Vikan - 10.02.1977, Blaðsíða 23

lífi, sem fullnægir þörfum hennar
fyrir tilfinningalegt jafnrétti á við
karlmenn. Hún skiidi við eiginmann
sinn, þegar bókin um Isadóru varð
fræg. Hún lærði að vera ein, þegar
styrinn stóð um bókina og lærði af
mistökunum í hjónabandi sinu.
EKKI MJÖG
METORÐAGJ ÖRN.
— Áður fyrr var ég ákaflega
metorðagjörn og vildi rtá sem
mestum frama. Nú tek ég það aftur
á móti rólegar og læt mig dreyma
um aðra hluti í lífinu, eins og
búgarð uppi í sveit, grænmetisrækt
og að byggja hundakofa.
— Mér finnst frægðin hafa veitt
mér nýjan skilning. Ég er loksins
laus við alla feimni og þori nú að
koma fram hvar sem er.
Það þýðir samt ekki, að Erica
Jong ætli nú að draga sig i hlé og
hætta að skrifa. Hennar gamla
persóna, ísadóra Wing, lifir í henni
sjálfri og mun brátt birtast aftur á
prenti í framhaldi af metsölubók-
inni.
Likingin við eigið líf Ericu Jong
er augljós og hún gerir heldur
ekkert til þess að dylja það, að hún
skrifar um sjálfa sig.
— Henry Miller spurði mig:
eftir Ericu Jong
6. TBL.VIKAfT23
ALLS ENGIN FYRIRMYND.
Margir gagnrýnendur sögðu
opinberlega, að ég vildi koma inn
hjá fólki nýrri frjálslyndishugmynd
og einnig, að líf Isadóru væri
fyrirmynd vergjarnra kvenna. I
rauninni var hún miður sin, og
þegar hún reyndi að verða frjáls,
hafði hún enga fyrirmynd nema lif
karlmanna. Nú hefur Erica Jong
lært að vera sjálfstæð — rétt eins
og Isadóra í bókinni. Hún hefur
hafið nýtt líf, þar sem hver og einn
sér um sig sjálfur. Núna býr hún
með rithöfundinum Jonathan Fast.
— Okkar á milli er vináttu- og
ástarsamband, sem ég hafði lengi
haldið, að ekki væri tii i slikri
mynd. Ég held, að min eigin frægð
hafi haft mikið að segja. Ég þarf
ekki lengur að fela mig bak við aðra
persónu. Ég veit, að núna er ég
eitthvað. Ég er alvarleg vinnandi
kona.
— Eiginlega ættu stúlkur ekki að
gifta sig, fyrr en þær eru komnar
yfir þrítugt. Það er hræðilegt að
vera tvítug og finna, að maður er
bara litil stúlka í konulíkama. — Ég
vildi verða fullorðin og trúði því, að
ég yrði það, þegar ég fyndi mann,
sem gæti verndað mig. Ég sé sjálfa
mig fyrir mér, hvernig ég leitaði að
föður. Ég gifti mig, þegar ég var 21
og uppgötvaði þá, að ósjálfstæðinu
var ekki lokið með því.
— Þvi miður er það þannig, að
frjálsræðið, sem maður hefur — að
minnsta kosti i þessu sambandi —
byggist að mestu leyti á peningum.
Það hjálpaði ekki, að faðir minn og
maðurinn minn voru báðir efnaðir.
Pepingar þeirra voru ekki notaðir
handa mér, heldur gegn mér. Ég
man eftir þvi, þegar ég fór eitt sinn
til pabba og bað hann um peninga,
svo að ég gæti leigt mér íbúð i
bænum. Hann sagði nei, og með því
móti voru peningarnir notaðir til
þess að halda mér heima. Margir
foreldrar kunna því illa, að börnin
þeirra vaxi úr grasi.
KONUR
VERÐA MÆÐUR ALLRA.
Skyldi Erica telja, að það færi
öðrum konum aukna ábyrgð — að
„Hvers vegna ertu svona hreinskil-
in, þegar þú skrifar um sjálfa þig?
Menn skrifa skáldsögur og ljóð, en
það er allt annað að skrifa um sjálfa
sig.”
— Ég er ekki sammála, segir
Erica Jong. — Ég trúi því ekki, að
fólk eigi svona hræðilega mörg
leyndarmál. Hver eru leyndarmál
okkar? Allir stunda sjálfsfróun, allir
hafa haldið framhjá, margir hafa
kynferðislega reynslu. Ég get ekki
skilið, að fólk á okkar þróunarstigi
skuli bara vilja hlusta á pólitískar
lygar og viðskiptamál, en kynlíf á
að vera eitthvert einkamál. Kynlíf
gerir mjög fáum mein. Kynlif er
eðlilegt og ánægulegt.
Erica Jong heldur, að hún hafi
sjálf fundið leið til þess að lifa því
Nýbók