsingu i blaðaviðtali:
„Ég er sá sem valdið hefur. Árurn saman hefur
lifi mínu verið ógnað. Þó er ég enn lieill lieilsu og
kátur. Enginn skyldi láta sér detta annað i hug en
að ég haldi mínu striki“.
í undirheimum Bandarikjanna báru mfenn tak-
markalausa virðingu fyrir Capone og því var jafnvel
trúað að hann væri göldróttur. Hann hafði komið
sér upp víðtæku njósnaneti og hafði með því eftir-
lit með öllum bófum landsins.
Bandai-íska lögreglan hefur löngum haft á sér mik-
ið spillingarorð og ekki að ástæðulausu, en það á
ekki við um skattalögregluna þar i landi; væri betur
að sem flest önnur riki tækju hana sér til fyrirmynd-
ar i sínum skattheimtuumsvifum. A1 Capone bauð
lögreglu þessari byrginn eins og öðrum, og það varð
lians ógæfa.
Framhald á hls. 39.