Vikan - 10.05.1973, Blaðsíða 7

MIG DREYMDI
GÖSLAÐ í MOLDAREÐJU
Kæri draumráðandi!
Mig langar til að biðja þig um að ráða þessa drauma
fyrir mig. Sá fyrri er þannig:
Ég var stödd í stórglæsilegu einbýlishúsi, sem var ævin-
týri líkast. Manni datt einna helzt í hug hús flugríkra kvik-
myndaleikara og þetta hús átti ég. Ég var stödd í svefn-
herberginu og hjá mér var maður, sem ég var trúlofuð.
Þessi maður var dökkhæður, fölur (veikindalegur) og
ákaflega grannur. Hann hefur að minnsta kosti verið 25
30 árum eldri heldur en ég, en ég var alveg í sjöunda himni
yfir því að vera trúlofuð honum og var að spyrja hann, hve-
nær við ættum að láta verða af því að gifta okkur. Hann
færðist undan, ekki vegna þess, að hann vildi ekki kvæn-
ast mér, heldur vegna þess, að honum fannst aldursmunur-
inn vera of mikill. Mér leið vel og var ákaflega hamingju-
söm í draumnum og á baugfingri bar ég mjög fallegan trú-
lofunarhring. (Þetta var sléttur, steinlaus gullhringur). —
Draumurinn var lengri, en hitt var ekki í beinu samhengi
og hefur þar að auki komið allt fram, svo að ég sleppi því
hér.
Hinn var svona:
Ég var ein á ferð í jeppa og var á leið í tjaldbúðir, sem
höfðu verið settar upp í sambandi við einhverja útiskemmt-
un. Ég átti ekkert erindi þangað, en eitthvað ómótstæði-
legt afl dró mig áfram. Leiðin var öll eintómir óljósir
slóðar og ég villtist. En ákafinn var svo mikill að komast
á leiðarenda, að ég gaf mér ekki tíma til að snúa við, held-
ur hélt áfram yfir vegleysur og að lokum hvolfdi ég bíln-
um, sem fór þrjár veltur. Bíllinn hafnaði á hjólunum, stór-
skemmdur og ógangfær, og ég brölti út, alveg ómeidd og
hrein. Síðan hélt ég áfram gangandi, enda var stutt eftir.
Kom ég á miðsvæði tjaldbúðanna og hitti þar strax fyrr-
verandi mágkonu mína (ég hef verið skilin að borði og
sæng um nokkurra mánaða skeið). Spurði ég hana frétta
og hvort einhverjir kunningjar mínir væru þarna. Þá segir
hún mér, að maðurinn minn sé staddur þarna og um leið
veit ég, hvers vegna ég hef lagt allt þetta erfiði á mig að
komast þetta, þ. e. ég verði að hitta einmitt hann. Svo ég
spyr hana, hvar hann sé núna. Þá segir hún: „Hann er í
tjaldi nokkra tugi kílómetra fyrir utan aðalsvæðið. Hann
verður þar áreiðanlega í allan dag, því hann hefur verið í
rúminu með nýja viðhaldinu, síðan við komum hingað, en
þú getur fengið far með mér í kvöld þangað út eftir.“ Að
því búnu fer hún, en ég hugsa með sjálfri mér: „Það síð-
asta sem manninn langar til að sjá er áreiðanlega ég. Hann
verður auðvitað reiður og bara rífst og skammast og engin
leið að tala við hann eitt eða annað.“ Ég er svo þreytt og
í svo meyru skapi, að ég væri vís til þess að fara vatna
músum. Og í öðru lagi er þetta alltof langt til að ganga og
ég fæ ekkert far til baka. I þriðja lagi er kominn rigningar-
úði og ég er á nýjum skóm og yfirhafnarlaus og leiðin er
moldarslóði Samt get ég ekki beðið, ég verð að fara. Tvisv-
ar fékk ég far, hitt gekk ég. Ég öslaði í moldarleðjunni, en
skórnir mínir óhreinkuðust ekki og rigningarúðinn hélzt,
en ég vöknaði mjög lítið, aðeins svolítið hárið. Þegar ég
kom að tjaldinu, sem var stórt (öll tjöld í draumnum voru
hvít) kemur hann út á móti mér og byrjar að skamma mig
eins og ég vissi og eins og hann gerir alltaf. „Hvað ert þú
að gera hér? Þú átt að vera heima. Þú hefur ekkert leyfi
til að hendast út um borg og bæ, þótt við búum ekki lengur
saman. Það er allt annað mál með mig“ o. s. frv.
