Vikan - 28.08.1986, Blaðsíða 26

Karlar
gráta ekki
- konur
prumpa ekki
Texti: Freyr Þormóðsson
Mikið hefur verið blásið í lúðra um reynslu-
heim kvenna, án þess að stuna hafi heyrst frá
körlum um sinn prívat reynsluheim. Vissulega
er reynsluheimur beggja kynja sameiginlegur
að miklu leyti. Til dæmis þegar þú ert heima í
eldhúsinu á mánudagskvöldi um vetur. Úti er
suddarigning, móða á rúðunum og ýsan sýður
í pottinum. Þú ert með hausverk en verður
samt að skræla kartöflurnar. I illa stilltu út-
varpsviðtækinu hljóma veðurfréttirnar; Fagur-
hólzzmýri, zzkúrir á zzíðuzztu klukkuzztund,
zzkyggni þrjátíu metrar. Þá skiptir kynferðið
ekki meginmáli.
Hinu þýðir ekki að neita að konur hafa sér-
stakan reynsluheim sem karlar eiga ekki
aðgang að, vegna kynferðis síns og félagslegra
aðstæðna. Þau atriði liggja reyndar muninum
á karli og konu til grundvallar. Því hljóta karl-
menn að sama skapi að eiga sinn reynsluheim
byggðan á sérstakri karlareynslu. Umræða um
þann heim hefur farið hljótt, kannski engin
ástæða til annars. Þó komu fjölmörg atriði upp
í hugann þegar efnið var til umræðu á góðu
sumarkvöldi í bakhúsi í gamla vesturbænum.
Ótal furðu- og forvitnileg fyrirbrigði reyndust
karlkyninu á staðnum sameiginleg reynsla, en
ekki undarleg perversjón sem hverjum í sínu
lagi þótti vissara að leyna. Ég læt þau bara
flakka hér á innsíðunum, eins og konan sagði,
en sagði svo alls ekki neitt.
Á almenningssalerni karla eru skálar sem
ætlað er að pissa í. Klósett eru karlmönnum í
raun óþörf í því tilfelli, þeir hafa slöngu. Ótrú-
lega margir karlmenn eiga samt erfitt með að
nota þessa mublu. Þeir þurfa nefnilega algjört
næði ef eitthvað á að koma. Ef margir karl-
Myndir: Ingólfur Eldjárn
Karlar geta verið bældur minnihlutahópur.