Vikan


Vikan - 07.08.1980, Blaðsíða 24

Vikan - 07.08.1980, Blaðsíða 24
Skógrækt | ^ J jSS ' Int f. ' L •• Fljótshlíðarhreppur hefur sýnt það óvenjulega framtak að hefja skógrækt á 10 hekturum lands við Tunguháls, og svo mætti lengi telja. Það er mikill hugur í mönnum nú á ári trésins, og vonandi að sá áhugi endist fram yfir ára- mót, helst fram yfir aldamót og þá hvaða aldamót sem er. ef vel á að vera. Á Tumastöðum sáu blaðamaður og Ijósmyndari. sem gerðu þar reyndar allt of stuttan stans, m.a. alíslensk grenitré í löngum röðum. Þau eru allt frá árinu 1958. Þessi tré eru af islensku fræi. sprottin úr íslenskum jarðvegi, eins og okkar margrómaða íslenska menning, og við ættum eiginlega að vera stolt af þessum ágæta árangri. Að baki bæjarnafninu Tumastaðir, sem hægt er að lesa á skilti ef ekið er um Fljótshlíðina, er því æði margt. Þar eru margar vinnufúsar hendur, hendur sem annast um upprennandi skóga okkar suðvesturhyrninga, hendur sem oft verða blautar og stundum kannski kald- ar, ef svo vill til að eitthvert árið hausti. Og að baki þessa nafns eru milljónir einstaklinga sem reyndar kólnar kannski ekki á höndum þó hausti en geta hins vegar átt fullt í fangi með að fella ekki barr þegar vetrarvindar næða. Hér er verk að vinna og til þess er fengið föngulegt lið. Tilbúnar til brottferðar. Hvert skyldu þessar fallegu greniplöntur vera að fara? Þvi betur sem að skógrækt er staðið þeim mun meiri von er til að trjágróður- inn „beri sitt barr" eftir harðan vetur, bæði barrtré og lauftré. Sem betur fer eru vetur sjaldnast svo harðir að illa fari, það eru helst slæmir stormar og kulda- kaflar sem fara illa með trjágróður. Starf skógræktarfélaganna er einmitt mikil- vægt vegna þess að þau félög notfæra sér þann lærdóm sem fenginn er í skóla reynslunnar, þeirra hlutverk er að velja réttar plöntur á rétta staði, planta þeim, hlífa þeim og hirða um þær. Ungu plönt- urnar frá Tumastöðum fara víða og eigum við ekki bara að óska þeim vel- farnaðar og vona að gróður landsins fari nú loks eftir eitt þúsund eitt hundrað og sex ár að bera sitt barr, eftir landnám mannkindarinnar sem er öllum kindum varasamari. aób. 24 Vikan 32. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.