Vikan - 02.11.1978, Blaðsíða 22

o
WILLY
BREINHOLST
INI-KRIMMINN
Þýð. Jóhanna Þráinsdóttir.
Fullkomin
flóttaáætlun
Hann hafði gert fullkomna áætlun
um flótta, og allt var i besta lagi.
Hann var búinn að saga i sundur
járnrimlana, stiginn, sem hann
ætlaði að nota til að komast yfir
múrinn, var falinn bak við burkna-
trén i fangelsisgarðinum, hann var
með falsaðan passa i vasanum. Það
var alveg útilokað, að flóttinn gæti
misheppnast...
Kristoffer leið alveg ágætlega. Hann
fékk sitt daglega brauð og átti sér fastan
næturstað, eini gallinn var bara sá, að
það voru járnrimlar fyrir glugganum.
Hann hafði fengið 3 ár fyrir að gleyma
að skila nokkrum glötuðum munum á
skrifstofuna, sem sér um að koma slíku
til skila. Forsaga málsins var sú, að hann
hafði af tilviljun lagt leið sina um banka
í einu úthverfinu um dimma nótt. Þar
hafði hann hrasað um peningaskáp og
hirt hann með sér í einhverju hugsunar-
leysi. Þegar hann var kominn heim í
kjallaraherbergið, sem hann leigði,
hugsaði hann með sér, að það gæti verið
nógu gaman að sjá, hvað væri eiginlega
geymt I svona peningaskáp. Og þar sem
hann bar alltaf á sér logsuðutæki í stað
vindlingakveikjara — það gat enginn
bannað honum það — þá hafði hann
skorið gat á skápinn og var heldur en
ekki undrandi, þegar hann stóð svo
skyndilega með báðar hendur fullar af
þykkum þúntum af fimm þúsund króna
seðlum. Hann varð svo hissa, að hann
tók ekki einu sinni eftir þvi, að hin
þunga hönd laganna lagðist á öxl hans
og mælt var dimmum rómi:
— Nú getum við neglt þig, Kristoffer.
Staðinnað verki!
— Staðinn að verki, sagði Kristoffer.
— Hvað hef éggert af mér?
Hann fékk 3 ár til að hugsa um það.
Hann var ekki þúinn að vera marga
daga í klefanum, þegar hann fór að
hugsa um mun athyglisverðara mál,
nefnilega það, hvernig honum ætti að
takast að sleppa út. Hann gerði ótal fífl-
djarfar áætlanir, og margar þeirra voru
bara skrambi góðar, en þær strönduðu
allar á þessum heimskulegu járnrimlum
fyrir glugganum.
En dag nokkum gerðist dálítið, sem
varð til þess, að málið tók óvænta
stefnu. Fangavörðurinn, sem var
ákaflega elskulegur maður, kom inn i
klefann til hans með pakka.
— Þetta er handa þér, Kristoffer,
sagði hann.
Kristoffer var ekki svifaseinn við að
taka af honum umbúðirnar. Þetta var
fyrsti pakkinn, sem hann hafði nokkru
sinni fengið á sínum synduga æviferli.
— Nammi, sagði hann, þegar hann sá
innihaldið. Gerkaka! Ein af þessum
góðu, gömlu gerkökum.
Hann stafaði sig í gegnum þréfið, sem
fylgdi pakkanum, það var skrifað með
þlýanti.
22 Vikan 44. tbl.