Vikan - 09.01.1986, Blaðsíða 12

Þrjátíu árum síðar
í öðru landi
Marinó Jóhannsson segir frá tilviljun
— Marinó Jóhannsson?
„Já.”
— Mér var bent á að tala við þig
vegna dálítiö skemmtilegrar tílvilj-
unarílífi þínu.”
,,Já, ég kannast við það. En ég er
bara nývaknaður.”
— Þú vilt kannski slá á þráöinn til
baka þegar þú ert almennilega vakn-
aöur svo við getum ákveöið tíma.
Heimasíminn minn er 51268.
„Eg trúi þér ekki. Þaö er gamla
símanúmerið mitt — sem ég var með
fyrir átjánárum!!”
Með þessari skemmtilegu tilviljun
hefst eiginlega viðtal við Marinó
Jóhannsson sem heldur áfram dag-
inn eftir á herbergi hans á Hótel Loft-
leiðum þar sem Marinó dvaldist er
hann heimsótti ísland fyrir skömmu.
---0-----
„Það er spurning á hvorum endan-
um ég á að byrja,” segir Marinó.
„Sennilega er þó betra að byrja sög-
una í fyrra. Eg var að vinna fyrir
félag í Oakland í Kaliforníu þegar ég
sá auglýsingu þar sem auglýst var
eftir flugmanni á Boeing 727. Eg
sendi inn umsókn og var kallaður til
viðtals hjá stjórnarformanni félags-
ins í Los Angeles. Hann sendi mig
áfram í viðtal til framkvæmdastjóra
félagsins. Skömmu síðar fékk ég
upphringingu frá manni sem heitir
Sy Weiner. Hann sagðist vera fram-
kvæmdastjóri félagsins og var í Las
Vegas. Hann bað mig að hitta sig í
Los Angeles og koma heim til sín á
laugardagsmorgni. Hann sagði mér
aö vera ekki uppáklæddur.” Marinó
bætir við til skýringar: „Venjulega
er maöur í three piece suit við svona
tilefni.
Við settumst viö sundlaugina
heima hjá honum og fengum okkur
ölglas. Eg tók eftir því að Sy horfði
mikið á andlitið á mér og var mjög
brosleitur. Loks sagði hann: „Þú
þekkir mig ekki.” Síöan sneri hann
við ramma sem hafði legiö á hvolfi á
borði á milli okkar. I rammanum var
mynd af okkur saman, tekin í
desember 1955. Þá rifjaðist upp fyrir
mér hvenær við höföum síðast hist.”
íslenskur bátur að farast
„Það var tveimur til þremur dög-
um fyrir jól. Eg var á vakt í flugum-
sjón í Keflavík, nýbakaöur. Það var
vont veður. Sy var í 53, flugbjörg-
unarsveit, og var Duty Pilot. Hann
kom hlaupandi upp í flugumsjón til
mín. Hann sagði mér að það væri
íslenskur bátur aö farast sunnan við
land, á Selvogsbanka. Þetta var vél-
báturinn Már frá Vestmannaeyjum.
Sy bað mig að koma með því það
þyrfti einhver að fara sem talaöi
íslensku. Við hlupum út í gamlan
Albatros flugbát og héldum suður á
bóginn. Þetta var í ljósaskiptunum
og þegar við komum á þær slóðir sem
báturinn átti að vera á var að skella
á myrkur. Það var sjórok á gluggana
í 1500 feta hæð. Báturinn hafði farið á
hliöina. Við höföum samband við bát-
inn og gátum nokkurn veginn fundið
út hvar hann var en sáum hann ekki.
Þetta endaði með því að við báðum
þá að kveikja bál á stefninu. Þeir
gerðu þaö og við gátum í framhaldi
af því beint varðskipinu Maríu Júlíu
til bátsins. Innan viö fimm mínútum
eftir að mönnunum hafði verið bjarg-
aösökk báturinn.
Eg man lítið eftir lendingunni i
Keflavík nema hvað þar var blind-
bylur. Sy lenti í blindflugi. Við sá-
um enga braut en fundum að við
lentum í snjóskafli og sátum þar í
klukkutíma þar til bíllinn fann okk-
ur.
Við vorum að vonum ánægðir með
okkur eftir þetta og yfirmenn okkar
komu og heilsuðu upp á okkur og það
voru teknar myndir.
Eg sá Sy Weiner síðan ekkert aft-
ur fyrr en þarna átján árum síðar.
Hann réð mig í starf sem flugstjóra
og gerði mig aö aöstoöarmanni sín-
um. Hann hætti nokkrum vikum
síðar og ráðlagði fyrirtækinu að ráða
mig í sinn staö. Við höfum verið
bestu vinir síöan og hist. Við höfum
stundum velt því fyrir okkur hvað
varð um mennina sem voru á Má.
Við heyrðum aldrei meira frá þeún
eða öðrum. Þeir hafa líklega farið á
sjóinn aftur,” segir Marinó hugsi.
Vegalengdin til Varsjár í
vinnuna
— Hvað heitir flugfélagið sem þú
ert framkvæmdastjóri fyrir núna?
