Vikan - 09.08.1973, Page 36

„ÉG ER BARA HEPPINN
SVEITASTRAKUR"
Framhald af bls. 29
liði i leiklistarlifinu hér heima,
þegar samningstimabili minu i
Lubeck lýkur.
Við gerum vonir Guðlaugs að
okkar vonum og um leið og hon-
um er færð þökk fyrir spjallið,
óskum við honum góörar ferðar
og velfarnaöar i Þýzkalandi og
ánægjulegrar heimkomu. Von-
andi fær hann þau tækifæri hér
heima, að hann ilendist ekki
erlendis eins og raunin hefur
orðið á hingað til með marga
islenzka dansara.
— Ég vona að þessi sjúk-
dómsgreining leiði i Ijós
einhvern sjúkdóm, sem ég
hefi ráð á!
— Heyrðu elskan, það er
hægt að kaupa hamingju!
HÆTTULEGT
AFDREP
Framhald af bls. 19
að lita á klukkuna. Rödd hennar
var dálltið hvell.
Ég leit á klukkuna og sá, aö hún
var oröin þrjú. — Það gerir ekk-
ert til, ég hefi sofiö, hér um bil all-
an timann.
— Áttu við, að þú hafir fengið
aö vera i friöi fyrir börnunum?
Rödd Walters var svolitið loöin,
þaö haföi greinilega verið nóg aö
drekka I Portland.
— Uss, sagöi Frances, reyndu
aö vekja ekki börnin. Drottinn
minn, ég get varla haldiö augun-
um opnum. Góöa nótt, Anne, og
reyndu aö sofa út I fyrramáliö.
Þegar ég fór frá þeim, heyrði
ég aö hún sagði við Walter.
— Þaö hefur verið súkkulaö-
iö.sem bjargaöi öllu, þaö gerir
þaö venjulega.
Þegar ég gekk eftir ganginum,
leit ég oft umöxl, og ég varð ergi-
leg viðsjálkmig. Hvers vegna var
þessi óhugur I mér? Þaö var eng-
in ástæða tii að æsa sig upp út af
engu. Ég var með andstyggilegan
höfuöverk. Það kom kannski
af þvi, aö ég hefði legiö illa á sóf-
anum. En þegar ég var komin i
mitt eigiö rúm, gat ég ekki sofnaö
fyrir þessum óhug og höfuöverk-
urinn batnaöi ekki heldur. Sjálfri
mér til huggunar, fór ég aö tuldra
þaö meö sjálfri mér, sem
mamma var vön aö segja: —
Þetta veröur allt gott á morgun!
Þaö var ennþá dimmt, þegar ég
vaknaöi. Mér fannst eins og veriö
væri aö berja i höfuöiö á mér. Nei,
þaö var ekki i höföinu, þessi bar-
smiö kom utan aö. Þaö var ein-
hver aö berja aö dyrum hjá mér!
Ég staulaöist út úr rúminu og
fram aö dyrum. Þar stóö
Frances, klædd i morgunslopp og
náföl i framan. Fyrsta hugsunin
hjá mér var, aö hún heföi drukkiö
of mikiö um kvöldiö, aö hún væri
meö timburmenn.
— Hvar er Peter? sagöi hún og
gat varla bært varirnar.
Framhald á bls. 38
„FÓLK HORFIR
OG SVO HVISLAST
ÞAÐ A"
Framhald af bls. 21
fingre”. Höndum minum virðist
ganga vel aö rækta allt i kring um
sig. Þaö er bara engin sól, en ég
hef hérna Hawai-rós, sem opnaöi
sig ykkur til heiöurs.
— Það er náttúrulega dálitið ó-
kurteist aö spyrja konu um aldur,
en vegna þess aö ég þykist vita,
aö margir lesendur Vikunnar hafi
áhuga á þvi, hvaö ertu gömul?
— Ég er nýlega oröin 31 árs, en
ég segi þaö öllum, sem heyra
vilja, aö ég hafi ekki elzt um
nema eitt ár siöan ég varö átján
ára.
— Horfiröu mikiö á sjónvarp?
— Já, dálftiö, þegar ég hef tima
til. Annars hef ég i svo mörgu aö
snúast, aö þaö veröur oft litill timi
til aö sitja fyrir framan sjónvarp-
iö.
— Hefur þú einhver áhugamál
fyrir utan sönginn.