Allt í einu leið mér mjög illa. É’g hafði þyngsli fyrir
brjóstinu og mér fannst ég vera að kafna. Ég hætti að
heyra greinilega og mig langaði til að gráta, en gat það
ekki. Þó fann ég, að andlitið á mér og vangahárin voru
rennblaut af tárum og rigningunni, sem alltaf jókst. Að
öðru leyti var ég ekki blaut, en hann reyndi að skýla sér
upp við tjaldið, samt vöknaði hann í gegn.
Ég er mjög berdreymin og ég hef á tilfinningunni, að
eitihvað gerist fljótlega í mínum persónulegu málum inn-
an skamms. Þess vegna bíð ég mjög spennt eftir svari, sem
ég vonast til að fá fyrr heldur en síðar.
Þú þarft ekki að birta draumana frekar en þú vilt, ég
' þekki svarið, ef það er merkt E.S.G.
Fyrirfram þökk. E.S.G.
Fyrri draumurinn er fyrir nýju ástarsambandi, og er
líklega nokkurn veginn berdreymi. Þó teljum við ólíklegt,
að maðurinn verði jafnmikið eldri og draumurinn segir til
um, þó sennilega talsvert. Síðari draumurinn er líka hag-
stæður. Það er jafnan fyrir gæfu að dreyma for, og alveg
sérstakiega, ef maður gengur í henni. Maðurinn þinn fyrr-
verandi getur ekki leynt afbrýðisemi sinni vegna hinnar
nýj'u hamingju þinnar, þvi að honum sjálfum mun ekki
ganga eins vel i þeim efnum. Þú verður fyrir óþægindum af
hans völdum, en þau verða ekki stórvægileg.
ILLA FARINN HRINGUR
Kæri draumráðandi!
Mig langar að biðja þig að ráða fyrir mig draum, en
fyrst vil ég taka það fram, að ég er trúlofuð og á von á
barni eftir um það bil tvo mánuði.
Mér fannst ég vera stödd fyrir utan kvikmyndahús. Þá
sé ég góðan vin minn standa rétt hjá mér. Ég brosti til
hans og reyndi að láta hann taka eftir mér, en hann lét
eins og hann hefði aldrei séð mig áður. Ég lét það gott
heita og þaut inn í húsið og settist þar við borð hjá systur
vinkonu minnar og fór að rabba við hana. Allt í einu segir
hún: „Það er nú eitthvað skrítið við þetta.“ Um leið og hún
segir þetta horfir hún á höndina á mér. Ég lít líka á hana
og sé þá að trúlofunarhringurinn er horfinn. Mér bregður
heldur betur, þýt upp ög segist verða að finna hringinn.
Ég geng rakleiðis að hengi, sem var þarna, og finn hring-
inn í vasa á gainalli, hvítri kápu, sem ég á. Hann er allur
svartur líkt og ófægt silfur. Ég tek til við að pússa hring-
inn, en þegar ég er nokkurn veginn búin að ná því svarta
af, finnst mér hann vera hræðilega rispaður.
Allt í einu fannst mér ég vera komin heim til mömmu
og var þá verið að halda handavinnusýningu í garðinum
hjá henni. Mamma heldur á minni handavinnu og er hún
öll nýpressuð og vel útlítandi og efst í bunkanum eru eld-
rauðar smábarnabuxur.
Ég geng um í garðinum og sé þar mikið af alveg eins
púðum, ljósbleikum með kisum saumuðum í. Mér fannst
þeir allir vera mjög óhreinir og hugsa með mér að stelp-
urnar sem hafi gert þessa púða, hafi ekki þvegið sér um
hendurnar áður en þær byrjuðu.
Þar endaði draumurinn. Sveitastúlka.
Hringmissirinn í draumnum táknar að eitthvað sláist
upp á vinskapinn hjá þér og einhverjum vina þinna. En þú
getur verið alveg róleg, því að sökin er að litlu leyti þín
og þú heldur áfram sambandi við þennan vin, þótt það
verði ekki eins náið og áður.