Vikan - 18.04.1985, Side 21

„Það
þarf
ekki
að
henda
gætum
ildum"
Vikan heimsækir
eldhúsið á
Elliheimilinu Grund
I c
o
co
E
'O
I-
ö
l—
o
«o
L_
D
O)
œ
■ egar við komum inn í kaffikrókinn í eldhúsinu á Grund
sat Ingibjörg Gísladóttir matráðskona í öndvegi og benti
okkur að setjast.
Það fór ekki á milli mála hver sagði fyrir verkum.
Ingibjörg sagði okkur undan og ofan af eldamennskunni á
Grund. Þar er matur eldaður fyrir hátt á fjórða hundrað
manns, allar kökur bakaðar og yfirleitt allur matur gerður
sem borðaður er á heimilinu nema matbrauðin. „Við viljum
hafa heimilislegan mat hér og ég held að okkur takist það,"
sagði Ingibjörg.
Eldhúsið á Grund er í kjallaranum og það sem fyrst vekur
athygli gestsins er umgengnin og hve mikið er af gömlum
tækjum þar.
„Það er ekki vegna þess að yfirstjórnin hér og forstjórinn
vilji ekki kaupa ný. Hann Gísli lætur ekki standa á því ef ég
bið hann um nýtt tæki. Nei, ég er bara þeirrar skoðunar að
það eigi ekki að henda ágætum tækjum. Rafmagns-
maðurinn hérna sér auðvitað um viðhaidið en aðallega
skiptir þó máli að hirða þetta vel."
Og þetta eru orð að sönnu. Sá sem þetta ritar hefur séð
mörg stór eldhús, á veitingahúsum og víðar, en hvergi jafn-
snyrtilega umgengni og þarna. Það er þó vissulega
erfiðleikum bundið að halda þessu svona og þarf víst ekki
að hafa mörg orð um það. Húsið er 60 ára gamalt og býr enn
að fyrstu gerð að langmestu leyti. Því erfiðara hlýtur að
vera að halda öllu í horfinu.
Þarna eru herráðafundirnir. Likast til aru ekki allir herforingjar jafnljúfir i viðmóti og
Ingibjörg. En atjórnsemina, regluna og nákvœmnina gœtu þeir tekið sár til fyrir-
myndar. Ingibjörg i kafflstofu eldhússins á Grund.
16. tbl. Vikan ZI