Vikan - 28.08.1986, Page 27

menn standa samhliða er algengt að tveir eða
þrír flauti bara um skeið og yfirgefi svo stað-
inn. Þeir koma síðar, þegar enginn er. Ys og
skarkali umhverfis er algjört eitur og getur
orsakað samsvarandi hægðateppu. Því er það
oft að klósettin eru upptekin og biðraðir fyrir
utan á meðan klósettskálarnar bara bíða eftir
því að einhver pissi í sig. Karlmenn gjóa augum
hver á annan í laumi í sturtum sundlauga.
Ekki svo að skilja að þar búi einhver kynferðis-
leg heit að baki heldur hafa karlmenn á slíkum
stöðum þá einu viðmiðun sem þeir geta aflað
á eigin karlmennsku. Stærð tippis skiptir karla
máli, fallis táknið er sterkt í samfélagi manna,
og sjá þeir gjarnan ýmsar samlíkingar úr um-
hverfinu að hætti Freuds, hvað sem veldur;
skrúfa og tré, lykill og skrá, bíll og bílskúr.
Vandinn getur þó orðið þrálátur og þá er eina
ráðið að þjóta inn í gegnum sturtu og búnings-
klefadagskrána, á milli skúra, eða skina.
Konur þurfa ekki að reka hníf upp að nösum
sér annan hvern dag. Skeggið á körlum bara
vex og vex, við það fær enginn ráðið. En þær
kynnast heldur ekki þeirri unaðstilfinningu
sem maður finnur þegar viku skeggbroddar eru
skafnir af andlitinu. Það er líkt því að skafa
þykkt drullulag af andliti manns uns það gljáir
eins og eldhús eftir ajax-meðferð. En þá koma
sárin og sviðinn og ennþá meiri sviði þegar
sárunum er lokað með vellyktandi alkóhól-
vökva eða kremi. Síðan er allt gott. Margir
þjást af sviða í skeggrót, á þeim sjást rauðu
flekkirnir um allt andlit eftir rakstur. Skegg-
broddar eru ekki bara tíska, þeir eru ótrúleg
sín, móðirin er tekin framyfir, vegna náttúru-
legra tengsla. Mörgum feðrum svíður þetta sárt,
ekki að um neina athyglissamkeppni sé að
ræða, en jafnvægi mætti ríkja. í mörgum tilfell-
um er þetta feðrunum sjálfum að kenna. þeir
rækta ekki samband sitt við börnin. Hitt er
hefð, við skilnað fylgja börn yfirleitt móður
sinni og umgengnisréttur feðra er mjög tak-
markaður. Það sem gerist í raun við skilnað
er að faðir og eiginmaður er slitinn frá ijöl-
skyldu sinni, hún heldur saman án hans. Þetta
er sárt en að sjálfsögðu bælir karlmaðurinn
sorg sína, fær í mesta lagi útrás við drvkkju.
Hann talar ekki um þetta við neinn, ekki einu
sinni vini sína. Hjá karlmönnum tíðkast ekki
umræða um tilfinningamál. Þeir eru bældir frá
barnæsku.
Karlahúmorinn hlífir engu, ekki heldur frelsis-
skjali kóngs.
Karlar benda líka á að hið síðarnefnda þjónust-
ar yfirleitt hið fyrra og má ýmislegt lesa úr
slíkum sögnum.
Margir þjást af smæðarfóbíu, jafnvel svo að
þeir sjást aldrei í sundi og veifuðu læknisvott-
orði í leikfimitímum skólaáranna. I sundlaug-
unum eru karlmenn léttklæddari en konur.
afskaplega frjálslegir en passa þó að draga
bumbuna inn ef með þarf og hægt er. Hitt er
verra þegar náttúran tekur völdin af skynsem-
inni og mönnum stendur. Orsakirnar geta verið
margar; hugsun eða eitthvað sem augað gríp-
ur. Þetta kalla margar ógeðslegt á almannafæri
en horfa fram hjá þeirri staðreynd að á karl-
mönnum sést kvnferðisleg áreitni. en konum
ekki. Til eru nokkur ráð. Sumir halda kyrru
fyrir í sundlauginni og láta sér verða kalt auk
þess að upphugsa eitthvað nógu (imurlegt, til
dæmis jarðarför guðsmóðurinnar gömlu. Aðrir
lygna augum og fara með stóru margföldunar-
töfluna í huganum. Bæði ráðin virka vfirleitt.
Óbilandi styrkur karla er þjóðsaga.
frelsisveiting frá mikilli umhirðu andlitsins sem
að öðru leyti fer lítið fvrir hjá körlum.
Sumir hafa bringuhár, aðrir ekki. Bringuhár
eru stundum í tísku. stundum ekki. Það er
auðveldara að raka þau af en líma þau á. Þá
langar oft í bringuhár sem engin hafa. hina
langar iðulega að losna við þau. Grasið er vfir-
leitt grænna á annarri bringu. Það getur verið
óþægilegt að hafa bringuhár. oft klæjar og kitl-
ar undan þeim. Helgidagar í sköpuninni eru
óþolandi en algengir. Svo eru hárin hallæris-
lega löng umhverfis geirvörturnar. Vel á
minnst. geirvörtur. Karltnenn hafa geirvörtur
eins og konur. þó þær séu til einskis nvtar.
Þrátt fvrir það vildu karlar ekki vera án þeirra.
Þær skapa jafnva'gi yfir bringuna. Körlum
fmnst samt jafnóþægilegt og konum þegar klip-
ið er í þan'.
Það eru örlög flestra karla af náttúrunnar
hálfu að vera fjær börnum sínum en mæðurn-
ar. Sama hvað þeir reyna að nálgast liörnin
Klósettmennlng karla er mikilla rannsókna verð.
Lítil tippi
lengjast mest
J