Vikan - 01.02.1979, Qupperneq 48

brosti. „Farðu nú upp og hafðu ekki
áhyggjur af mínu öryggi.”
Hann fór aftur inn í stofuna þar sem
Jimmy Yarde beið eftir honum. Hann
afþakkaði ekki þegar honum var boðið
annað glas hjá hr. Yarde, þó að hann
grunaði að Jimmy væri að reyna að
drekka hann undir borðið. Þegar hann
fyllti glasið í þriðja sinn, sagði hann af-
sakandi: „Kannski ætti ég að vara yður
við, en ég þoli mjög mikið, svo að þér
eruð kannski að eyða tíma yðar, hr.
Yarde.”
Jimmy varð ekkert skömmustulegur.
Hann glotti og sagði: Ah, ég sagði að þér
væruð klár náungi. Ég vissi það um leið
og ég rak glyrnurnar í yður. Þér hafið
lært að drekka í Cribb's parlour.”
„Alveg rétt,” sagði sir Richard.
■ „Ég vissi það, blessaður! Þessi herra-
maður drekkur örugglega vel, sagði ég
við sjálfan mig. Og klár er hann. Hafið
ekki áhyggjur herra minn, Jimmy
Yarde er ekki svo grænn. Það sem ég
furða mig á er hvers vegna þér ferðist í
almenningsvagni.”
Sir Richard hló lágt. „Sjáið til, ég
tapaði öllum minum peningum,” sagði
hann.
„Töpuðuð öllum yðar peningum?”
endurtók Jimmy Yarde undrandi.
„Alveg rétt," sagði sir Richard.
Hvöss augun litu yfir glæsilegt útlit
hans. „Þér eruð að gabba mig! Hvað á
þetta að þýða?”
„Ekki neitt.”
„Fjárinn, aldrei hef ég heyrt það
einkennilegra." Illur grunur læddist að
honum. „Þér hafið ekki drepið neinn
herra minn?”
„Nei.enþér?”
„Jimmy virtist skelfdur. „Ekki ég
herra minn, ekki ég. Ég er allur á móti
ofbeldi."
Sir Richard fékk sér duglega í nefið.
„Aðeins fingralangur?"
Jimmy brá og leit á hann með ótta-
blandinni virðingu. „Hvað vita yðar
líkir um fingralengd?”
„Ekki svo mikið. Ég býst við að það
þýði hnupl á úrum, tóbaksdósum og þess
háttar úr vösum hins grunlausa."
„Heyrið,” sagði Jimmy og leit hvasst
á hann. Þér eruð ekki maður myrkra-
verka?”
Sir Richard hristi höfuðið.
„Þér eruð ekki stigamaður eða
ræningi?”
„Nei,” sagði sir Richard. „Ég er alveg
heiðarlegur — það sem þér mynduð
kalla einfeldningur.”
„Það geri ég ekki," sagði Jimmy með
áherslu. „Ég hef aldrei hitt neinn
einfeldning sem hafði svo mikla vit-
neskju eins og þér herra minn, og það
sem meira er, ég vonast til þess að hitta
aldrei neinn eins.”
Hann horfði á sir Richard standa upp
og kveikja á kerti sínu. Hann gretti sig á
undarlegan hátt og virtist óviss. „Eruð
þér að fara I rúmið, herra minn?”
Sir Richard leit niður til hans: „Já.
( £n /~y>\—rTTrH íTTn Q fU A » * /Tv — \n a \ ^ - -1

ðj \ *: I ~l\ \
S-Z-8 ccon -nd^aíTB—*
48 Vikan 5. tbl.