— Ég veit ekki hvaö ég á aö
segja. . . Ég hef ákaflega gaman
af allri handavinnu, en ég á
reyndar litiö af þvl, sem ég hef
unniö, þvi aö ég gef þetta út um
hvippinn og hvappinn. Þaö er svo
þægilegt og persónulegt aö gefa
eitthvaö, sem ég hef sjálf gert.
— Hefur þaö einhvern tima
valdiö þér óþægindum aö vera
„heimilisvinur þjóöarinnar?”
— Nei, aldrei. Þaö er oft, aö
fólk horfir, svo hvislast þaö á. Ég
veit, aö þaö er veriö aö tala um
mig. En ég læt þaö bara lönd og
leiö. Svo er mér stundum heilsaö
af fólki, sem ég þekki ekki neitt.
En þaö er um aö gera aö taka
hlutunum eins og þeir eru.
OG ARNI BORGAÐI
Framhald af bls. 25
þessum titli. Þeir vildu heimfæra
hann upp á landhelgisdeiluna. En
hvaö um þaö, textann samdi ég
s.l. nýársnótt. Ég ætlaöi aö
skreppa suöur i Njarövik aö
heimsækja fjölskylduna og kom
viö hjá kunningja minum»áöur en
ég fór. En hann átti svo mikiö af
rauövini, sem hann var hættur aö
nota og auövitaö þurfti ég aö
detta hálfpartinn yfir flöskuna, —
og þetta endaöi allt svo, aö ég
missti af rútunni og einnig þeirri
næstu, þ.e.a.s. ég sofnaði — óvart,
en þegar ég vaknaöi, var ég
óvenju bjartsýnn, þaö var kominn
bjartur dagur, nýr dagur, nýtt ár
og sé settist niöur og samdi frum-
drögin aö þessum texta.”
Listen to just what I’ve got to say
Every thing is comin’ my way
Thing I’m gona be O.K.
It’s true I know by now
So I’ll sing it all again for you
No longer need for you to feel blue
Think of all the things you’ve ~
been through
I love you
So don’t try to fool me
I know it makes you feel good
inside
No don’t try to fool me
Come to me show me the smile
that you hide
Come to me kiss me
Hold me tight (
Won’t you share this little song
with me
Try to sing it — it makes you feel
free
Wiil you spend this litle moment
alone with m<
Don’t try to fool me my love
You know that I love only you
Yes I love you I love you it’s true
I realy could’nt live without you
„Alltaf þegar ég fæ svona góöa
tilfinningu, þá verö ég aö deila
henni meö öörum.”
Þaö er ekki hægt að segja
annað, en aö þessi texti sé vel
frambærilegur, en hvaöa skoðun
hefur höfundurinn sjálfur á eigin
textum og tónlist? — „Ég held«aö
þetta sé tónlist, sem fólk getur
haft gaman af og jafnvel gagn.
Ég er ekki aö segja, aö textarnir
séu neinn ógurlegur boöskapur,
en þó held ég«aö i þeim felist ein-
hver sannleikur og fólk getur
fjandakorniö alltaf haft eitthvert
gagn af sannleik. Annars er þaö
hugurinn sem aö baki býr, sem
mestu máli skiptir”.
Hitt lagiö á plötunni heitir 5th
Floorog fjallar textinn um mann,
sem framdi sjálfsmorö* vegna
þess aö hann hélt'aö hann heföi
misst eina vininn, sem hann átti
og I þessu tilfelli var þaö útvarp.
Hann dreymdi draum, hann
dreymdiiað hann heföi tapaö út-
varpinu sinu, vaknaöi upp meö
martröö og kastaði sér út um
gluggan á fimmtu hæö.
Have you heard about the man
Who committed suicide?
He was too afraid to live and die
Locked in a lonly room
Both day and night
He didn’t dare to go outside
His only friend was theradio...
Svo segir m.a. I textanum, 5th
Floor. Sá, sem þarna er um rætt,
átti sér ekkerttakmark, ekkert aö
keppa aö. Lifiö haföi engan til-
gang annan, en aö hlusta á eina
vininn, útvarpiö. En aö hverju
keppir Jóhann?
„Aö þroska, þvi þroski leiöir til
hamingju. Hamingja er eftir-
sóknarverö tilfinning, I þvi
ástandi kemst maöur næst Guöi.”
36 VIKAN 32.TBL.