Vikan - 01.02.1979, Qupperneq 10

ROTTAN
Hún Jakobína var hin ágætasta manneskja
og íafía staði vel þokkuð. En rottuóféti
getur svo sannarlega komið jafnvei bestu
manneskjum úr jafnvægi.
Jakobina var ekki viss. Hún haffli
aldrei séð rottu fyrr, svo þafl gat
hœglega verifl að henni skjátlaðist.
Engu afl siflur stófl hún uppá oldhús-
borðinu og hrópafli ó hjálp af öllum
lifs og sálarkröftum. Kökudeigifl,
sem hún haffli verifl afl hnofla, lá á
miðju gólfi, en kvikindið var hvergi
sjáanlegt. Þetta gat varla verið
ímyndun. Hana svimaöi, þar sem
hún stófl, en gat sig þó hvergi hrœrt.
Þvilikt og annað einsl
Jóna hans Guflmundar i nœsta
húsi kom á harðahlaupum. Hana rak
i rogastans, þegar hún sá Jakobinu
uppá borflinu.
„Hvafl er afl sjá til þin, Bina min?
Gengur eitthvað á?"
„Ro-ro-ro-rotta," stamaði Jako-
bína. „Þa-þa-það er rotta hérna í
eldhúsinu."
„Þafl er ómögulegt," sagði Jóna
og leit rannsakandi i kringum sig.
„Þú veist að það eru engar rottur hór
i plássinu og hafa aldrei verifl."
Jónina Sigmundsdóttir taldi sig
þafl viti borna, afl hún lét ekki
hræflast, þótt verið gæti að Bina
hefði rótt fyrir sér mefl rottu-
skömmina. Hún settist við
borflsendann og reyndi að róa Bínu.
Fékk hana til þess afl setjast niflur
og sagðist vera handviss um að
þetta hefði bara verið músartítla.
„Ég gleymi þvi nú ekki, þegar ég
fann músamngann i skónum mínum
hérna um veturinn. Vifl Guðmundur
vomm í heimsókn hjá £>íggu og
Halla, og þegar vifl ætluðum að fara
heim..."
Jakobína fölnaði, varð beinstrf,
greip i handlegginn á Jónu og horffli
án afléts á deigið á gólfinu. Jónína
leit við. Í sama bili stóðu þær báðar
organdi uppá borflinu og gaf Jóna
Jakobínu ekkert eftir hvafl tónhæð
snerti. Rottan, þessi fika lida hlussa,
glápti á þær andartak, en hvarf svo
undir ísskápinn. Hún var á við
þriggja mánaða kettling og
silspikuð, eftir þvi sem þær fengu
best séfl.
„Það er sVo sannarlega rotta,"
sagfli Jónina Sigmundsdóttir og
liktist nú mest hæstaréttardómara.
„Ég sá einu sinni rottu á Akureyri,
þegar ég var þar, og þetta er
ömgglega sama sort."
„Hvafl i ósköpunum eigum vifl afl
gera," spurði aumingja Jakobína í
öngum sínum.
„Nú, við hringjum auðvitað strax í
meindýraeyðinn, hann Sigga á
Kirkjubóli. Ég skal hringja, ef þú vilt
þafl heldur."
Jakobína tók boðinu fegins hendi
og horfði með aðdáun á Jóninu
Sigmundsdóttur taka eldhúsið i
tveimur risaskrefum. Hún settist við
símann á ganginum og sneri
sveifinni rösklega. Hjartsláttur
hennar var óvenju ör og hún var and-
stutt, þegar stöðin ansaði loksins.
Sigurður á Kirkjubóli var, aldrei
þessu vant, ekki upptekinn þessa
stundina og kom eftir rúmlega
klukkutíma. Hann glotti vifl tönn og
spurði hvort þær væm hræddar.
„Nei, nei, þær vom ekki hræddar, en
þeim hafði óneitanlega bmgðifl
dálitið hastarlega." Þau drógu fram
isskápinn í sameiningu, en rottan
var ekki þar. Hún var heldur ekki á
bak vifl eldavélina eða i kústaskápn-
um. Sigurður sagðist þá aðeins geta
eitrað fyrir hana, en þafl þýddi, að
hún dræpist mjög sennilega innan
sólarhrings, ef hún væri ekki farin úr
húsinu. Hann hnoðaði rauðu dufti
saman vifl kökudeigið og sagfli
Jakobínu afl láta það figgja á gótfinu
næsta sólarhring, en svo skyldi hún
bara fleygja því. Þar með var
Sigurður á Kirkjubóli búinn að vinna
sitt verk, svo hann kvaddi og fór
heim til sfn.
Auðvitað þorfli Jakobina ekki fyrir
sitt litla líf afl dvelja í sama húsi og
rottan þessa nótt. Hún fékk því að
sofa i stofunni hjá Jónu og
Guðmundi, þótt henni væri meinlla
við að gista önnur hús en sitt eigið.
Enda varð henni Iftt svefnsamt
þessa nótt og dreymdi ónotalega, ef
hún náfli að blunda.
Daginn eftir leið Jakobinu mun
skár. Þafl var laugardagur, svo
Guðmundur var heima og hann fór
með henni í rannsóknarleiðangur
um ellefuleytið. Það var auflséð, að
rottan hafði fengið sér góðan bita af
deiginu, svo þafl lá beinast við að
láta allt kyrrt liggja til klukkan sjö,
því þá var tilskyldur sólarhringur
liðinn. Jakobina notaði tímann til
þess að slá grasblettinn framan við
húsið og reytti líka arfann i kartöflu-
garðinum. Hún var klukkutima
lengur til öryggis, en var þó dálitiö
smeyk, þegar hún fór inn i húsið
klukkan átta. _____
10 Vikan 5-tbl.