„Það heitir Pacific Interstate
Airlines. Upphafsstafir þess eru PIA
og félagiö er kallað eftir þeún. Eig-
andi félagsins er billjónamæringur
sem heitir Vrikles. Hann er giftur
söngkonunni og leikkonunni Pia
Zadora. Eg er framkvæmdastjóri
flugdeildar fyrirtækisins sem annast
flugrekstur og viðhald. Svo flýg ég
líka svolítið til að halda mér við.
Annars er ég rnest i stjórnunarstörf-
um.
Ég á einnig sjálfur svolítið fyrir-
tæki í flugi. Upphafið á þessu var að
ég byrjaði hjá Guðna Þórðarsyni og
Air Viking, síðan var ég fyrsti flug-
rekstrarstjóri Arnarflugs.
Ég stofnaði félagið mitt, sem ég á
núna, fyrst sem áhafnaleigu. Svo fór
ég að setja upp flugrekstrarkerfi og
kom mér upp tölvukerfi til aö skipu-
leggja flug. Eg hef verið fenginn
nokkuð mikið til að skipuleggja og er
orðinn sérfræöingur í þeim efnum.”
— Hvar býrðu?
„Ég bý í Las Vegas. Annars er ég
búinn að búa víða, í Los Angeles og
við Mexíkóflóa í Texas til dæmis. Eg
hef starfað víða og hef yfirleitt búið
þar sem verkefnin hafa verið. Eg
starfaði til dæmis í Mc Allen i
Oakland og fór heún til Los Angeles,
þar sem ég bjó, um þriðju hverja
helgi. Ég var spurður hér hvers
vegna ég hefði ekki farið oftar heim.
Sannleikurinn er sá að það er sama
vegalengd og milli Reykjavíkur og
Varsjár.”
Margir með hreim í Banda-
rikjunum
— En hvernig eru Islendingar í út-
löndum. Er þetta einhver ákveðinn
kynþáttu., heldurðu?
„Nei, þeir falla inn alls staðar og
eru bara upp og ofan eins og geng-
ur,” segir Marinó. „Fólk spyr yfir-
leitt ekki hvaöan maður er. Eg tala
með hreim en það eru margir með
hreim í Bandaríkjunum.”
— Ertu íslenskur ríkisborgari?
„Já, en ég get orðið amerískur
ríkisborgari ef ég vil. Við hjónin eig-
um sextán ára dóttur sem er fædd
hér. Hún er að verða stúdent. Hún
var að ljúka prófunum viku áður en
við fórum hingað en verður að sitja i
skólanum og útskrifast ekki strax.
Thebna tók þátt í samkeppni
menntaskóla í Nevada um kjarn-
eðlisfræðileg efni. Hún náði þar
fyrstu verðlaununum. Hún valdi við-
fangsefnið sólarorka til friðsamlegra
nota, setti upp verkefni í sambandi
við það. Hún fékk peninga og viöur-
kenningu. Allar deildir sendu henni
viðurkenningar, henni var lofað
ókeypis skólagöngu ef hún genpi í
herinn. Hún ætlar að fara í
University of Nevada í Las Vegas,
ætlar að byrja þar og taka námsþætti
sem koma henni að gagni í læknis-
fræði, eðlisfræði og fleiri greinum.
Hún er ekki búin að gera upp við sig
út í hvaða nám hún ætlar.”
Marinó er kvæntur danskri konu
sem hann kynntist hér á Islandi.
„Hún starfaði hjá Flugleiðum þegar
við kynntumst og er meiri Islending-
ur en ég, gætir þess vandlega að
halda við íslenskunni hjá Thelmu.
Theúna lærði strax dönsku og
íslensku hjá okkur foreldrum sínum.
Eftir það fór hún með okkur til
Afríku og lærði því swahili. Hún
talaði enga ensku þegar viö komum
til baka en við hentum henni beint
inn í skóla. Hún náöi enskunni undra-
skjótt og nú talar hún íslensku vel og
dönsku og ensku lýtalaust en swahili
hefur horfið töluvert.”
Vildi skipta á börnum
„Eitt sinn er við vorum í Nairobi í
Kenýa fórum við Thelma á slétturn-
ar þar fyrir utan. Við heyrðum
mikinn trumbuslátt og gengum fram
á gamla konu sem var að passa böm.
Hún fór að tala við mig og ég svaraði
með: „Já, já,” og „Yes, yes,” en
skildi ekki orð. Thelma var alltaf að
toga í jakkaermina mína og segja:
„Komdu.” „Komdu, pabbi.” Þegar
við vorum farin sagöi Thelma mér að
konan hefði verið að bjóöa mér að
skipta á henni og tveimur af sínum
börnum. Þess vegna lá henni svona á
í burtu."
— Þú býrð nuna í Las Vegas.
Hvernig finnst þér það?
„Borgin er þekkt f.vrir spilavítin og
þá aðallega af tveimur götum, Las
Vegas Boulevard sem er kölluð The
Strip og Freemont Street sem er
þvergata i bænum. Af þessum götum
eru til margar mvndir en þetta eru
hins vegar bara tvær litlar götur í
borginni. Viö lærðum fljótlega að
sleppa spilakössunum en förum ein-
staka sinnum á gott „show".
12 Vikan 2. tbl.