Vikan - 10.05.1979, Blaðsíða 2

WlKHN
19. tbl. 41. árg. 10. maí 1979
Verðkr. 700.
GREINAR OG VIÐTÖL:
4 Menn verða að gera það upp við sig, hvort skólinn á að vera dagvisíunarheimili eða kennslu- stofnun. Viðtal við Guðna Guðmundsson, rektor Mennta- skólans i Reykjavik.
20 Morgunpósturinn: Góðan daginn!
22 Börnin og við i umsjá Guðfinnu Eydal, sálfræðings: Slys á börnum í heimahúsum.
38 Andlitið, sem aldrei gleymdist. Frásögn af stúlku, sem þekkti morðingja móöur sinnar mörgum árum eftir ódæðið.
48 Vikan prófar léttu vínin, 19. grein eftir Jónas Kristjánsson: Ýmis frönsk rauðvín.
50 Bænheitur berserkur. 28. grein Ævars R. Kvaran.
SÖGUR:
11 5 mfnútur með Willy Breinholst: Lögreglustjórinn tekur til sinna ráða.
14 Pflagrimsferð til fortfðarínnar. Fyrsti hluti framhaldssögu eftir Malcolm Williams.
24 Eittttm ofaukið. Smásaga eftir Pamelu Watkins.
42 Á krossgötum eftir Laird Koenig. 11. hluti og sögulok.
44 Dauðinn úr djúpinu eftir June Vigor. 4. hluti og sögulok.
ÝMISLEGT:
2 Mest um fólk.
12 Glansandi litir og sérstæð fata- hönnun. Tískuopna.
27 Draumar.
46 Heillaráð.
48 Stjörnuspá.
52 Eldhús Vikunnar og Klúbbur matreiðslumeistara: Súrsætur kjúklingur á kinverska visu.
54 Heilabrotin.
60 í næstu Viku.
62 Pósturínn.

VIKAN. Útgefandi: Hilmir hf. Rilstjóri: Kristin
Halldórsdóttir. Blaðamenn: Borghildur Anna
Jónsdóttir. Eirlkur Jónsson. Hrafnhildur Sveinsdóttir
Jóhanna Þráinsdóttir. Útlitsteiknari: Þorbergur
Kristinsson. Ljósmyndari: Jim Smart.
Auglýsingastjóri: Ingvar Sveinsson. Ritstjórn i
Síöumúla 12, auglýsingar, afgreiðsla og dreifing I
Þverholti 11, simi 27022. Pósthólf 533. Verð i lausa-
sðlu 700 kr. Áskriftarverð kr. 2500 pr. mánuð. Kr.
7500 fyrir 13 tölublöö ársfjóröungslega, eða kr.
15.000 fyrir 26 blöð hálfsárslega. Áskriftarverð greið-
ist fyrirfram, gjalddagar: Nóvember, febrúar, maí
ágúst. Áskrift I Reykjavík og Kópavogi greiðist
mánaðarlega.
Um málefni neytenda er fjallaö i samráði við
Neytendasamtðkin.
Fyrst er afl skofla myndina og þé
■itur maflur bara og glépir, sagfli
Dóra Hafsteinsdóttir.
— Hvernig fara þeir að því að
setja textann á bíómyndirnar í
sjónvarpinu? spyrja börnin í
stofunum. Foreldrarnir yppta
bara öxlum og segja að þetta sé
þýtt uppi í sjónvarpi, svo einfalt
sé þetta.
En svo einfalt er það ekki. Að
sögn Dóru Hafsteinsdóttur, sem
starfað hefur við þýðingar hjá
sjónvarpinu frá upphafi, má
gera ráð fyrir því að þýðing
einnar kvikmyndar taki ca sjö
sinnum lengri tíma en sýning
hennar.
— Við byrjum á því að skoða
myndina, sagði Dóra, og förum
svo með textann heim á segul-
bandi þar sem við þýðum hann.
Það getur verið misjafnlega
mikið verk eftir því hvernig
málið er á myndinni, — sumir
textar eru þyngri en aðrir. Þá
förum við með textann upp i
sjónvarp og skilum honum inn,
en annað fólk sér um að prenta
hann á strimla eins og þú sérð
hérna, og Dóra tekur upp heljar-
ITIEJ'T
umróLK
mikinn hólk. Það eru alltaf 2
textaæfingar, en í þeim æfum
við okkur á því að láta textann
passa og verðum náttúrlega að
horfa á myndina tvisvar enn
fyrir bragðið. Þá er allt tilbúið
og þegar myndin er send út
verðum við að vera viðstödd og
sjáum þá myndina í fjórða sinn.
— Það getur orðið leiðigjarnt
að horfa svona oft á sömu
myndina en þó eru sumar
myndir þannig að þær skána við
endurtekningu. Ég man sér-
staklega eftir „Þjóninum” með
Dirk Bogart. Sú mynd settist að í
sálinni á mér eftir að ég var búin