Vikan - 02.05.1985, Blaðsíða 15

yfir því aö þaö væri eins og þetta
væri bara stöð fyrir okkur, en ég
er nú á því aö ef fólki þykir
gaman í vinnunni þá hljóti þaö aö
vera skemmtilegra út á viö. ”
„Ástæðan fyrir því að ég
minnkaði við mig á rásinni var sú
aö ég var búinn að vera í morgun-
þættinum í 14 mánuði og mér
fannst bara löngu kominn tími til
að skipta um fólk og mig langaði
aö breyta til, bæði svo aö fólk yrði
ekki leitt á mér og mér fannst ég
orðinn staðnaður. Mig langaði til
þess að vera með eigin þátt og
datt í hug þáttur fyrir áhugafólk
um íþróttir, mér finnst íþróttir og
tónlist eiga mjög vel saman. Og
svo líka til þess aö sanna mig
fyrir fólki. Maður hefur fengið
orð á sig fyrir að láta eins og fífl
af því að maöur hefur látið ýmis-
legt flakka í útvarpiö og af því að
þetta er Ríkisútvarpið er ekki
hægt aö láta alveg eins og maður
vill.
I upphafi notaöist ég við hand-
rit eins og aðrir og var búinn að
ákveða það sem ég ætlaði að
segja en ég er löngu hættur því og
segi bara þaö sem mér dettur í
hug eöa því sem næst. Það er
miklu skemmtilegra en svolítið
hættulegt upp á málfarið. Það
sitja allir með eyrun límd viö og
bíða þess að grípa mann
glóðvolgan og skrifa lesendabréf.
En ég segi alveg eins og er að
mér finnst ekkert að því þó menn
mismæli sig í útvarpi ef þeir leið-
rétta sig á eftir. Það verður
miklu persónulegra þannig. I
daglegu lífi, þegar fólk talar
lengi, kemst það ekki hjá því að
mismæla sig og hika, hugsa sig
um og leiörétta sig og þannig á
þaö að vera í útvarpi eins og rás
2. Mér finnst óeðlilegt að menn
séu alveg hundraö prósent pott-
þéttir, nema þá í fræðandi
þáttum.
Það er ekki svo auðvelt að
kynna popptónlist án þess að
sletta. Sum orð í tónlist er alveg
vonlaust aö þýða. Þegar músík-
antar eöa plötusnúöar eru að tala
saman er oft erfitt fyrir aöra að
skilja þá. En þaö mál sem talaö
er á rásinni er bara þaö mál sem
talað er alls staðar. Það sletta
allir einhverju en það er auövitað
sjálfsagt að reyna að tala gott
mál. Ég er hlynntur því og það er
alveg hægt en það getur orðiö
mjögstirt.”
— Finnst þér eins verið sé að
láta undan þrýstingi og rásin að
verða meira eins og „gamla” út-
varpið?
„Það hefur margt lagast á rás-
inni þó menn séu ennþá að kvarta
yfir því að það séu alltaf sömu
lögin spiluð, sem er tómt rugl!
Þetta var svona á rásinni fyrst en
núna eru menn famir aö gera
miklu meira að því að spila
gömul lög og lagavalið hefur
batnað mjög. En ég er svolítið
hræddur um að þaö sé verið að
láta undan þrýstingi. Eg hef
ekkert á móti því að það séu
viðtalsþættir eða fréttir, hef
ekkert á móti leikritum eða
sígildri tónlist, en mér finnst að
fólk eigi að geta valið og hafnaö
og að það þurfi ekki allt aö vera á
rásinni. Fólk virðist ekki nenna
aö skipta á miili, nennir ekki aö
leita. Ef við höldum áfram að
láta undan öllum óskum um hitt
og þetta verður rásin ekki það
sem hún átti að vera í upphafi.
Mér finnst að rásin eigi að vera
95 prósent tónlist, brotin upp með
léttu spjalli og allt í lagi með
fréttir í nokkrar mínútur á
klukkustund en það veröur að
passa sig að láta ekki um of und-
an lesendabréfunum. Hlustenda-
könnunin fyrsta sýndi að fólk var
ánægt með rásina eins og hún
var.”
