Vikan - 11.06.1981, Blaðsíða 26

S2£CO
fyrir ísíenska vedráttu
Baco gróðurhúsin hafa sannað ágæti sitt við íslenskar
aðstæður, enda sérstaklega styrkt fyrir erfiða veðráttu.
Þau eru afgreidd tilbúin til uppsetningar með tilsniðnu
gleri, þéttilistum, þakrennum og opnanlegum gluggum.
Eftirtaldar stærðir eru fyrirliggjandi:
Modcl G 88, lengd 2,51 m, brcidd 2,46 m, verð kr. 5.180.-
Model G 810, lengd 3,13 m, breidd 2,46 m, verð kr. 5.950,-
Model G 812, lengd 3,78 m, breidd 2,46 m, verð kr. 6.540.-
Model Cam 1012, lengd 3,31 m, breidd 3,80 m, verð kr. 13.950.-
Model Cam 1016, lengd 3,31, breidd 5,04, verð kr. 16.950.-
Einnig er til gróðurhús sem koma upp að vegg:
Model Lt 612, lengd 3,76 m, breidd 1,93 m, verð kr. 5.850.-
neitt? Af hverju virðum við ekki bara
blómin og fuglana fyrir okkur á
leiðinni?”
„Þá átt að vera litla stelpan," sagði
Lísa. Óvenju litið ímyndunarafl af átta
ára stelpu aðvera.
„Við skulum leika að við séum njósn-
arar og fólkið á bátnum sé að reyna að
gripa okkur," sagði ég. Ég vildi fá ein
hvern spenning í þetta ef ég átti að leika
mér allt friið.
Lisa leit á húsbátinn sem ekki var
lagður af stað. „Þá hlaupum við!"
Hún stökk af stað og ég reyndi að
fylgja henni eftir, yfir runna, yfir polla.
yfir steina og moldarhrúgur. „Ég lofaði
mömmu þinni að þú dyttir ekki i sikið.
Lisa!”
Hún flissaði og fór hættulega nálægt
bakkanum.
„Vertu ekki að þessu!" stundi ég
másandi.
„Ég skal láta mig detta. nema þú
komir i mömmuleik við mig."
„Ó. nei."
Hún settist á rassinn og mjakaði sér
að bakkanum. „Og ég skal segja
mömmu að þú hafir hrint mér út i."
Ég sá þau fyrir mér, sorgmædd eða
andúðarfull. já, jafnvel reiðileg.
„Hvernig fékkstu þetta af þér?" myndu
þau segja. „Vesalings föðurleysingi sem
þér var trúaðfyrir..
„Þá komum við smástund í mömmu-
leik.”
VERMIREITIRNIR VINSÆLU
Vermireitir úr áli og gleri, stærð 1,27X0,86 m.
í þaki cru 4 hlcrar sein má opna eða renna til hliðar, þannig að loftræsting
er góð og auðvelt er að vinna við reitinn, verð kr. 865.-
HANDÍD
Tómstundavörur fyrir heimili og skóla.
Laugavegi 26 - Sími 29595.
KLUKKUSTUND leið. Báturinn náði
okkur ekki og ég leit á bakkann eins og
fangelsi. Árbakkinn á annan veg og
girðingin á hinn. Lísa var vörðurinn.
Við kæmumst ekki um borð og ég sæti
uppi með þennan leiðindapúka alla ævi.
Svo kom ég auga á vatnslásinn og mér
létti mjög þegar mér skildist að þama yrði
húsbáturinn að nema staðar. „Biddu,
Lisa. Hérna er vatnslásinn." kallaði ég
og vonaði að hún spyrði mig ekki hvað
vatnslás væri. Auðvitað þurfti hún að
gera það. „Hlið sem bátur þarf að. fara
gegnum,” sagði ég. „Við verðum að
hugsa um vatnshliðin." Ég settist og
hugsaði um hvort ég vissi hvernig ætti
aðopna lásinn.
„Ég get gengið yfir þennan bjálka,"
sagði Lísa.
Égsvaraði engu.
„Ég get það vel. Það er handrið
meðfram honum. Á ég að reyna?"
Mig langaði mikið til að hvetja liana
til þess.
Mig langaði mest til að stökkva um
borð um leiðog ég sæi bátinn og fela mig
í kojunni allt fríið.
„Ég geri það bara," sagði Lísa.
Um leið heyrði ég i bátsvél og kom
auga á Margaret sem sat á sóldekkinu
með barðabreiðan hatt eins og hún væri
drottningarmóðirin að virða fyrir sér
-hafnarmannvirkin. „Hæ. mamma!”
öskraði Lisa.
Litla
leiðinda-
skjóðan
„Ástin mín!" veinaði Margaret.
„Hvernig komstu þangað? Ég hélt að Jill
passaði þig!”
Það munaði minnstu að ég öskraði:
„Ég er ekki á kaupi við að passa hana!"
Svo minnti ég sjálfa mig á að Margaret
væri ekkja og hefði auðvitað áhyggjur af
velferð einkabarnsins.
Báturinn kom inn I vatnslásinn og ég
lokaði á eftir honum en Sue og Barney
opnuðu flóðgáttina i hinum lásnum.
Báturinn sökk um leið og vatnið seig og
mér skildist að nú væri síðasta tækifærið
til að komast um borð og sleppa. Ég leit
á þilfarið og stökk í örvæntingu minni.
„Jill,” stundi Margaret skelfingu lostin.
„það munaði minnstu að Lísa elti þig!
Þú verður aðgæta þín betur!"
Ég sat á þilfarinu og vissi ekki hvort
ég gæti nokkru sinni gengið aftur og
vissi að öllum var illa við mig af þvi að
ég var vond við föðurlaust barn og
reyndi allt til að fá það til að fótbrjóta sig
eða eitthvað álika. Ég var gráti næst.
ÉG skreið niður að káetunni.
„Ætlarðu ekki að hita te?” hrópaði
Margaret.
„Nei! Ég held nú síður!"
Mike lyfti brúnum þegar hann heyrði
þetta. Hann heyrði vist þegar ég hvæsti
á Margaret. Þetta var siðasta hálm-
stráið. Ég ruddist fram hjá honum og
henti mér upp í kojuna. Það var litil
huggun að vita að vonandi væri Lísa
strönduð einhvers staðar og kæmist
þaðan aldrei.
Ég lét ekki sjá mig fyrr en við lágum
við akkeri við litið þorp og Sue var að
elda kjötglás.
„Átt þú að elda matinn aftur?" spurði
ég. „Er alltaf röðin komin að þér?"
Margaret sat inni i borðsal og lét sem
hún heyrði ekki i mér.
Mike kallaði á móti: „Við Barney
eldum á morgun svo að þið fáið fri."
26 Vikan 24- tbl.