Vikan - 07.08.1980, Side 8

Hugmynd
Ég vil sem sagt gefa Árbæjar-
húsunum eitthvert notagildi í
tilhlýðilegu umhverfi, enda
bjóða þau upp á ýmislega starf-
semi til dæmis sem kaffihús. Það
þyrfti ekki endilega að flytja þau
öll á einu bretti, kannski væri
réttara að fara hægt í sakirnar
og sjá hvernig þetta reyndist.
Flytja eitt tvö til að byrja með.
Þessi hús eiga alls ekki heima
upp á melnum við Árbæ.
— Hugmyndir þínar ganga í
þá átt að taka útivistarsvœði að
hluta undir húsbyggingar?
— Ég er alls ekki á móti
útivistarsvæðum, en málið er
að hérlendis þarf að hanna
útivistarsvæði með það fyrir
augum að þau myndi skjól.
Almennt séð eru útivistar-
svæðin í Reykjavík vitlaust
hugsuð. Þau miðast við veður-
far, sem viðgengst ekki hér á
landi, en fyrirfinnst kannski í
Hollywood.
Finnski arkitektinn Alvar
Aalto hannaði háskólalóðina með
það fyrir augum að þar mynd-
aðist skjól fyrir norðanáttinni.
Hann vann teikningar sínar með
hliðsjón af veðurfarinu.
tslenskir arkitektar virðast
hins vegar vinna sínar
teikningar burtséð frá veður-
farinu. Það þarf útlendinga til að
átta sig á íslenskum aðstæðum.
En er þetta ekki gamla sagan um
glögga gestsaugað.
Ég er samt hræddur um að
íslenskur heimóttarskapur verði
til þess, að þessi tillaga Alvar
Aalto um háskólalóðina verði
aldrei að veruleika.
— Þú býst þá ekki við árangri
af tillögum þínum?
— Einhvern veginn finnst
mér að endurskoðun gamalla
eða steinrunninna hugmynda
vaxi mönnum í augum. En á
sama tíma er hægt að fara út í
allskonar nýbyggingabrjálæði,
og jafnvel þenja byggðina upp
fyrir Rauðavatn. En hugsaðu
Efri myndin sýnir innréttíngu
í Dillonshúsi, en þar er starf-
rœktur veitingastaður.
Innanstokksmunir í flestum
húsanna i Árbœ, eru þó
aðeins til sýnis, eins og þeir
sem sjást á neðri
myndinni.
um allt það svæði sem losnaði til
nýbygginga, ef Árbæjarsafnið
yrði flutt burt.
Það virðist gilda einu hver
fer með völdin í Reykjavíkur-
borg, íhaldið eða vinstri meiri-
hlutinn. Almenn neytendamál,
eða það sem ég kalla „lífs-
neyslu”, skipta ósköp litlu máli
hjá þessum stjórnmálamönnum.
Það ætti að vera 'mikið
auðveldara að gera vel í sveitar-
stjórnarmálum, heldur en lands-
málum. Þessi glundroði sem
íhaldið varaði sem mest við, ríkir
ekki í borgarstjórnarmálum, að
minnsta kosti ekki í neinni
líkingu við landsmálin. Vonirnar
sem sumir bundu við nýja meiri-
hlutann hafa líka brugðist.
Menn héldu að eitthvað
mundi breytast hvað snertir
almenn neytendamál, eða
daglegt líf fólks, þegar vinstri
meirihluti tók við í Reykjavík,
og borgin yrði skemmtilegri. Það
eina sem hefur breyst er
útsvarið.
En málin standa þannig í dag,
að það er alls ekki um þessa tvo
kosti að ræða: annaðhvort
íhaldsflokk án glundroða eða
vinstri flokka sem setja lífs-
neysluna á oddinn. Það virðist
ekki skipta í raun neinu hvor
meirihlutinn fer með völd.
Núverandi borgarstjórnar-
flokkar hafa látið hagsmuni
Reykjavíkur sigla lönd og leið
fyrir landsmála- eða flokks-
hagsmuni. Borgarfulltrúar með
tölu eru fulltrúar pólitísku
flokkanna, en ekki borgarbúa.
Verði ekki breyting á þessu
ástandi, hlýtur niðurstaðan að
verða sú, að stofnaður verði nýr
flokkur: Reykjavíkurflokkur,
með listabókstafinn R fyrir
Reykjavík. Flokkur sem setur
hagsmuni Reykvíkinga á
oddinn, en selur þá ekki fyrir
sterka leiki í landsmálapólitík-
inni. jás
8 Vikan 32. tbl.