Vikan - 10.11.1988, Blaðsíða 10

„Fyrstu árin voru erfið og nú er heimilislífið komið í nokkuð fastar skorður. Ég sinni
áhugamálum mínum en styð líka vel við bakið á Arnóri. Þess þarf í þessum fótbolta-
heimi,“ segir Ólöf, sitjandi í stofunni heima hjá sér.
og eigingjörn að vilja gera eitthvað fyrir
sjálfa mig. Það er mjög algengt að belgísk-
ar konur séu ekki með bílpróf, þær eiga
ekki að þurfa þess. Þær voru margar hlessa
á því þegar konur fóru í verkfall heima á
íslandi á sínum tíma og enn fleiri gapa
þegar þær frétta að forsetinn sé kona.
Belgísk hjóna rígbinda hvort annað alltof
mikið. Það er í það minnsta mjög algengt.
Við Arnór erum mikið saman og heima-
kær. Mér finnst samt ágætt að vera ein ann-
að slagið, en er farin að sakna hans mjög
mikið ef hann er lengur en tvo daga í
burtu. Við viljum hafa það huggulegt
heimafyrir, en gerum mikið af því að
skreppa á kaffihús á sunnudögum, eða að
heimsækja Guðmund Torfason knatt-
spyrnumann og konu hans Erlu Guðjóns-
dóttur. Þau eru góðir vinir okkar. Stund-
um þvælumst við saman í líkamsrækt, Arn-
ór skýst stundum í billjard en ég held okk-
ur líði best saman heima. Við fáum stund-
um óvæntar heimsóknir, aðdáendur liðs-
ins grafa einlivern veginn upp heimlisfang
Arnórs og koma hingað þó við búum langt
úr aifaraleið. Þá eru þeir að biðja um
myndir og eiginhandaáritanir."
Rasa út þegar atvinnu-
mennskunni lýkur
„Eiður Smári er kominn á sömu línu og
pabbi hans. Hann þykir góður með knött-
inn og forráðamenn Anderlecht vildu láta
hann skrifa undir samning, þó hann sé
bara tíu ára. Þeir vildu tryggja að þeir
fengju hann seinna meir, en við sögðum
náttúrulega nei. Við getum alveg hugsað
okkur til hreyfings, það freistar okkar að
komast í boltann á Ítalíu. Lið þar hafa sóst
eftir Arnóri, en Anderlecht hefur sett upp
hátt verð fyrir hann. Þeir heimta 125 millj-
ónir af þeim sem vilja kaupa hann, ítalska
liðið Sampdoria sýndi honum meðal ann-
arra áhuga á tímabili. Gallinn er sá að Arn-
ór spilar ekki með þekktu landsliði, eins
t.d. því belgíska, og ef Anderlecht gengur
ekki vel í Evrópukeppninni fær hann ekki
nóga mikla auglýsingu, sem þýðir að Arn-
ór er kannski ekki þekktur víða í Evrópu.
En við gætum bæði hugsað okkur að prófa
eitthvað nýtt, á Ítalíu, Frakklandi eða í
Grikklandi.
Eiður Smári er nú ekkert sammála því.
Hann á sinn vinahóp í Belgíu og gengur
vel í skólanum svo og í knattspyrnunni.
Hann vill ekki fara héðan. Ekki heldur til
íslands. Hann er tíu ára og kominn á kaf í
tungumálalærdóm, talar flæmskuna reip-
rennandi, svo og ensku og er að byrja að
læra frönsku. Það er mun meiri agi í skól-
um hérna og ég hugsa að Eiður fengi áfall
ef hann sæi hvernig íslenskir krakkar láta
stundum í skólanum. Hann á framtíðina
fyrir sér, en hjá okkur er ljóst að bestu ár
Arnórs fara nú í hönd hvað knattspyrnuna
varðar. Besti tími knattspyrnumanns er frá
27 til svona 31 árs og því eru allar árar úti
með það að nýta tækifærið sem best.
Við þurfum náttúrulega að neita okkur
um ýmislegt, erum bundin við knatt-
spyrnuheiminn en fáum líka mikið sem
aðrir fá ekki. Það er t.d. ekki vel liðið að
leikmenn séu að skemmta sér á knatt-
spyrnutímabilinu. Þá eru þeir teknir inn á
teppi hjá stjórnendum. Arnór er líka á
sérstöku feði, kökur og sælgæti eru á
bannlista, nokkuð sem er ríkt í íslending-
um að maula á. Ég tek út minn skammt í
heimsóknum til íslands. Ég hef gaman af
því að fara á skíði og ætla til Austurríkis í
vetur. Þangað má Anrór ekki fara, því hann
er ekki tryggður gegn óhöppum þar. Þegar
atvinnumennskunni lýkur eigum við sjálf-
sagt eftir að rasa út í ýmsum málum, en
núna er málið hringlaga knöttur. Er ekki
líka jarðkúlan hringlaga — hnöttur...." sagði
Ólöf.
Þetta er nýjasta
tölublað Húsa og híbýla.
Þú getur ekki án þess verið
Ef þú ert ekki nú þegar áskrifandi er ekki eftir neinu að bíða. Síminn er 83122.
1 0 VIKAN 25. TBL. 1988