Vikan - 23.01.1986, Blaðsíða 31

Redexi hellt í blöndunginn,
með þvi að taka lokið af loft-
hreinsaranum — eða loft-
hreinsarann alveg af, ef það
sýnist auðveldara.
Kertið tekið úr með kertalykli
og skoðað. Ef menn eru i
hættu með að rugla kerta-
þráðunum eru plastklemmur
af brauðpokum ágætar til að
merkja þá.
i
örlítið redex drjúpa ofan í blöndung-
inn. Við þetta hvæsir hann og lætur
eins og vélin ætli að drepa á sér, en
nær sér aftur ef rennslið er nógu nett
hjá þér, og árangurinn lætur ekki á
sér standa: svart sótið spýtist aftur
undan bílnum þannig að nágrennið
hverfur í svörtum mekki. Endurtaktu
þetta þar til þú hefur rennt redexi í
gegn svo sem fyrirmæli eru um á
brúsanum.
Sumir segja gott að enda þetta
með því að hella svo miklu redexi i
blöndunginn að vélin kæfi alveg á
sér, skrúfa svo lofthreinsarann á
aftur, fara inn og fá sér kaffi. Út á ný
eftir svo sem hálftíma, setja í gang,
gefa nokkrum sinnum sæmilega rösk-
lega og láta svo vélina malla þar til
hún hefur náö eðlilegum vinnuhita.
Nú ertu búinn að hreinsa sót, kvoðu-
myndun og annan óþverra úr blönd-
ungi og sprengirými. Þú finnur
örugglega mun á kraftinum — og
eyðslunni. Gott er llka að láta dálítið
redex — á að giska þrjú lok í fullan
tank — saman viö bensiniö í hvert
skipti sem þú fyllir. Það hindrar þessa
voöalegu sótmyndun sem lýst er hér
að framan.
Þrátt fyrir þessi góöu ráð, sem hér
er lýst, er umsjónarmaður opnunnar
persónulega þeirrar skoðunar að ár-
leg heimsókn á gott stillingarverk-
stæði borgi sig — bæði fjárhagslega
fyrir daglegan rekstur bílsins og í
viöhaldi til lengri tlma litið. En farðu
varlega — stillingarverkstæði em mis-
góð. Spurðu kunningjana ráða, þeir
hafa eflaust reynslu að miöla þéraf.
Terpentína á
þurrkur og dekk
Annaö sem heyrir til eðlilegu
heimaviöhaldi er að þrifa þurrku-
blööin reglulega upp úr terpentínu
(White Spirit) til þess að ná af þeim
tjöru og öðrum fjanda sem á þau vill
setjast. Þurrkublöð eiga að þurrka
rúðuna þannig að hún komi hrein og
ekki vatnsrákótt undan þeim. Skilji
þau rákir eftir, þó þau séu nýhreins-
uð, er sjálfsagt öryggisatriði að skipta
um gúmmí i þurrkunni. Við þurfum
yfirleitt helst að nota þurrkur þegar
skyggni er slæmt svo ekki veitir af að
þær skili sínu hlutverki vel. Smám
saman eyðist fjöðrunin úr þurrkublaö-
inu þannig að á tveggja til þriggja ára
fresti borgar sig að skipta alveg um
þurrkublað, en þess á milli bara um
gúmmí.
Og úr því við erum komin meö
terpentínuna: yfir veturinn, meöan
saltausturinn er mestur á götum i
þéttbýli, er nauðsynlegt að þvo
dekkin nokkuð þétt upp úr terp-
entínu. Saltið leysir upp tjöru úr mal-
bikinu sem sest eins og seig himna á
dekkin og gerir þau meinhál. Það
dregur úr almennu öryggi okkar á
bilnum og veldur þvi að I snjó eða á
klaka spólum við þar sem við kæm-
umst ella auöveldlega leiðar okkar.
Og nærri má geta hvaða áhrif tjöru-
klessingur hefur á hemlunarhæfni
bilsins okkar.
Nú stendur yfir sá timi vetrarins
sem helst er von á tvísýnni færð. Þá er
vert að minnast þess að þó hægt sé
að komast langt á bjartsýninni kemst
maður ennþá lengra á bjartsýni með
skynsemi. Verum vel búin til vetrar-
aksturs en látum bjartsýnina ekki
leiða okkur út i ófæru. Það er líka oft
betra að fara sér hægar og ætla sér
minna heldur en standa uppi meö
beyglaöan bíl eða þaöan af verr
farinn. Vert er líka að minnast þess I
því sambandi að ef okkur lánaðist nú
að draga úr árekstrum og öðrum
skyldum uppákomum svo einhverju
næmi værum við búinn að slá þaö
vopn úr höndum tryggingafélaganna
aö þau þurfi sífellt að hækka iögjöldin
af því við séum sífellt aö skemma bíl-
ana okkar.
Umburðarlyndi í umferðinni,
ásamt eðlilegri fyrirhyggju, kynni
þannig beinlínis að koma okkur til
góða í iögjöldum. „Pælingin borgar
sig," sagði karlinn þegar hann breikk-
aði útidyrnar svo hann kæmi skódan-
um inn i anddyrið.
Platinurnar skoðaðar og stillt-
ar eða skipt um ef með þarf.
Við stillingu þeirra þarf að
snúa vélinni með handafli
þangað til lyftiarmur þeirra er
uppi á kvistinum á kveikjuöxl-
inum. Þá er hámarksopnun á
platínunum.