— Verður þú sjálfur oft að
svara gagnrýni?
„Ég hef þurft að svara fyrir
sjálfan mig og aðra og rásina í
heild. Ég hélt fyrirlestur um rás-
ina hjá JC um daginn og það
kemur oft fyrir að maður veröur
aö tala fyrir hönd samstarfs-
manna sinna og stundum Ríkis-
útvarpsins í heild sem er auðvit-
að fáránlegt. Ég hef fengið að
heyra allan andskotann. Ég fer
ekki mikið út að skemmta mér
því ég er svo oft aö spila sjálfur
en fyrst eftir að rásin byrjaði var
stundum ólíft á öldurhúsum
bæjarins vegna þess að þegar
menn eru búnir að fá sér í glas
verða þeir ansi hugrakkir. En
mér hefur aldrei fundist þessi
gagnrýni mjög alvarleg. Þetta er
alltaf þetta sama: þið spilið alltaf
sömu lögin. Vinsælustu lögin eru
auövitað spiluð á meðan þau er á
toppnum en um leið og þau fara
aö hrapa þá er hætt að spila þau.
Mér hefur oft þótt gagnrýnin
vera bara til þess að gagnrýna.
Fólk sem ég kalla rauðvínshippa
og stofukomma virðist alltaf
vera aö gefa skít í rásina en samt
aUtaf að hlusta. Mér finnst að
svona fólk eigi bara að hlusta á
rás 1 og leyfa hinum, sem hafa
gaman af rásinni, að hafa gaman
af henni. Ég er alveg á móti því
aö rás 2 eigi að vera fyrir aUa. Ég
vona að það verði þannig þegar
frjálsa útvarpiö kemur að þá
skilji fólk að þaö á að velja á
milU.”
— Heldur þú að þaö sé fuU þörf
fyrir fleiri útvarpsstöðvar?
„Það er örugglega markaður
fyrir svona tvær tU þrjár en ég ef-
ast um að mikið fleiri beri sig.
Annars hef ég ekki haft of miklar
áhyggjur af frjálsa útvarpinu.
Það er aUtaf veriö að reyna aö
pumpa mann eitthvað með það.
Ég vil bíöa og sjá hvað gerist. Ég
kem ekki tU með að rjúka af
Ríkisútvarpinu um leið og ein-
hver stöð verður opnuð, aUs ekki.
Ég er mjög ánægöur á rásinni;
þó þetta sé ríkisútvarp er stöðin
nokkuð frjáls. Þaö er ekkert
verið að ritskoða það sem viö
gerum. Þaö er auövitað ýmislegt
sem má ekki gera sem mann
langar að gera. Ég væri alveg til í
að vera meö þátt og geta sagt
haltu kjafti í útvarpið (hlær . ..).
Ég veit um þátt í Bandaríkjunum
sem gengur út á það að stjórn-
andinn er allan tímann að espa
hlustendur upp og það er óskap-
lega mikið hlustað á hann. ’ ’
„Þaö eru allir að vara mann við
að fara alveg út í músíkina en
mér gengur bara vel aö Ufa af
henni. En ég er að spUa á böllum
og því nenni ég ekki endalaust.
Ég hef áhuga á aö fara utan
haustiö ’86 og stúdera fjölmiðla-
fræði. Það verður annaöhvort
hún eöa músíkin sem verður ofan
á og ég er eins og miUi tveggja
elda. En það er samt ekki svo
ólíkt að vera með þátt á rásinni
og tU dæmis spila jass. I bæði
skiptin er maður að velja músík
ofan í fólk, í annað skipti spila
sjálfur á hljóðfæriö og hitt að
ákveöa hvaða lag maður ætlar að
leyfa fólki að heyra af plötuspil-
ara.
Þessa dagana er ég aö semja
lög og texta ásamt félaga mínum
úr Töfraflautunni, Stefáni Hjör-
leifssyni. Við köUum okkur Possi-
biUies og finnum okkur knúna tU
þess að komast á breiðskífu. Hún
verður tekin upp í maí og kemur
væntanlega út í júlíbyrjun. Þetta
er bara popp með breskum
áhrifum og íslenskum textum.”
