Vikan - 22.08.1985, Blaðsíða 7

Svo var
klappað
Bersýnilegt er frá upphafi að
frekar létt muni verða yfir athöfn-
inni. Konur og karlar sitja sömu
megin í kirkjunni og fólk spjallar
saman á meðan þess er beðið að
athöfnin hefjist. Hlátur heyrist
annað slagið. Brúðguminn er
mættur við altarið ásamt bróður
sínum, svaramanninum. Faðirinn
gengur inn gólfið með brúðina sér
við hægri hönd. Þau feðginin
kinka kolli til fólksins og faðirinn
klappar létt á axlir nokkurra
félaga sinna um leið og hann
gengur framhjá.
Sjálf athöfnin er látlaus og tekur
aðeins hálftíma. Samt fór hún að
hluta til fram á íslensku lika,
íslenskum gestum til mikillar
ánægju. Að athöfn lokinni var
klappað. Fjölskyldur hjónanna
stilla sér upp á grasflötinni fyrir
utan kirkjuna. Teknar eru myndir
og gestkomendur fara í röð til að
óska brúðhjónunum og aðstand-
endum til hamingju. Allt tekur
Myndir: Hrafnhildur
ir milli
þetta góða stund og gott að ekki
rignir.
íslenskur fáni
og amerískur
Þótt athöfnin í kirkjunni hafi um
margt verið frábrugðin því sem
við eigum að venjast á íslandi
varð fyrst ljóst þegar komið var til
veislunnar að munur er á
amerísku brúðkaupi og íslensku.
Fljótlega sáust fánar blakta við
hún álengdar. Setur Eposito-hjón-
anna var því auðfundið. Þar tóku
hvítklæddir þjónar á móti komu-
mönnum. Gjafir leggja menn frá
sér á hliðarborð. í sumum til-
vikum eru þær sendar fyrir brúð-
Kirkjan liktist mest virðulegu einbýlishúsi.
kaupið. Það tíðkast jafnvel að
betri verslanir hafi lista yfir óskir
viðkomandi brúðhjóna þannig að
menn eigi auðveldara með að gera
þeim til hæfis. Svo var þó ekki í
þetta skipti.
Kominn í veisluna, með kampa-
vínsglas í annarri hendinni og
rússneskan kavíar í hinni. Koma
sér þægilega fyrir mitt á milli
sundlaugarinnar og strandar-
innar. Þar er veglegur bar og
Kátur faðir leiðir dóttur sína til altaris.
Brúðhjónin ganga að kræsingunum. Blómakarfan er
öll gerð úr útskornum óvöxtum.
34. tbl. Vikan 7