Vikan - 15.06.1972, Page 41
sólina, sem var að koma upp. A
bak við herra Enguerrand var
islenzki fálkinn borinn, með
klærnar læstar i hanzkann og
hettu dregna fyrir vakandi,
hungruð augu, sem ekki hiifðu séð
mat i þrjá daga.
En lengra að baki bylgjaðist
litafylking, sem logaði og brann,
sex hvitir hestar, sem syndust
næstum bláir i árbjarmanum,
voru leiddir fram á harðastökki,
af sveinum, rauðir pelldúkar
hófust upp af hringuðum
mökkunum, rauður var vagninn,
sem þeir drógu, og inni i honum
skein gullið með höfugum ljóma á
ósnortnum brjóstum og
grannvöxnum handleggjum
hirðstjóradætranna. Sex
þjónustumeyjar riðu á eftir, með
kornbjart hár og oddmjóa fætur,
sem iðuðu undir kyrtilföldunum,
sex veiðimenn léku lög, sem
virtust danza og skoppa Ut Ur
opum bjUghornanna, linur
sléttunnar dönsuðu lika og runnu
hver fram hjá annarri i vinlitri
móðu, en skýin uppi yfir báru
ljómandi falda, eins og
fiðrildavængi.
Menn skipuðu sér i hálfhring
með fjaðurskUf við fjaðurskUf og
öxl við öxl, kringum runna, sem
fanginn var bundinn við. Áklæði
hestanna blöktu i vindinum.
Rauði liturinn dýpkaði i
skugganum, þungur sem vonlaus
þrá, og logaði i birtunni, léttur
sem sigurfögnuður. UngfrUrnar
teygðu mjUka hálsana sina Ut Ur
vagninum, ng topphúfurnar
þeirra gengu misfellulaust fram
af skáhöllum öxlunum. "Renaud
fannst þær vera svipaðar
hegrum, og hann bjóst næstum
við að heyra þær reka upp hvell
hljóð, þegar lUðurhljómarnir féllu
eins og steinar, sem kastað er
langt i burtu, - og allt varð hljótt.
En þegar hann sá þær betur, með
þunnar, beinar varir og kynlega
dreymandi augu, sem alltaf
störðu á eitthvað óendanlega
fjarlægt i kaldri hrifningu, og
hvitar, makráðar hendur i skauti
sér, og löngu fellingarnar i
klæðum sinum, þá fannst honum
þær vera dásamlega fagrar, eins
og skrautlegustu dýrlingamyndir
rétti Ut höndina og þuklaði
kæruleysislega á þvi. Siðan gerði
hann mann til nágranna-
hallarinnar, sem skaut tindóttum
þökum upp Ur skóginum, og
bauð hirðstjóranum og dætrum
hans báðum að sækja sig heim
eftir þrjá daga og sjá nokkra
fálka fljUga, þegar þau með
návist sinni hefðu aukið á
hátiðarbraginn yfir refsingu
fálkaþjófs, sem gripinn hefði
verið - og hann bað þau að koma
fyrir dögun.
Augu Renauds höfðu vikkað Ut i
myrkri dýflissunnar, þau voru
svört og skinandi, og sjáöldrin
drógust hægt og hægt saman og
lýstust, þegar þau spegluðu
skýjaslitrin á austurloftinu og
Erum ávallt með mikiS úrval af allskonar ytri og innrl
barnafatnaði, prjónafatnaSi, sokkabuxum o.fl.
Ágúst Ármann h/f
Sími 22100
NÝKOMIÐ
Matrósa-kjólar
buxnadragtir
kápur
á böm og
unglinga
Allt á konuna
og barnið
Laugavegi 44
Slmi 12980..
24.TBL. VIKAN 41