Vikan - 01.02.1979, Síða 15

MARK TWAiN
Við tyllum okkur í Geimferða-Grillið og
pöntum þjóðarréttinn: hamborgara með
frönskum og kók. Fyrir ofan okkur líður
hljóðlaus þotulest áfram á einum teini á vit
áfangastaða í fjarlægum hluta garðsins.
Við fætur okkar siglir kafbáturinn Nátilíus
á ferð sinni undir ísbreiður norðurpólsins.
Að lokinni máltíð höldum við enn áfram
ferðinni til síðasta lands í Disneygarði, sem
er:
ímyndunarland
Yfir ímyndunarlandi skín óskastjarnan
allan daginn og ævintýrin verða að raun-
veruleika. Höll Þyrnirósu gnæfir yfir
umhverfið og svissneska Matterhorn fjallið
með strengjavögnum Alpafjalla. Þar inni
býr snjómaðurinn hræðilegi.
Við fylgjum Mjallhvíti um Sjöskóga,
þangað sem dvergarnir litlu höggva
gimsteina úr klettaveggjum. Við sjáum
Gosa spýtustrák og smávaxinn Pétur Pan á
flótta undan Króki skipstjóra. Við
heimsækjum Öskubusku heim í nýju
höllina og heilsum Grislingum þrem og
Stóra Úlfi. En þarna kemur • sjálfur
héraðshöfðinginn Andrés önd með
frændur sína þrjá og Jóakim hinn ríka
ásamt seppanum Plútó.
Við tökum okkur ferð með skrítinni
margfætlulest um Undralandið hennar
Lísu. Þar snýr upp niður og úthliðin inn, en
svart er þar hvítt, og rangt hefur alltaf verið
rétt. Úti fyrir Undralandi bíður Teboð
Geggjaða hattarans. Það kafnar ekki undir
nafni. Við setjumst upp í risastóran gulan
tebolla á ennþá stærri undirskál. Bollarnir
snúast hring eftir hring og hver um annan
þveran. Þarna situr sjálfur Goffi aula-
bárður i næsta bolla, svo við erum sannar-
lega ekki í dónalegum félagsskap. .
Hver hringekjan rekur aðra í
ímyndunarlandi. Jumbó fíllinn er mættur
með stóru eyrun sín. Við setjumst á bak og
förum nokkra hringi svona upp á gamlan
kunningsskap.
Það fer nú senn að síga á seinni hlutann í
heimsókn Vikunnar í undraveröld
Disneylands. Að lokum tökum við okkur á
hendur ferð, sem kölluð er Hin kátasta
skipsferð í heimi hér! í litlum bátum siglum
við um heimshöfin sjö undir hafgolu
vindanna fjögurra. Á bökkunum
umhverfis safnást brúður allra landa heims
í kveðjuskyni. Blíður barnarómur syngur
fallegt lag um að þrátt fyrir allt sé
heimurinn ekki svo stór. í hámarki
ævintýraferðar líðum við um ómengaða
veröld barnsins innan um litadýrð og ljósa-
flóð, tónamál og töfralog. Heimsveldi, þar
sem barnsgleðin ein situr við völd og ryð og
mölur fá því aldrei grandað.
Á leið okkar heim er okkur efst í huga:
Hve göfugt mundi ekki mannlifið blómstra
í fögrum heimi, ef börnin fengju að ráða?
Á.H.E.
S.tbl. Vikan 15