Vikan

Eksemplar

Vikan - 27.03.1975, Side 29

Vikan - 27.03.1975, Side 29
ÆTTAROÐALIÐ SANDRA SHULMAN FRAMHALDSSAGA langaði til að kalla hátt: — Eitt ykkar hefir notið gestrisni hans i þeim tilgangi að koma honum fyrir kattarnef og ég ætla ekki að láta það liggja óhefnt. En hún var auðvitað ung og einskis megnug. Hún gat ekkert aðhafst. — Nú ætla ég að lesa erföaskrá Guys Roland St. Just Bertran. betta er mjög einkennilegt plagg, en hann var heldur ekki venjuleg- ur maður. Lucien Colbert tinaði höföinu. — Fyrsta málsgreinin snertir Alan Russel.... Óánægjukurr fór um stofuna. Allir beindu augunum aö eng- lendingnum. Colbert hélt áfram: — Orð Guys Bertran hljóða þannig: Alan, ég óska þess eindregið að þú haldir áfram viö hið mikilvæga starf þitt. Ég krefst þess að erfingi minn sjái til þess, að þú búir á Arlac, svo lengi sem starf þitt krefst þess. Og mundu það, Alan, að starf þitt verður að vera leyndarmál. Jafnvel sá sem tekur viö yfirráöum hér má ekki vita það, fyrr en þú hefur lokið starf- inu. Paul hvislaði i eyra Maxine: — Hann hefur verið aö snuðra hér eilifðartima, vina min. Hann og Guy voru alltaf eitthvað að makka saman og rýna i gamlar teikningar af höllinni. Þeir hafa ábyggilega veriö að gera tilraunir til að komast aö þvi hvar fjársjóð- urinn er fólginn. Það er nú best fyrir okkur, sem heyrum til þess- ari ætt, að hafa auga með eng- lendingnum. Ef hann finnur fjár- sjóðinn, fáum við aldrei að vita það. Ég þori að veöja að hann hverfur héðan einhverja nóttina! Maxine langaþi mest af öllu til að taka svari englendingsins, en hún vissi eiginlega ekkert um hann. — Svo vik ég mér að Blanche, seinni konu minni, sem, þvi miður, fannst ég ekki vera nógu ungur og ekki heldur nógu auðug- ur. Rödd lögfræðingsins var al- gerlega blæbrigðalaus. Blanche varð ennþá fölari, þegar hún heyrði þennan boöskap eigin- manns sins. — Ég veit að Clermont stendur við hlið þér, eins og hann gerði svo dyggilega, áður en við giftum okkur. Þess vegna hef ég ekki áhyggjur af framtlð þinni. Ég býst við þvi, að þú sért mér sam- mála um það, að Roland' sé bæði of ungur og leiðanlegur, til aö taka viö stjórn á Arlac. Ég harma þaö, að ég skyldi ekki laöa dreng- inn að mér, en það verður ekki aftur tckið. Uppeldi hans fel ég erfingja minum, sem ég vona aö geri sitt til að létta honum tilver- una og reyna að láta hann njóta einhverrar hamingju. Ef Blanche giftir sig aftur, sem ég býst fast- lega við að hún geri, þá óska ég þess eindregið, að Roland verði kyrr á Arlac. Annette og sonur hennar höll- uöu sér fram, eins og til að heyra betur. Ef Paul væri erfingi hall- arinnar, myndi hann fyrst og fremst reyna að selja hana sem fyrst og þá hæstbjóðanda, hugs- aði Maxine. Svo mundu þau mæðgin lifa það sem eftir væri i Paris i munaði. Hún leit á Rondelle. Hann yrði ábyggilega glaður kaupandi aö Arlac. Þaö mátti sjá, að hann virti stjúpmóður Maxine fyrir sér meö svolitilli vandlætingu og Blanche var sem hún heföi dottið niður úr skýjunum hún vissi ekki hvað verið var að fara. Annette og Paul sonur hennar litu hvort á annað og það var ekki laust við að þau væru sigri hrós- andi á svip. Það hafði þá, eftir allt, borgað sig fyrir þau að grafa sig hér allan þennan tima. Colbert hélt áfram og Maxine fannst hún heyra rödd röður sins. — Við frænku mina og son hennar, sem svo lengi hafa látiö sér leiðast hér á Arlac, svona langt I burtu frá dýrðinni í Paris, vil ég segja þetta: Ef þeim finnst hentugt að búa hér á Arlac meö Roland, Clermont og Russel, þá er þeim það heimilt, en ég vil ráð- leggja hinum nýja eiganda, að vara sig á þeim hjúum. Þó að þau beri ekki Bertran nafnið, hafa þau erft flesta af verstu eiginleik- um þeirrar fjölskvldu... — Hvern fjandann meinar hann? hraut út úr Paul og hann var greinilega fokvondur. — Þetta er hneyksli, eftir allt sem við erum búin að gera fyrir hann! Er það ekki rétt, mamma? Eustace Clermont lyfti háös- lega annarri rauðu augnabrún- inni, en Annette náði i glas með lyktarsalti og blævang. 13. TBL. VIKAN 29

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.