Vikan - 21.11.1985, Blaðsíða 49

um? Hakem herforingi fylgir þér
þangað. ’ ’
Lilí fann silkimjúkt yfirskegg-
ið á handarbakinu og þegar
Abdúllah gekk í burtu var
Suliman kominn fyrir framan
hana og hneigði sig.
,,Ég held að mig langi ekki til
þess að dansa,” sagði Lilí. Hún
var föl og fann dúndrandi æða-
slátt á gagnaugunum.
,,Það má ef til vill bjóða þér
að setjast út í jasmíngarðinn?”
Hann leiddi hana gegnum
langa, hvíta marmaraganga og út
í stjörnubjarta nóttina. Gulur
máninn hékk á himninum yfir
litla garðinum sem baðaður var
daufri birtu. Hvít jasmínblóm
hrundu niður frá háum veggjun-
um og fylltu loftið höfugum
ilmi. Hakem herforingi klappaði
tvisvar saman lófunum og hvít-
klæddir þjónar birtust með kaffi
og krapís á silfurbakka.
Lilí sneri sér að herforingjan-
um en hann hvarf út í buskann
og í hans stað var Abdúllah kom-
inn, óstjórnlega myndarlegur í
tunglskininu. Hann lyfti fingur-
gómunum á henni upp að vör-
unum og hún fann fyrir tönnun-
um í honum á nöglunum á sér,
hvernig svart hárið straukst blíð-
lega við handarbakið á henni.
,,Mér fínnst ég þekkja þig nú
þegar, að ég hafi alltaf þekkt
þig,” hvíslaði hún.
,,Mér finnst það líka,” hvísl-
aði hann um leið og varirnar á
honum strukust yfir hálsinn á
henni, ,,eins og við tilheyrum
hvort öðru.”
Lilí mundi ekkert af því sem
gerðist þar á eftir nema skin
tunglsins eins og kynjabirtu í
flauelsmjúkri nóttinni, jasmin-
blómin, ævintýralegan óraun-
veruleikann í hálfrökkvuðum
garðinum og hvernig legubekk-
urinn gaf eftir um leið og hún
teygði hvíta armana upp um
hálsinn á honum.
Það var næstum komið
hádegi þegar Lilí opnaði augun
og horfði upp í skrautlegt loft
sem hún kannaðist ekki við og
bláan himin fyrir ofan þak-
glugga. Hún •settist í snarhasti
upp í rúminu og dró mjúkar
rekkjuvoðirnar yfir nakinn
líkamann. Hún var ein. En hún
hafði ekki verið ein.
Hún hallaði sér hægt aftur á
bak á koddana og mundi hvernig
það hafði verið að snerta hann.
Minningin var óljós. Það hafði
verið dimmt í garðinum og síðar,
þegar hann fylgdi henni upp í
herbergið hennar, var mynd
hans ekki heldur skýr. En hún
myndi aldrei gleyma því sem
gerðist inn á milli jasmínblóm-
anna. Það sem hún átti eftir
ólifað myndi sætur, æsandi
ilmurinn af þessum blómum
flytja hana óravegu í tíma og
rúmi aftur í litla, svarta og silfur-
hvíta garðinn þar sem hún upp-
lifði í fyrsta sinn heita ástríðu.
Snemma um kvöldið söfn-
uðust gestirnir saman í ytri hall-
argarðinum. Þar beið þeirra heill
floti Land Rover bifreiða til að
aka þeim meðfram ströndinni til
Dinada hallarinnar og út í eyði-
mörkina þar sem halda átti veislu
undir tunglskinsbjörtum himni.
Abdúllah gekk hægt niður
marmaraþrep hallarinnar. Eng-
inn mátti koma opinberlega
fram við Abdúllah eins og jafn-
ingja og fáir reyndu það heldur
þegar þeir voru einir með hon-
um.
Gestirnir beygðu sig og bugt-
uðu fyrir Abdúllah sem leit á Lilí
án þess að virðast kannast við
hana. En þegar búið var að vísa
Þaðerkominn vetur
Kuldafatnaður í úrvali
Loðfóðraðir samfest-
ingar. Kuldaúlpur.
Kapp-klæðnaður. Peysur, buxur og
skyrtur í miklu úrvali.
Still-long-uliarnærföt,
þessi bláu norsku til.
Utiveru- hlýirsokkar.
47- tbl. Vikan 49