Vikan - 24.02.1972, Blaðsíða 31

r
heitir framhaldssagan sem hefst í næsta blaði Vikunnar
og er byggð á sönnum atburðum.
Frökkum í tvo liópa. Pompidou forseti ásakaði
sjálfan sig og frönsku þjóðina fyrir dauða
Gabriellu.
llún skrifaði vinum sinum i fangelsinu og hafa
hréf hennar komið út í bókarfoi’mi. í örvæntingu
skrifar liún fyrrverandi eiginmanni sinum bréfið,
sem við birtum hér.
brotin. Mig langar svo til að hlífa börnunum fyrir þessu.
Ef eitthvað kemur fyrir mig og þig vantar föt á þau,
þá eru lyklarnir að íbúðinni hjá frú R. (ég lét til leiðast
að fá henni lyklana). Robert hefir sent mér myndir af
þeim. Valerie er yndisleg, ég hefi verið að reyna að
skrifa henni, en get það ekki, ég er svo örvilnuð: hvernig
ætti ég að skrifa að veðrið sé gott og sólin skíni?
Ef þú finnur ekkert heima, þá er það vegna þess að
allt hefir gengið á afturfótum, síðan ég fór til þessa
hræðilega Baumettes... Ég treysti þér vegna barnanna.
Ég vildi óska að ég þyrfti ekki að valda þér óþægindum
með þessu öllu, en þau þarfnast þín svo mikið, nú þegar
ég er einskis megnug.
Joel skrifaði mér, hann vill fá frímerkt umslög. Gætir
þú sent honum nokkur: hér verður maður að fara alla leið
til Tarbes, til að fá frímerki, taka leigubíi'... ég hvorki
get það né hefi peninga til þess.
Það eina sem ég þrái er að komast til Marseille, ef
til vill verð ég að biðja þig að hjálpa mér.
Þú getur ekki gert þér í hugarlund, hve erfitt mér
veitist .að skrifa þetta bréf, ég vildi svo gjarnan geta
skýrt þetta fyrir þér, en ég er alveg rugluð, get ekki
greitt úr öllum vandræðunum, sem steðja að mér, — get
ekki meir.
Michel, ég kveð þig, örvilnuð.
Gabrielle.
1 Örlög GdbriéUe Russier urðu til þess að André Cay-
atte fann sig knúðan til að gera kvikmynd, sem Metro-
Goldwyn-Mayer hefir látið framleiða og nú er farið að
sýna x kvikmyndahúsum víða um lönd. í næsta blaði
hefst kvikmyndasagan með myndum úr kvikmyndinni.
31. ágúst árið 1969 opnaði kennslukonan Gabrielle
Russier fyrir gaskranana. 10. júlí hafði verið
kveðinn upp yfir lienni dómur. Ilún var dæmd í
fangelsi fyrir að hafa orðið ástfangin af nemanda
sinum, Christian Rossi, sem var 18 ára, en lnin var
sjálf þrjátíu og tveggja ára.
Börn hennar tvö voru tekin frá henni og Christian
var fluttur á geðdeild. Þessi ástarsaga skipti
„La Recouvrance" í ágúst 1969.
Michel.
Ég sendi þetta bréf eins og eins konar flöskupóst, án
þess að vita hvort ég á eftir að hitta þig fljótlega eða
alls ekki; ég er svo hrædd og hugsandi út af framtíðinni
að ég get alls ekki hvílt mig, skrifað eða lesið. Og þeir
hérna vita ekki hvað þeir eiga að gera við mig. Ef ég
verð að fara á sjúkrahús, þá vildi ég helzt komast til
Marseille. Ég skal reyna að skýra þetta fyrir þér, en
það er bara svo erfitt... Viðvíkjandi réttarhöldunum er
ekki vitað hvort það var ákærandinn, sem varð frávita
af reiði út af ákvörðun dómstólanna eða það hafi verið
vegna áhrifa frá hærri stöðum. Það hafa komið allskonar
mótsagnakenndar greinar í blöðunum. Faðir minn hefir
leitað til þekkts lögfræðings... þeirri hlið málsins verð-
ur maður að biðja fyrir...
En hvað mér viðvíkur er ástandið mjög alvarlegt og
það er það líka fyrir börnin, því að ef ég fæ ekki að
kenna framvegis (sem mér finnst mjög sennilegt, þótt
ég verði náðuð), á ég ekki peninga nema til. hálfs árs
framdráttar, vegna skattanna, kostnaðar við réttarhöld-
in, húsaleigu og þessháttar... Og hvað sjúkrasamlagi við
kemur, þá er ástandið slæmt, vegna þess að þeir drógu
af mér launin í einn og hálfan mánuð, meðan ég sat
inni á Les Baumettes, og það gerir svo aftur það að ég
missi réttindi til sjúkrapeninga. Ég vildi geta skýrt þetta
fyrir þér, en það er svo flókið, mig langar bara til að
segja þér að ég hefi svo miklar áhyggjur af börnunum
og að það er ekki mér að kenna að réttarhöldin urðu
svona ósanngjörn. Það segja allir að ég sé ekki fær um
að vinna, ég skil ekki lengur það sem ég heyri, ekki
heldur það sem ég les, ég er andlega og líkamlega niður-
8. TBL. VIKAN 31