- Ertu umdeildur útvarps-
maöur?
„Já, ég hugsa það. Fólk hefur
komið tU mín og sagt: þú ert eini
maðurinn meö húmor þarna, og
ég hef líka heyrt að ég hagi mér
alveg eins og fáviti og menn hafa
sagt: hvemig fær svona maður að
vera þarna? Ég ákvað, þegar ég
byrjaði, aö vera bara eins og ég
er. Þaö hefur alltaf verið þannig
að annaöhvort kunna menn vel
viö mig eöa ekki og ég veit um
fuUt af fólki sem hreint og beint
þohr mig ekki. Mér finnst það allt
í lagi. Ég held að ef fólk hefur
ákveðnar skoðanir á manni þá sé
maður aö gera eitthvaö sem
skiptir máU. Þó maður segi nú
einn og einn vafasaman brand-
ara.. . en ég er nú aðeins farinn
að róast! Ég ákvað frekar að
byrja og láta flest flakka, gá
hvað geröist og hægja þá aðeins á
ferðinni í stað þess að vera inní
mér í byrjun og komast ekki út.
Mér finnst bara að maður eigi að
vera maður sjálfur þama eins og
alls staðar annars staðar.”
— Hver er þín uppáhalds-
tónlist?
„Það er breytilegt hverju sinni.
Ég tek tU dæmis nokkra mánuöi
og er þá á kafi í jassi en núna held
ég mest upp á breska tónUst.
Kántrí og diskó hlusta ég ekki á
en held nú til dæmis mikiö upp á
hljómsveitir eins og Talk Talk,
Smiths og Stranglers hafa alltaf
verið í uppáhaldi hjá mér. Þegar
ég var unglingur var ég ógurlega
snobbaður, hlustaði mest á
Emerson, Lake og Palmer og
Genesis. Mér fannst ABBA
ömurleg þá en nú geri ég mér
grein fyrir aö auðvitaö er hún
f rábær popphljómsveit. ’ ’
— Hvaömeðíþróttirnar, ertu
sjálfur eitthvað í íþróttum?
„Já, já. Ég er búinn aö vera í
fótbolta í mörg ár. Ég er í fjórðu
deildinni með kunningjum min-
um. Viö stofnuðum félag í fyrra
sem heitir Víkverji, fengum inni
hjá Glímufélaginu Víkverja og
stofnuðum þar knattspyrnudeild.
Ég hef lítiö getað æft í vetur en ég
hef rosalegan áhuga á íþróttum.
Eins og flestir Islendingar hef ég
mestan áhuga á boltaíþróttum,
þar er mest að gerast. Ég fæ
íþróttamenn í spjall til þess aö
heyra hvað þeir hafa að segja, þó
þaö sé ekki alltaf mjög merki-
legt. Fólk hefur séð myndir af
þessum mönnum í blöðunum og
langar aö vita meira um þá.
Iþróttamenn eru alveg sérlega
skemmtilegir aö tala við. Þeir
eru svo öruggir með sig, lausir
við taugaveiklun, fljótir að taka
gríni og hafa frá mörgu aö segja.
Þeir hafa verið úti um allan heim
og eru mjög almennilegir.
Ég var í Þrótti áöur og held
með Þrótti. I ensku? Ég er ekkert
voða heitur en ég er nú Leedsari,
held meö Leeds í annarri og Wat-
ford í fyrstu því maöur hafði svo
gaman af Elton John. Við höfum
svipuð áhugamál, ég og Elton,
músík og sport.
Þar fyrir utan les ég allt sem ég
kemst yfir í blöðunum af því ég
hef veriö í blaðamennskunni, las
bækur mikið en lítið í seinni tíð,
það er bara af einhverjum
ástæðum ekki tími til þess.”
Það skyldi engan undra aö
sólarhringurinn endist varla hjá
honum Jóni Ólafssyni.. . það er
best að vera ekkert aö tef ja hann
lengur. . .
18. tbl. Vikan 15