Vikan - 28.08.1986, Qupperneq 60

„Maður finnur lyktina af frelsinu
Langtímabið okkar er lokið. Skúli
er mættur. Á rauðlitaða hjólinu
með blárauðan borða í jakkanum.
Aðeins þeir útvöldu bera þennan
borða og Skúli er útvalinn skipu-
leggjandi næstu ferðar. Áður hafa
Sniglar farið í ferðir um Vestfirði, til
Akureyrar, i Atlavík ’85 og í Land-
mannalaugar, svo dæmi séu nefnd,
en tilefni þessa fundar er ferð á Þjóð-
hátíð í Vestmannaeyjum. „Við
leggjum af stað frá Hallærisplaninu
annað kvöld,“ segir Skúli, „og við
ökum hægt og fallega, ég endurtek,
hægt og umfram allt fallega út úr
bænum, þannig að við sniglumst,
skríðum eins og langur ormur. Hvað
fara annars margir á bílum?“ Aðeins
einn réttir upp hönd. „Júhú, við erum
bifhjólasamtök." Einhver lýsir því
yfir að á planinu fyrir utan standi
38 hjól en á fundinum eru vel yfir
50 manns, þar af hluti frá Akureyri.
Austfirðingar eru þegar á leið til
Eyja með Smyrli þar sem meðlimir
landssamtakanna koma til með að
sameinast innan tíðar. Ólíkt fólk sem
á þó sameiginlegan reynsluheim;
galdratilfinninguna að sitja á kraft-
miklu bifhjóli.
„Það er ekki hægt að lýsa þessari
tilfinningu fyrir þeim manni sem
ekki hefur setið á hjóli. Maður finn-
ur lyktina af frelsinu í útblæstrinum
úr strætó, þá hamingjutilfinningu
sem fylgir því að finna rigninguna
smjúga inn um saumana á leðrinu
og standa hríðskjálfandi eftir langa
ökuferð með eitt stórt sælubros á
andlitinu. Hvort þetta sé dýrt sport?
Þetta er ekki sport, þetta er lífsstíll.
Eftir tollalækkanir á bílum í vor er
þetta að vísu orðið lúxus. Það eru
svívirðilega háir tollar bæði af mót-
orhjólum og varahlutum, þeir eru í
kringum 100% með vörugjaldi,
tappagjaldi og hvað þetta nú allt
heitir. Nú er hægt að fá fimm Tra-
banta fyrir mótorhjól í dýrari klass-
anum. Þessi hópur, bifhjólafólk, var
sem sagt svikinn um kjarabætur svo-
kallaðar á liðnu vori. Þarna er
hagsmunamál á ferðinni og annað
hagsmunamál samtakanna er að
kenna blikkbeljuökumönnum að
mótorhjól er ekki gufa heldur 200
kílóa járnflikki. Það þarf líka að
kenna þeim að horfa vel í kringum
sig áður en þeir skipta um akrein því
í 90% af mótorhjólaslysum eru mót-
orhjólaökumenn í rétti.“
Skúli svarar fyrirspurnum um
ferðina. Að mörgu er að hyggja. Sam-
tökin ætla að hafa stórt aðaltjald í
Herjólfsdalnum og slá tjaldborg utan
um það.
„Er það rétt að aðeins verði sukk-
að í stóra tjaldinu og menn megi
ekki sofna alla helgina nema þeir
deyi?“
„Já, en hafa ber í huga að þeir sem
deyja verða rannsakaðir mjög ítar-
lega."
„Hvenær verður svo farið heim?“
„Klukkan 9 á mánudagsmorgun."
Óánægjubaul, en einhver getur þess
að mánudagurinn renni ekki upp
fyrr en á mánudaginn og enn er
fimmtudagur. Hverjum degi nægir
sin þjáning og tími til kominn að
rukka inn fargjaldið. Verið er að
skrá nýja félaga og þeir þurfa ekki
einu sinni að fara með trúarjátningu
bifhjólamannsins til að ganga í sam-
tökin, bara að segja nafnið sitt.
Einhverjir tyggja franskar kartöflur,
aðrir spjalla og enn aðrir standa úti
á plani og skoða ný hjól. Andrúms-
loftið er óþvingað og hjá okkur lætur
Þormar Þorkelsson móðan mása en
það er einmitt hann sem hefur verið
að grípa fram í greinina.
„Sú ímynd, sem búin hefur verið
til í hugum almennings af mótor-
hjólafólki, er af ruddum og ofbeldis-
seggjum. Þetta á sennilega upptök
sín í bíómynd frá sjötta áratugnum,
The Wild One, en þar lék Marlon
Brando fyrirliða í mótorhjólagengi
sem lagði smábæi í rúst. Eftir þetta
spruttu upp slík gengi í Ameríku og
það er ekki óalgengt að okkur sé líkt
við Hells Angles. Fólk er nefnilega
hrætt við það sem það þekkir ekki
og þegar það sér svona stóran hóp
verður það, vegna þessarar ímyndar,
oft hrætt, sérstaklega útlendingar.
Fólk hræðist leðrið en þessi fatnaður
er fyrst og fremst praktískur búning-
ur. Munurinn á rassinum á manni
sem hefur farið á hausinn í leður-
galla annars vegar eða jogginggalla
og vindúlpu hins vegar er eins og
munurinn á fullfrísku nauti og kjöt-
hakki. Þessi fatnaður bjargar því
sem bjargað verður ef maður lendir
í slysi og er auk þess vindheldur og
hlýr. Eitt mot’tó okkar hérna er: Það
er ekki til vont veður á íslandi ■
heldur aðeins rangur klæðnaðui-."
60 VI KAN 35. TBL