Vikan - 21.05.1987, Side 37

Glæsileg fjölskylda, Ásgeir, Þórður, Þórarinn, Grímur Öm, Systa og Egill.
að velta því yfir á ráðuneytisstjórana líka. Það
verður alltaf að vera ákveðið stabílitet í ráðu-
neytunum."
Vissi lítið um
ottuviðskipti
„Um mitt árið 1981 varð mikil bylting hjá
Olíuverslun íslands og hana bar brátt að. Það
þurfti að ráða nýtt fólk og það var leitað til
mín og ég sló til. í fyrstu fannst mér þetta
nú ekki mjög árennilegt því mikil ólga var í
mönnum. Þegar ég hóf störf lá það fyrir að
flestir starfsmenn á aðalskrifstofunni höfðu
sagt upp störfum, þar á meðal allir aðalstjóm-
endur Olís. En mér hefur alltaf þótt gaman
að takast á við erfiðleika af þessum toga, í
mínum huga eru þeir eins og krydd. Þegar
ég hóf störf hjá Olís vissi ég mjög lítið um
þennan bransa og fékk þar að auki lítinn
stuðning frá þeim mönnum sem höfðu stjóm-
að fyrirtækinu áður. Ég þuifti í raun og veru
að læra þetta af sjálfum mér og ráða auk
þess menn í allar lykilstöður. En ég naut góðs
af fáeinum mjög hæfum mönnum sem vom
eftir. Það vom mjög hæfir menn í Olíustöð-
inni í Laugamesi og á bensínstöðvunum og
raunar víða út um land og þeir héldu allir
áfram. Það sagði enginn upp nema á aðal-
skrifstofunni.
Þegar ég hóf störf hjá Olís var fjárhags-
staða fyrirtækisins mjög slæm, svo slæm að
fráfarandi forstjóri, stjómarformaður og skrif-
stofustjóri létu færa til bókar að það væri
yfirvofandi hætta á gjaldþroti.
Ástæðan var fyrst og fremst sú að félagið
átti mikið af útistandandi skuldum hjá útgerð-
inni og skuldaði auk þess gífurlega í Lands-
bankanum. Haustið 1981 skuldaði Olis 57%
af heildarskuldum olíufélaganna og það var
náttúrlega langt umfram það sem markaðs-
hlutdeild félagsins nam. Efst á blaði hjá okkur
allan tímann, sem ég var hjá félaginu, var að
innheimta skuldir en maður nær náttúrlega
ekki peningum úr tómum skjóðum. Þegar
útgerðin átti sem erfiðast vom öngvir pening-
ar fyrir hendi. Með því að ganga harkalega
að útgerðarfélögunum, sem skulduðu okkur
hvað mest, hefðum við náttúrlega getað sett
þau á hausinn en það var nú vandséður til-
gangurinn með því. Árið 1986 hafði staðan
breyst, þá tókst í fyrsta skipti að grynnka á
útistandandi skuldum, það er að segja að inn-
heimta meira en nam sölu. Það var fyrst og
fremst vegna batnandi stöðu útgerðarinnar.
Hún fór í fyrsta skipti í langan tíma að sjá
einhveija peninga. Það skilaði sér til félagsins.
Við síðasta uppgjör, sem ég lét gera og var
miðað við 30. september 1986, voru skuldir
félagsins í krónum talið jafnháar og þær höfðu
verið 1. janúar 1984 þrátt fyrir verðbólgu á
tímabilinu og mjög slæmt ár 1985, sem reynd-
ist ekki einungis okkur erfitt heldur líka
Skeljungi og Olíufélaginu hf. vegna erfiðra
ytri aðstæðna. Erfiðleikamir á árinu 1985 stöf-
uðu fyrst og fremst af verulegum niðurskurði
á álagningu á olíu í nóvember 1984. Þetta var
síðan leiðrétt, fyrst að hluta en síðan að öllu
leyti, þannig að árið 1986 var mjög gott.
Uppgjörið, sem ég nefndi áðan, frá september
1986 sýndi 30 milljóna króna hagnað fyrstu
niu mánuði ársins. Þrátt fyrir erfiða lausafjár-
stöðu var rekstrarafkoman viðunandi allan
tímann sem ég var hjá félaginu, að undan-
skildu árinu 1985“
- Þið brydduðuð upp á ýmsum nýjungum
á bensínstöðvunum, var ekki svo?
„Jú, jú. Það var bryddað upp á ýmsu. Allt
til að auka söluna og ná sterkari stöðu á
markaðnum. Við byijuðum með súperbensín-
ið sem öllum þykir sjálfsagt í dag þó að
21. TBL VIKAN 37